Μεταξύ των τόσων πολλών προτερημάτων που έχει να επιδείξει η Αρκαδική γη, είναι και οι άνθρωποί της, όλοι αυτοί που έχουν ξεχωρίσει έχοντας χαράξει τη δική τους προσωπική ιστορία και έχουν δώσει το δικό τους στίγμα. Ένας τέτοιος άνθρωπός είναι και ο Κώστας Παυλόπουλος ο οποίος έχει αναδεχθεί στο καλλιτεχνικό στερέωμα της παραδοσιακής μουσικής.

Ο κ. Παυλόπουλος, με καταγωγή από τα Σαρλέικα Ηραίας, είναι ένας άριστος γνώστης της παραδοσιακής μουσικής και δεξιοτέχνης του βιολιού, που κρατάει γερά τη σκυτάλη της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής για το μέλλον.

Πριν από μερικά χρόνια είχε ηχογραφήσει ένα CD, ένθετο σε βιβλίο με το τίτλο «Ερωτική Αρκαδία – Άγραφοι νόμοι» όπου υπάρχουν 16 διαλεχτά τραγούδια της Αρκαδίας, τα οποία τραγουδούν ο Κώστας Παυλόπουλος, ο Γιάννης Παυλόπουλος, ο Διαμαντής Ρουμελιώτης, η χορωδία του πολιτιστικού συλλόγου «Πάνας» και άλλοι.

Ο κ. Παυλόπουλος μίλησε στην κάμερα του ArcadiaPortal για την παράδοση για το δημοτικό τραγούδι, για τον μύθο που υπάρχει γύρω από αυτό. Αλλά αναφέρθηκε και στα νέα ταλέντα στο δημοτικό τραγούδι τα οποία αναδεικνύονται από τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Δημοτικού Τραγουδιού και Μουσικής ο οποίος έχει καθιερωθεί και πραγματοποιείται στα Λαγκάδια υπό την επιμέλεια του ίδιουαλλά και πολλώνάλλωνσημαντικώνανθρώπων.

Ζητώντας από τον κ. Παυλόπουλο στην αρχή της συνέντευξης να αναφέρει την ειδικότητά του, όπως συνηθίζεται πριν από κάθε συνέντευξη,ανέφερε τις ειδικότητες του μουσικού, του τραγουδιστή και του μηχανικού αεροπλάνων, μη παραλείποντας εκείνη του βοσκού, γιατί δεν γίνεσαι πρεσβευτής του δημοτικού τραγουδιού χωρίς αυτή την ιδιότητα.

Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στα Λαγκάδια, κάτω από τον παχύ ίσκιο του πλατάνου και ατμόσφαιρα πολύ φιλική, γιατί παρέλειψα να σας πω ότι ο κ. Παυλόπουλος έχει μόνο καλούς φίλους και είναι ιδιαίτερα αγαπητός από όλους στην Αρκαδία.

Στο πλαίσιο της συνέντευξης,αναφέρθηκαν τόσο ο διαγωνισμός όσο και οι συμμετέχοντες, τα νέα παιδιά, που όπως ανέφερε ο κ. Παυλόπουλος, για να ξεχωρίσει κάποιος στο δημοτικό τραγούδι πρέπει να έχει καλλιέργεια όχι όμως απαραίτητα υψηλού επιπέδου μόρφωση, όχι, ανθρώπινη καλλιέργεια, αλλά και φιλότιμο και ελληνικό χαρακτήρα.

Ένας μύθος για τη δημιουργία του δημοτικού τραγουδιού είναι ο εξής: όταν ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο είπε σε μία ψυχή να μείνει μέσα του και να του δώσει ζωή. Η ψυχή σαν ουράνιο σώμα αρνήθηκε, έτσι ο Θεός διέταξε έναν Άγγελο να μπει μέσα στο ανθρώπινο σώμα και να αρχίσει να τραγουδά, και έτσι η ψυχή προσελκύστηκε σιγά-σιγά, ο Άγγελος βγήκεκαι από τότε η ψυχή τραγουδά και χορεύει.

Ζητώντας από τον κ. Παυλόπουλο να δώσει μια συμβουλή στους νέους επίδοξους συνεχιστές του δημοτικού τραγουδιού, μας είπε ότι τη συμβουλή αυτή πρέπει να τη δώσει πρώτα στον αυτό του και στους μεγαλύτερους σε ηλικία:

«Όλοι όσοι εμπλεκόμαστε με το κομμάτι αυτό του παραδοσιακού τραγουδιού πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, προκειμένου να γαλουχήσουμε τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί Έλληνες, αυτοί που θα μοιάζουν σε αυτούς τους παλιούς τιμημένους Έλληνες».