Τα Πανεπιστήμια στην Ελλάδα είναι κυρίως χώρος ελεύθερης έκφρασης -χώρος της οποιασδήποτε έκφρασης, καθώς παραμένουν πάντοτε ανεξέλεγκτα από φοβικές κατά συρροή κυβερνήσεις που τρέμουν μήπως κατηγορηθούν για φασισμό από αντίπαλες ή και ίδιες πολιτικές δυνάμεις αν προσπαθήσουν να βάλουν μια τάξη στα μπάχαλα, και προτιμούν να αφήνουν τα δημόσια Πανεπιστήμια να τα λυμαίνονται όποιοι, όσο, όποτε θέλουν.

Έτσι, τα ελληνικά Πανεπιστήμια έχουν ως πρωταρχικό ρόλο την «έκφραση» και ως δευτερεύοντα την ακαδημαϊκή μόρφωση, την υγιή άμιλλα, την ανταλλαγή γνώσεων και απόψεων, την έρευνα. Αυτό το έχει εμπεδώσει πια η ελληνική κοινωνία, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι οι κοινωνίες διαμορφώνουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και όχι το αντίθετο.

Στην κεντρική φωτογραφία, η είσοδος του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Ενός νέου ιδρύματος, που μετράει λίγα χρόνια ζωής. Όπως βλέπετε, η είσοδος του πανεπιστημιακού ιδρύματος έγινε ο καμβάς επάνω στον οποίον κάποιοι έβγαλαν όλη την πηχτή βλακεία που έχουν στο κεφάλι τους, μη δείχνοντας κανέναν σεβασμό στην αρχαιοελληνικού τύπου επιγραφή, που για αυτούς ίσως δεν είναι τίποτε άλλο από μια παράξενη γραμματοσειρά, όπως η comic sans, στο word.

Και στην άλλη φωτογραφία, η είσοδος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια. «Νους υγιής εν σώματι υγιεί», με τις οξείες και τις δασείες του, τα μικρά στολίδια του ελληνικού λόγου. Οι Αμερικανοί τιμούν με αυτόν τον τρόπο την ουσία της ελληνικής και ρωμαϊκής σκέψης, και μάλιστα στα αρχαία ελληνικά και όχι στα λατινικά. Το ίδιο το κτίριο θυμίζει στους φοιτητές τους ότι η υγεία στον νου και στο σώμα είναι η βάση για να πάνε παρακάτω.

Τα φυλασσόμενα Πανεπιστήμια στην Αμερική δεν είναι χώρος ελεύθερης έκφρασης, λοιπόν, επειδή δεν επιτρέπεται στον κάθε ανόητο να κάνει ό,τι του καπνίσει; Γι' αυτό τα καημένα έχουν μείνει τόσο πολύ πίσω στην επιστημοσύνη...

Ας μείνουμε εμείς, λοιπόν, με τις μουτζουρωμένες επιγραφές μας και ας καλλιεργούμε την ελευθερία χωρίς δικαιοσύνη, νομίζοντας ότι καλλιεργούμε την ελεύθερη έκφραση και υποτιμώντας, τελικώς, το νόημα της τελευταίας.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το απόφθεγμα «νους υγιής εν σώματι υγιεί», προέρχεται από τα λατινικά και ανήκει στον σατιρικό ποιητή Ιούνιο Ιουβενάλη (Decimus Junius Juvenalis 60 – 127 μ.Χ.). Βρίσκεται στο έργο του με τίτλο «Σάτιρες» και το πρωτότυπο έχει ως εξής: «orandum est ut sit mens sana in corpore sano» που μεταφράζεται στα ελληνικά ως «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Ο Ιουβενάλης είπε αυτή την φράση στην προσπάθεια του να πείσει τους Ρωμαίους πολίτες να ακολουθήσουν το δρόμο της αρετής. Στο σχετικό χωρίο του έργου του, κάνει αντιπαραβολή του τρόπου ζωής του Ηρακλή με τον τρόπο ζωής του Σαρδανάπαλου.

Η κοντινότερη αντιστοιχία είναι: «ο το μεν σώμα υγιής, την δε ψυχή εύπορος, τη δε φύσιν ευπαίδευτος» που ήταν η απάντηση που είχε δώσει κάποτε όταν ερωτήθηκε ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος (Διογένης Λαέρτιος Ι 37).

Συνεπώς, υπήρχε το πνεύμα του ρητού με λίγο διαφορετικό τρόπο, αφού το υγιές σώμα αναφέρεται ως ένα από τα τρία πράγματα που χρειάζεται για να είναι κανείς ευτυχής, αλλά το ίδιο το ρητό είναι λατινικό. Και σε καμία περίπτωση δεν υπονοείται αιτιακή σύνδεση ανάμεσα στο υγιές σώμα και το υγιές μυαλό, όπως έχει καθιερωθεί σήμερα.

(Οι φωτογραφίες, από ανάρτηση του κ. Παύλου Θεοδωράκη στο Facebook)

Ε.Γ.