Σύμφωνα με την αιγυπτιακή θρησκεία, ο θεός Άνουβις, κάτι σαν τον ψυχοπομπό Ερμή, ζύγιζε την καρδιά των νεκρών, προκειμένου να μετρήσει την αξία τους προτού εισέλθουν στον Κάτω Κόσμο. Στις αναπαραστάσεις της κρίσιμης αυτής στιγμής για τον νεκρό, απεικονίζεται μια ζυγαριά, με τον τσακαλόμορφο θεό να τοποθετεί στον έναν δίσκο την καρδιά του νεκρού και στον άλλον ένα φτερό στρουθοκαμήλου, που εκπροσωπεί την Maat, την αλήθεια. Αν η καρδιά του νεκρού είναι βαρύτερη από το φτερό της στρουθοκαμήλου, τότε καταβροχθίζεται από την Ammit, έναν δαίμονα με χαρακτηριστικά κροκόδειλου, λιονταριού και ιπποπόταμου.

Είμαστε ο Άνουβις; Ζυγίζουμε ψυχές;

Συγκλονισμένη η διεθνής κοινότητα, άναβε φωτάκια σε δημόσια κτίρια για τους αδικοχαμένους του Παρισιού. Και εδώ, στην Τρίπολη, μπορεί να μην έχουμε λάμπες να φωτίσουμε τους δρόμους το βράδυ, αλλά το Μαλλιαροπούλειο φωτίστηκε με τα γαλλικά χρώματα. Γιατί; Επειδή συμπάσχουμε για τα θύματα της γειτονιάς μας περισσότερο από ό,τι συμπάσχουμε με τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα τόσων και τόσων πολέμων στους οποίους με διάφορα προσχήματα η Δύση έχει συμμετάσχει, ή άλλους που έχει υποκινήσει, θρέψει ανεξέλεγκτα και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τους δράκους που τάιζε και ταΐζει στη Μέση Ανατολή.

Εκατοντάδες χιλιάδες φορές έχουμε διαβάσει για το πόσο άλλαξε τον κόσμο η 11η Σεπτεμβρίου. Προς το χειρότερο. Η σειρά πόλεμος - τρομοκρατία - πόλεμος, μια ρουτίνα δεκάδων ετών, αναμένεται δυστυχώς να επαναληφθεί και τώρα, μετά το χτύπημα στο Παρίσι. Από το 1954, όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι το Ιράν δεν έχει δικαίωμα να κρατικοποιήσει τις πετρελαιοπηγές του και «επενέβησαν» για τη «δημοκρατία», διορίζοντας μια σειρά από ανδρείκελα που μόλις γίνονταν επικίνδυνα οι ΗΠΑ τα κυνηγούσαν ανηλεώς, τοποθετώντας στη θέση τους άλλα ανδρείκελα και πάει λέγοντας. Χιλιάδες τα θύματα στις μουσουλμανικές χώρες, ενός πολέμου με πρόσχημα τη «δημοκρατία», που πολύ γρήγορα έλαβε χαρακτηριστικά θρησκευτικού πολέμου.

Πόσο βαραίνουν στη ζυγαριά μας εκείνοι οι αδικοσκοτωμένοι;

Οι φίλοι μας οι Γάλλοι. Είναι ανακατεμένοι σε κάθε πόλεμο στην Αφρική στις πρώην αποικίες τους. Έχουν βάλει το χεράκι τους ώστε εκείνες οι χώρες της πλουσιότερης σε φυσικούς πόρους ηπείρου στον κόσμο να μην έχουν το δικαίωμα να εκμεταλλευτούν τους δικούς τους πόρους και να σκοτώνονται μεταξύ τους, να πεθαίνουν από την πείνα, να ζουν στην εξαθλίωση και να εξυπηρετούν τα δυτικά συμφέροντα.

Μας σοκάρει το τρομοκρατικό χτύπημα σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ναι, σαφώς μας σοκάρει, διότι ένα συνηθισμένο βράδυ Παρασκευής έχασαν τη ζωή τους άνθρωποι που βγήκαν να διασκεδάσουν, πιστεύοντας ότι είναι ασφαλείς. Αλλά δεν μας σοκάρει η ευρωπαϊκή πολιτική που δρα με τέτοιον τρόπο ώστε να διογκώνει το μίσος εναντίον της Ευρώπης; Και που έχει θύματα σε ολόκληρο τον κόσμο;

Μη σβήνετε τα φώτα στα σπίτια και στα δημόσια κτίρια. Ανάψτε κανένα φως καλύτερα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, μπας και ξυπνήσουμε. Καλοί οι συμβολισμοί, αλλά δεν οδηγούν πουθενά.

Ο στρατιωτικός νόμος που επικρατεί αυτή τη στιγμή σε μια ευρωπαϊκή χώρα, είναι αποτέλεσμα και της πρακτικής της Ευρώπης να «πετάει χαρταετό» για το προσφυγικό. Έξι μήνες το συζητούν, συμφώνησαν στις ποσοστώσεις με χίλια ζόρια, και τώρα πρώτη η Πολωνία είπε ότι δεν θα δεχθεί πρόσφυγες, ενώ αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Και το ζήτημα είναι ότι τα καμπανάκια που χτύπησαν με το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, αντί να φέρουν επιτέλους τον ορθολογισμό, που η Δύση έχει ως σημαία αλλά δεν ξέρει καν το νόημα της λέξης, θα φέρουν και άλλους βομβαρδισμούς, και άλλους πολέμους, και άλλους ξεριζωμένους, περισσότερα θύματα στο ζύγι.

Γαλανιάδη Εύα