Δεν είναι ότι περιμένει κάποιος από τα συνέδρια των κομμάτων να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό από μια παράσταση. Συνήθως σε αυτές τις μαζώξεις τα κομματικά στελέχη ευλογούν τα γένια του κομματικού μηχανισμού. Έτσι ήταν, έτσι θα είναι. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει εξαίρεση;

Ο Αλέξης Τσίπρας έπαιζε χωρίς αντίπαλο και η έκπληξη θα ήταν αν λάμβανε λιγότερο από 90% στην ψηφοφορία για τη νέα κεντρική επιτροπή του κόμματος. Για τις υπόλοιπες θέσεις οι μάχες δόθηκαν ψήφο με ψήφο:

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος συγκέντρωσε 1.312 ψήφους έναντι 1.308 του Νίκου Φίλη, ο οποίος σημείωσε εντυπωσιακή άνοδο. Ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης ήρθε τρίτος με 1.272 ψήφους, ενώ ακολούθησε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξάνθος με 1.222 ψήφους και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης (1.209). Την πρώτη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Πάνος Σκουρλέτης (1.157), Παύλος Πολάκης (1.137), Νίκος Παππάς (1.106), η Ρένα Δούρου (1.090), η οποία είναι η μοναδική γυναίκα στους 10 πρώτους σε ψήφους και η μοναδική που δεν είναι στέλεχος της κυβέρνησης. Την πρώτη δεκάδα έκλεισε ο Παναγιώτης Ρήγας με 974 ψήφους.

Σημασία έχει ίσως το γεγονός ότι οι Τσακαλώτος, Φίλης και Βούτσης (και ο Σκουρλέτης που ήρθε έκτος) είναι τρία κυβερνητικά στελέχη που ανήκουν στον σκληρό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ και οι σύνεδροι τους επιβράβευσαν για την πολιτική τους. Η άνοδος του Νίκου Φίλη είναι εντυπωσιακή, καθώς από την 52η θέση ανέβηκε στην τρίτη, λόγω της μη υποχώρησής του στον «πόλεμο» με την Εκκλησία, παρά την επιθυμία του Μαξίμου για πιο συμβιβαστική πολιτική. Ίσως οι παραπάνω πρωτιές δείχνουν την επιθυμία των συνέδρων για έναν ΣΥΡΙΖΑ με θέσεις, που δεν θα στραφεί στον παλιό σοσιαλισμό των στελεχών που ήρθαν από το ΠαΣοΚ.

«Η ανανέωση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπο μου, είναι ανανέωση ευθύνης για έναν ΣΥΡΙΖΑ πιο μαζικό, πιο συλλογικό, πιο αποτελεσματικό στις δύσκολες μάχες που μας περιμένουν, για μια Ελλάδα της δικαιοσύνης και της προκοπής» τονίζει ο Αλέξης Τσίπρας σε ανάρτηση του στο Twitter, μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος.

Καλά όλα αυτά, αλλά κατά τη διάρκεια του συνεδρίου δεν ακούσαμε ούτε μία λέξη για το πλάνο του κυβερνώντος κόμματος για την επόμενη ημέρα. Κάτι ψιθύρισε ο Πρωθυπουργός για την «αισιοδοξία της βούλησης», αλλά δεν προσδιόρισε ακριβώς τι είναι ετούτο, πέρα από ένα ακόμα συνθηματάκι όπως το «η ελπίδα έρχεται». Άλλοι έκαναν λόγο για φαινόμενα παραγοντισμού και ιδιοτέλειας αλλά δεν προσδιόρισαν πώς θα τα πατάξουμε -ούτε μας είπαν πού εντοπίζονται αυτά. «Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά συγκεκριμένοι ως προς το τι πρέπει να αλλάξουμε», ακούστηκε επίσης, αλλά ποτέ δεν μας είπαν τι πρέπει να αλλάξουμε. Όσο για το περίφημο εναλλακτικό σχέδιο, κανείς δεν είπε το παραμικρό.

Εν τω μεταξύ, τα νησιά καίγονται από το προσφυγικό, η οικονομία στενάζει, τα Ταμεία βουλιάζουν, η υπερφορολόγηση έχει τσακίσει τον κόσμο. Για όλα αυτά, δεν ειπώθηκε λέξη. Τώρα που τελείωσε και αυτό, αναμένουμε τον ανασχηματισμό.

(Φωτογραφία: Eurokinissi/Στέλιος Μισίνας