Δώσαμε τα φώτα, η Ελλάς δεν είναι κότα!..
Δηλώνουμε πνευματικοί απόγονοι ενός Σοφοκλή, ενός Αριστοτέλη και ενός Πλάτωνα, πηγαίνουμε Επίδαυρο τα καλοκαίρια διά τον έλεον, τον φόβον και την κάθαρσιν, και άμα λάχει ανεβάζουμε στους τοίχους των κοινωνικών δικτύων μας δυο στίχους του Σεφέρη ή του Καβάφη στις επετείους θανάτου τους -εφέτος, βέβαια, πολλοί από εμάς ευχηθήκαμε χρόνια πολλά στον Νίκο Καζαντζάκη στις 6 Δεκεμβρίου, βοήθειά μας...
Όμως, τι καταναλώνουμε καθημερινά; Τι βλέπουμε έστω και για πέντε λεπτά ή για μία ώρα στην τηλεόραση, χαλαρώνοντας από τα βάρη της ημέρας, ή στον «μαύρο καθρέφτη» του υπολογιστή μας; Και γιατί δεν διαμαρτυρόμαστε για αυτά τα ακαλαίσθητα χάλια;
Θα πει κάποιος: ένα κουμπί είναι, πάτα το και κλείσ' την τη ριμάδα. Ελεύθερη αγορά έχουμε -για την τηλεόραση, τουλάχιστον-, ο καθένας έχει δικαίωμα να βλέπει ό,τι θέλει και δεν πα να έλεγε ο Ουάιλντ ότι η ζωή αντιγράφει την τέχνη;..
Αυτός ο κάποιος, αν κοιτάξει και λίγο παραδίπλα θα διαπιστώσει ότι παρά την πληθώρα εκπομπών στο Διαδίκτυο, παρά τα συνδρομητικά κανάλια και παρά όλα τα λιλιά που διαθέτουμε, οι μισοί έφηβοι της Ελλάδας περίμεναν την Τσικνοπέμπτη καρφωμένοι στην οθόνη την εμφάνιση του Ντάνου στο γυαλί σε μια τηλεοπτική σειρά για κλάματα που μπροστά της τα φωσκόλεια δράματα φαντάζουν αριστουργήματα.
Επομένως, μας αφορά τι παίζει η τηλεόραση και πρέπει να μας αφορά.
Ο πολιτισμός που έδωσε τα φώτα στην Ευρώπη, κατά την προσφιλή έκφραση λογίων και λοιπών ειδών σε σπάνι, αρέσκεται πλέον στο να βλέπει πεινασμένα κορμιά να παλεύουν για ένα χάμπουργκερ και εσχάτως κότες και κοκόρια στο κοτέτσι, σε ένα παιχνίδι όπου υποτίθεται ότι οι παίκτες ψάχνουν να βρουν το αληθινό τους ταίρι, κλεισμένοι σε ένα σπίτι.
Ο Σκάι προβάλλει το «Power of Love», όπου έξι άνδρες και έξι γυναίκες κάνουν υποχρεωτικά παρεούλα με σκοπό να προκύψει έρωτας ή και κανένα στρίμωγμα σε καμιά βεράντα -καλοδεχούμενα είναι όλα για την παραγωγή που θέλει να μας κάνει όλους ή ματάκηδες ή προξενήτρες...
Οι παίκτες δεν είναι ούτε άβγαλτοι ούτε τίποτα παιδάκια, αλλά η πρώτη συνάντηση όλων μου θύμισε την πρώτη επαφή κοτών και κοκόρων σε κοτέτσι.
Και αυτό ακριβώς ήταν.
Τα ζωάκια είναι ζωάκια, αλλά εμείς τι δουλειά έχουμε να βλέπουμε αφύσικα και προσβλητικά για την ανθρώπινη φύση και τον ίδιο τον έρωτα πράγματα;
Δύο ανάλογα παιχνίδια θα ξεφυτρώσουν στο άγονο τηλεοπτικό μας τοπίο -το ένα είναι το «Bachelor», όπου, χωρίς... ίχνος σεξισμού -ξέρετε, εκείνον τον σεξισμό που έκανε τις οργανωμένες γυναίκες του ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτυρηθούν για τη διαφήμιση των Jumbo με το αβγό και την Άντζελα Δημητρίου- η παραγωγή αμολάει έναν κόκορα και ξωπίσω του πουλάδες που πρέπει να τον γοητεύσουν, με σκοπό -τι άλλο;- να βγάλει από την τσέπη το μονόπετρο και να λάμψει από χαρά η μαμά και η παραγωγή...
Είναι βαθιά προσβλητικό για την ίδια τη ζωή, τη φύση της γυναίκας, την ιερότητα των ερωτικών σχέσεων, την έννοια της αγάπης και της πίστης στον σύντροφο να προβάλλονται στην Ελλάδα παιχνίδια όπου οι παίκτριες πρέπει να μηχανευτούν, να βάλουν μπροστά τον δόλο και την πονηριά, να παίξουν στρατηγικά, να ξεμαλλιαστούν και να διαγκωνίσουν αντιπάλους για να κερδίσουν το ταξίδι, το δώρο, το μονόπετρο και τον άντρα.
Αλλά δεν άκουσα να διαμαρτυρηθεί κάποια λαλίστατη κατά τα λοιπά γυναικεία οργάνωση.
Παιχνίδια αυτού του τύπου, είχαν προβληθεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης την προηγούμενη δεκαετία, και στην Αμερική, βεβαίως-βεβαίως, έκαναν κάποιες σεζόν, ξεθύμαναν και σώπασαν. Και εμείς τα αγοράζουμε σήμερα. Τα κανάλια επενδύουν σε σκουπίδια, το κοινό τρώει σκουπίδια και ο κύκλος είναι φαύλος: η τουρκική μυθοπλασία είναι γεμάτη από σκηνές που θα είχαν κοπεί από το δικό μας ΕΣΡ -αν υπήρχε!- αλλά οι Έλληνες θεατές, οι ίδιοι, παρεμπιπτόντως, που είναι έτοιμοι να φτάσουν κολυμπώντας στα Ίμια, στρογγυλοκάθονται αχάραγα για να δουν τα δεινά της τάδε χανούμ μπουρέκ που ξυλοφορτώνεται, βιάζεται, μειώνεται και δολοφονείται από το κυρίαρχο αρσενικό με τη μουστάκα και τη σαρία παραμάσχαλα.
Η τουρκική τηλεοπτική κουλτούρα είναι εβδομήντα χρόνια πίσω από τους γαϊδάρους και εμείς εδώ καταδεχόμαστε να αγοράζουμε τα σίριαλ 5 ευρώ τη σεζόν.
Βγάλαμε Αριστοτέλη και κρασί απ' το βαρέλι, που έλεγαν «Οι απαράδεκτοι», δώσαμε τα φώτα, αλλά η Ελλάς αποδεικνύεται κότα που ψάχνει το κοκόρι της και ετοιμάζεται να βγάλει το βρακί της σε κοινή τηλεοπτική θέα για ένα ταξιδάκι και κάποια εξώφυλλα...
Όπα, είπα, ραντεβού το καλοκαίρι στην Επίδαυρο -και να μην ξεχάσουμε να κράξουμε οποιονδήποτε, εδώ και εκεί, τολμήσει να αναμετρηθεί με το ωραίο και με το μεγάλο αλλά δεν ταιριάξει στα εκλεπτυσμένα γούστα μας...
(Στη φωτογραφία, το αστραφτερό και χαμογελαστό κοτέτσι του αμερικανικού «The Bachelor»)
Γαλανιάδη Εύα
9 Σχόλια
Οι Έλληνες κυττάνε πως είναι
Εξαιρετικά εύστοχη η άποψη
Χωρίς ουσιαστική μόρφωση (η
Τραγικά μόνος είσαι δυΣΤΟΙΧΕ
Ας συνηθίσουν οι Ελληνίδες
Μη γελαστής Observer! Η
Μάλλον δοκιμαστής χόρτου
Observer το κείμενο μιλάει
Θες και αντιπρόταση;
Προσθήκη νέου σχολίου
Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.