Το μάζεμα των ελιών έχει ξεκινήσει  από τις αρχές Νοεμβρίου στο χωριό Κολλίνες και πολλοί ελαιοπαραγωγοί «έβγαλαν» το πρώτο λάδι της χρονιάς. Αυτά τα πρώτα λίτρα ελαιόλαδου δίνουν  μεγάλη ικανοποίηση και χαρά στον παραγωγό, που βλέπει τους κόπους του και την φροντίδα  μηνών να ανταμείβεται.

Καθιερωμένη λιχουδιά μετά την επιστροφή από το ελαιοτριβείο και το γέμισμα των μεγάλων δοχείων με το φετινό ελαιόλαδο είναι η  μπουκουβάλα.

Για όσους δεν γνωρίζουν, μπουκουβάλα στις Κολλίνες ονομάζεται το φρυγανισμένο ψωμί βουτηγμένο στο ολόφρεσκο ελαιόλαδο. Οι παλιότεροι συνήθιζαν να την φτιάχνουν, γιατί το γεγονός ότι αποκτούσαν μια «σταλιά» λάδι στο σπιτικό τους σήμαινε ότι μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την πείνα.

Ο κ. Κώστας Χριστάκης, ελαιοπαραγωγός από τις Κολλίνες, μας κέρασε μπουκουβάλα και μοιράστηκε μαζί μας την απλή διαδικασία παρασκευής.

Μεγάλες φέτες ψωμιού κόβονται και τοποθετούνται είτε στο τζάκι είτε στην ξυλόσομπα. «Στο τζάκι γίνονται πιο καλά οι φέτες» όπως μας είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κώστας.

Μια μικρή ποσότητα από το φρέσκο ελαιόλαδο τοποθετείται σε ένα ρηχό πιάτο μέσα στο οποίο βουτάμε τις φρυγανισμένες φέτες του ψωμιού. Στη συνέχεια, η λιχουδιά μας είναι έτοιμη και μοιράζεται σε όλα τα μέλη της οικογένειας ενώ ακούγονται ευχές όπως «καλοφάγωτο» και «του χρόνου να είμαστε καλά».

«Αποτελεί και μια ευκαιρία να δοκιμάσουμε  το καινούργιο λάδι» όπως μας είπε ο κ. Κώστας. Κάποιοι συνήθιζαν να προσθέτουν πάνω στην μπουκουβάλα λεμόνι ή κρασί.

Ως μικρό παιδί ο κ. Κώστας θυμάται να περιμένει με ανυπομονησία να φάει την μπουκουβάλα ενώ αυτό ήταν και το κέρασμα που δινόταν στα παιδιά στο ελαιοτριβείο του χωριού. «Πηγαίναμε και συμπάγαμε την φωτιά και μας έφτιαχναν στο ελαιοτριβείο έτσι για το καλό, αφού ήρθε το παιδί και μας βοήθησε ας το κεράσουμε»

Μια απλή λιχουδιά και όμως η γεύση και η μυρωδιά του φρέσκου ελαιόλαδου σε συνεπαίρνει.

Ευχόμαστε με την σειρά μας στον κ. Κώστα Χριστάκη να είναι καλοφάγωτο το λάδι του.