Οι ακραίες καιρικές συνθήκες κινητοποιούν και ευαισθητοποιούν – υποτίθεται- την κεντρική διοίκηση και τη διοίκηση του Δήμου να παράσχει μεταξύ των άλλων προστασία στους δημότες (οδηγίες για την αντιμετώπισή τους καθώς και κλιματιζόμενους χώρους που λειτουργούν εκτάκτως για να υποδεχτούν κατοίκους που δεν έχουν άλλη δυνατότητα ανακούφισης και προστασίας).

Γιατί όμως υποτίθεται; Οι χώροι αυτοί είναι στην πλειοψηφία τους στις έδρες των δήμων χωρίς να καλύπτουν το σύνολο των κατοίκων. Και αν αυτό συμβαίνει στο κέντρο της πόλης μας τί συμβαίνει στην περιφέρειά της και στην ύπαιθρο; Αυτούς τους κατοίκους που στην πλειοψηφία τους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (παιδιά, ασθενείς και στην τρίτη ηλικία) και που αντικειμενικά χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας; Απλά δεν γίνεται τίποτα, αφήνονται στην τύχη τους από τις αγκυλώσεις και τα συμφέροντα μιας ανάλγητης Δημοτικής Αρχής που ικανοποιεί ανάγκες κατά το δοκούν ή με βάση το τι μικροπολιτικά κέρδη θα αποκομίσει.

Σε αυτό το μήκος κύματος κινούνται οι ενέργειες του Δήμου. Ανοίγει μέσα στη πόλη κλιματιζόμενη αίθουσα που δεν καλύπτει το σύνολο των κατοίκων της, αρνήθηκε όμως προκλητικά να υιοθετήσει, να υπερψηφίσει και να υλοποιήσει πρότασή μου για τη δημιουργία ΠΟΛΥΧΩΡΟΥ στην κοινότητα της Αλέας και που θα μπορούσε να το πράξει για όλα τα χωριά του Δήμου, όπως αυτό αναγράφεται σε έγγραφό μου που μεταξύ άλλων τονίζει “...να έχει τις απαραίτητες υποδομές, δηλαδή χώρο εστίασης, καφέ, τουαλέτες αλλά και ταυτόχρονα χώρος που θα μπορεί να στεγάσει ευπαθείς ομάδες του χωριού σε συνθήκες ακραίων φαινομένων ( καύσωνα, βαρυχειμωνιά ή ακόμα και χώρος παροχής πρώτων βοηθειών).

Φαίνεται πιστεύουν ότι οι συνδημότες μας και κυρίαρχα της υπαίθρου δεν έχουν ανάγκες και δικαιώματα γιατί πάντα αντιμετωπίζονται σαν ΔΗΜΟΤΕΣ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ.

Πάνος ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

-Πρόεδρος Τ.Κ. Αλέας

-Μέλος της επιτροπής  πρωτοβουλίας για τη δημιουργία αυτοδιοικητικής παράταξης