Η χώρα των Παπαδόπουλων
Εσύ, ποιος Παπαδόπουλος είσαι; Ο Παπαδόπουλος που νομίζεις ότι είσαι ή ο Παπαδόπουλος που φοβάσαι μήπως γίνεις ή έχεις γίνει ήδη;
[Άφησέ μας να «γίνουμε», εμείς σ' αγαπάμε, αλλά άφησέ μας να «γίνουμε». Φύγε αν θες, αλλά αν μείνεις, μην προσπαθήσεις να μας σταματήσεις από το να «γίνουμε».]
Εσύ, ποιος Παπαδόπουλος είσαι; Ο φανταστικός χαρακτήρας Σπύρος Παπαδόπουλος των «Απαράδεκτων» που είχε ταμπουρωθεί στο Πολυτεχνείο το '73 και είχε αγωνιστεί, και το υπενθύμιζε κάθε φορά που διαπίστωνε τα κακώς κείμενα αναφωνώντας «τι έγινε, ρε παιδιά;», μη μπορώντας να αντιληφθεί τον ρουν των γεγονότων πίσω από το πυκνό πέπλο της ιδέας;
[Κι εσύ θα «γίνεις».]
Ή μήπως ο άλλος Παπαδόπουλος, ο μισητός, το πρόσωπο του κακού εναντίον του οποίου ξέσπασε όλη η χώρα το '73;
Εσύ, ποιος από τους δύο είσαι 44 χρόνια μετά;
Εκείνος που οικειοποιείται μια επανάσταση για να έχει πανεπιστημιακές έδρες και πολιτικές καρέκλες; Εκείνος που έμεινε στον αγώνα του και ενώ ήταν παρών στον ξεπεσμό των ιδεών και των πράξεων δεν αντέδρασε παρά αναφωνούσε «τι έγινε, ρε παιδιά;», χορτασμένος από τις δάφνες που απίθωναν στα πόδια του ως επαναστάτη;
Η πιο ηρωική από όλες, η γενιά του Πολυτεχνείου, επάνω στην οποία στηρίχθηκε η Μεταπολίτευση, η γενιά που «έγινε» η Μεταπολίτευση, διέλυσε τον φασισμό με λίγα δάκρυα από λεμόνι και κραγιόν κάτω από τα μάτια.
Και η ίδια η γενιά διέλυσε τη χώρα μόλις πήρε την καρέκλα.
(Κι εσύ θα «γίνεις». Η εξουσία δεν είναι το μέσον. Είναι ο σκοπός.)
Τιμή για το αίμα όλων όσοι αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.
Αλλά και αυτοκριτική (αν γίνεται) και κριτική κυρίως για όλους όσοι εκφωνούν διαγγέλματα και πανηγυρικούς της ημέρας: πρυτάνεις, κοσμήτορες, καθηγητάδες που βλέπουν κάθε μέρα το Πανεπιστήμιο να καταστρέφεται και περιορίζονται στη σύνταξη υπομνημάτων, υπουργοί και πρωθυπουργοί που έπνιξαν την Αθήνα και δεν παραιτούνται, δεν αναζητούν να βρουν τις υπογραφές των υπαλλήλων των υπηρεσιών που συναίνεσαν στο μπάζωμα των ρεμάτων (αυτό, αλήθεια, δεν είναι φασισμός;), άνθρωποι που έκαναν καριέρα επειδή πέρασαν απ' έξω από το Πολυτεχνείο τις νύχτες εκείνου του Νοέμβρη.
Ο φασίστας μέσα μας είναι Νυχτερίτης και δεν ψοφάει εύκολα. Για να ψοφήσει, πρέπει, όσο δύσκολο κι αν είναι, να σηκώνουμε το βαρύ πέπλο των αναμνήσεων (που μεγαλύτερη σχέση έχουν με τη φαντασία παρά με την πραγματικότητα) και να κρίνουμε εαυτούς.
Αλλιώς, από τον μικρό «Απαράδεκτο» Παπαδόπουλο που δεν κατάλαβε για πότε ξέπεσε η μεγάλη του ιδέα και ο αγώνας του θα γίνουμε ο άλλος ο Παπαδόπουλος που ενώ η χώρα βρισκόταν στον γκρεμό, «έκανε ένα βήμα εμπρός».
(«Κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει, δεν θα περά-, δεν θα περάσει ο φασισμός».)
Γαλανιάδη Εύα
Στις αγκύλες, αποσπάσματα από τους «Νυχτερίτες» του Στ. Κινγκ, όπου μια ολόκληρη πόλη «γίνεται», υπό την επίδραση μιας απόκοσμης δύναμης, κάτι μη ανθρώπινο.
27 Σχόλια
Γιατί εορτάζεται η "Εξέγερση
ο οποίος πέθανε φτωχός σε
Σημερα γιορταζεται το
Το Πολυτεχνείο κακοποιήθηκε,
αυτή η γενίκευση κα γαλανιάδη
Ψυχικό οικία, Λαγονήσι θερινή
Η Γαλανιάδη καλά κάνει και
Ζητω ο Παπαδοπουλος
Ρε δεν αφηνετε τις μπουρδες
@ 16.17 για ποια ηθική μιλάς;
Απλά αναρωτιέμαι τι διαφορά
Πρώτη φορά βλέπω να έγινε ένα
Βρε μούτρα φασίστες παντα
ΟΙ..."πολυτεχνίτες" δεν
Εξηγείστε μου παρακαλώ τι
Κάτω η χούντα ρε τέρας.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι
Το Πολυτεχνείο έγινε για να
Τι λες ρε μεγάλε ψεύτη.. για
Το πολυτεχνείο "φίλε" Ήταν
Εδώ πολυτεχνείο....εδώ
Υπάρχει και ο Παπαδόπουλος με
Μαθήματα δημοκρατίας
Χαχαχα.. Θέλει ο χρυσαυγίτης
Ενίσταμαι στο κανάλι, για την
Αληθεύουν αυτά που γράφει ο
@ 07:58... σιγά το καλσόν...
Προσθήκη νέου σχολίου
Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.