Της Εύας Παπαθανασίου

Πριν λίγο καιρό σε συνέντευξη που παραχώρησαν στο Arcadia Portal, οι δικηγόροι κος Μπόζος και κος Αγγελάκος, επικρίθηκε εντόνως το θέμα της επαιτείας, το οποίο γεννά πολλά ερωτηματικά σε ιθύνοντες και μη. Πέραν της ενοχλητικής και προκλητικής συμπεριφοράς , αφού δε συμμορφώνονται εκείνοι οι οποίοι θα έπρεπε ήδη να συμμορφωθούν, είναι και θέμα από ένα σημείο και μετά αιδούς και αισθητικής.

Το ηθικό κομμάτι, πάνω στο οποίο όπως και οι προαναφερθέντες δικηγόροι επεσήμαναν στη συνέντευξή τους είναι ένα μείζον πρόβλημα, αφού δεν ξέρουμε με τι ουσίες επακριβώς «ντοπάρονται» οι ανήλικοι επαίτες. Παρ’ όλα αυτά και μετά τις κινήσεις που διεξήχθησαν,  το πρόβλημα της επαιτείας, το οποίο δεν αφορά μόνο το κέντρο της πόλης συνεχίζεται.
Πέραν τούτου όμως και μιας και το συγκεκριμένο άρθρο αφορά γενικά την παραβατικότητα, θα ήθελα να εστιάσω στο πρόβλημα που συναντάμε μονίμως και φυσικά αναφέρομαι στην υπερβολική ταχύτητα των οχημάτων, τα οποία πολλές φορές οδηγούν ανήλικοι είτε με την άδεια γονέων είτε χωρίς και σ’ αυτό το σημείο να αναφέρουμε και τα «ντελιβεράδικα» δίκυκλα, τα οποία περνούν κατά κόρον εντός των πεζοδρομημένων τμημάτων της πόλης με κίνδυνο τις ζωές ανθρώπων και δη μικρών παιδιών και ηλικιωμένων. Και όλα αυτά φυσικά μπροστά στα μάτια της αστυνομίας, χωρίς τις περισσότερες φορές άμεση παρέμβαση κυρώσεων.
Μετά την πεζοδρόμηση του μεγαλύτερου μέρους στο κέντρο της Τρίπολης, είναι επόμενο να αλλάξουν και οι κανόνες που υπήρχαν πριν. Έτσι, είναι πέρα για πέρα παράνομο να βλέπει κανείς παρκαρισμένα αυτοκίνητα εντός των πεζοδρομημένων κομματιών της πόλης. Έκτος του ότι είναι άκρως επικίνδυνο για τους πεζούς, είναι και άκρως προσβλητικό για την αισθητική των πολιτών αλλά και των φιλοξενουμένων. Έχει ευθύνη ο καθένας από εμάς να αναλογιστεί το καθήκον του απέναντι στην πόλη την οποία ζει και φυσικά τους κανόνες απ’ τους οποίους διέπεται αυτή η πόλη, γραπτούς κι άγραφους.
Η έννομη λοιπόν τάξη αφορά και τη σωστή αστυνόμευση, με πολλές φορές επιβολή κυρώσεων προς αποφυγή πανομοιότυπων παράνομων περιστατικών και συμμόρφωση, αλλά και τη συνειδητή επιλογή κάθε πολίτη να σέβεται και τους συμπολίτες του και φυσικά τον εαυτό του, δίνοντας το καλύτερο παράδειγμα εί δυνατόν.
Ένα ακόμα φλέγον ζήτημα αποτελεί και η παραβατικότητα που διέπει ορισμένα καταστήματα στην πόλη. Συγκεκριμένα, πολλά απ’ αυτά δεν πληρούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις, αφού πολλές φορές δεν έχουν καν θεσμικά κατοχυρωθεί μέσω αδειών για νόμιμη λειτουργία, προκειμένου οι νομοταγείς καταστηματάρχες να υφίστανται αθέμιτο ανταγωνισμό, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να ζημιώνονται οικονομικά.   Πληροφορίες πολιτών μάς έκαναν γνωστό ότι για αυτό ειδικά το θέμα κυρώσεις επιβάλλονται μόνο κατόπιν επώνυμης καταγγελίας, πράγμα το οποίο δυσχεραίνει την αλλαγή προς το καλύτερο, αφού σε μια μικρή πόλη όπως η δική μας είναι δύσκολο τη στιγμή που λίγο πολύ ο καθένας γνωρίζει το διπλανό του να προβεί σε ανάλογη ενέργεια.
Τελειώνοντας, αξίζει να σημειωθεί και το παραεμπόριο φρούτων και λαχανικών, το οποίο εκδηλώνεται σε πολλές οδούς και γειτονιές της πόλης, ενίοτε και σε πλατείες με αποτέλεσμα για ακόμα μία φορά ο αντίκτυπος να αφορά νόμιμα καταστήματα. Σαφώς και τα παροντικά οικονομικά δεδομένα εξαντλούν την τσέπη του καταναλωτή δελεάζοντας τον να προβαίνει σε αγορές από τους κατά καιρούς « παράνομους πάγκους» διαφόρων προμηθευτών. Το θέμα όμως είναι, ότι όλοι οφείλουμε να συμβάλουμε στην εξάλειψη ή έστω ως αρχή στον περιορισμό τέτοιων παράνομων φαινομένων και να στηρίξουμε τη νόμιμη «ντόπια αγορά μας», έχοντας πάντα στο μυαλό ότι πέρα από δικαιώματα υπάρχουν και υποχρεώσεις, τις οποίες και οφείλουμε άπαντες να σεβόμαστε. Σ’ αυτό φυσικά, δραστικές αποφάσεις πρέπει να ληφθούν και από πλευράς αρμοδίων αρχών και φορέων.
Ας ελπίσουμε λοιπόν να ευαισθητοποιήσουμε, έστω τους αναγνώστες του άρθρου αυτού.