Και κάπου εδώ, ύστερα από περίπου 100 ημέρες διαπραγματεύσεων, η ελληνική πλευρά φαίνεται πιο κοντά στην επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές της, αλλά και πιο κοντά στις θέσεις τους. Η ελληνική κυβέρνηση στοχεύει πλέον σε μια ολική συμφωνία, ξεχνώντας την ενδιάμεση της 20ής Φεβρουαρίου, η οποία θα φέρει χρηματοδότηση στη χώρα έως τον Αύγουστο. Από την άλλη πλευρά, οι συζητήσεις στο Brussels Group παρουσιάζουν προβλήματα και εξελίσσονται αργά.
 
Κατά τις τελευταίες μέρες, μπροστά και στην έλλειψη ρευστότητας, η κυβέρνηση έχει αρχίσει να υπαναχωρεί μπροστά στις θέσεις του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης, και προσανατολίζεται προς μια ολική, όπως λένε, συμφωνία που ουσιαστικά φέρνει πίσω την ολοκλήρωση της πέμπτης αξιολόγηση της τρόικα. Και μπορεί η νέα διαπραγματευτική ομάδα από ελληνικής πλευράς να προχωρεί με πιο γοργά βήματα και να έχει σημειώσει πρόοδο, ωστόσο ο χρόνος που χάθηκε ήταν πολύτιμος για τις ελληνικές θέσεις.

Η Ελλάδα επιδιώκει με την ολική αυτή συμφωνία να λάβει έως τις 12 Μαΐου το «πράσινο φως» από την ΕΚΤ για την αύξηση του ορίου των εντόκων γραμματίων που έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν οι ελληνικές τράπεζες, και από την άλλη πλευρά να διασφαλίσει ότι έως το τέλος Ιουνίου θα έχει πάει σε συμφωνία με τους πιστωτές, για να λάβει την δόση των 7,2 δισ. ευρώ. Τα χρήματα αυτά θα της επιτρέψουν να αποπληρώσει τις μεσοπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό με την ενδιάμεση συμφωνία.

Ούτως ή άλλως, η χώρα μας πρέπει να αποπληρώσει προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ 2,6 δισ. ευρώ και 6,8 δισ. ευρώ αντίστοιχα, προκειμένου να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα και να εξασφαλίσει ότι θα έχει ρευστότητα.

Πάνω από όλα αυτά, σημειωτέον ότι η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι η συμφωνία που θα επιτευχθεί στον Ιούνιο θα καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας έως το 2016, ωστόσο το Eurogroup δεν συμφωνεί με κάτι τέτοιο, υπενθυμίζοντας συνεχώς στη χώρα μας ότι η τωρινή συμφωνία δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε απόφαση θα αφορά στην επόμενη ημέρα.

Και μπορεί η ελληνική πλευρά να έχει υπαναχωρήσει σε πολλά πράγματα, ωστόσο οι διαφορές που χωρίζουν τους δύο «συνομιλητές» παραμένουν μεγάλες. Το ΔΝΤ δεν παραιτείται από την απαίτησή του να απελευθερωθούν οι ομαδικές απολύσεις και να μην επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση παρουσίασε στοιχεία χωρών που δείχνουν τη θετική επίδραση των συλλογικών συμβάσεων στην ανάπτυξη. Και, πέρα από αυτό, οι δανειστές επιμένουν για δημοσιονομικό κενό 2,5-3 δισ. ευρώ που πρέπει να καλυφθεί με νέα μέτρα, ενώ η ελληνική πλευρά μιλά για ένα κενό της τάξης των 800.000.000 ευρώ.

Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και το ελληνικό ζήτημα θα βρίσκεται στην κορυφή των θεμάτων του προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος θα έχει συζητήσεις έως την Παρασκευή με τον Γάλλο πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τον αντιπρόεδρο της γερμανικής κυβέρνησης Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και τον Ιταλό υπουργό Οικονομικών Πιέρ Κάρλο Παντοάν.