Η αναμέτρηση με την Τότεναμ στο «White Hart Lane» ήταν για τον Αστέρα το κορυφαίο παιχνίδι στην ιστορία του καθώς βρέθηκε αντιμέτωπος με μια από τις πιο δυνατές ομάδες του πιο ανταγωνιστικού πρωταθλήματος στον κόσμο όπως είναι αυτό της Premier League.

Η παρουσία της Αρκαδικής ομάδας στον αγωνιστικό χώρο δεν ήταν άσχημη παρόλο που το βαρύ 5-1 επισκιάζει κάπως την πολύ καλή εικόνα που παρουσίασε ο Αστέρας. Ίσως η μοίρα του παιχνιδιού να ήταν διαφορετική αν στην ανεπανάληπτη ευκαιρία του πρώτου ημιχρόνου ο Πάρα έβαζε την μπάλα στα δίχτυα και ισοφάριζε που όχι μόνο δεν σκόραρε αλλά στην αμέσως επόμενη φάση ο Λάμελα με το γκολ ποίημα (βάζει σίγουρα υποψηφιότητα για  γκολ της χρονιάς) κάνει το 2-0. Αλλά στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν ίσως…

Η ομάδα του Στάικου Βεργέτη προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο, να ευχαριστηθεί το παιχνίδι, έτρεξε, πίεσε, έκανε τις ευκαιρίες της κόντρα σε μια σαφώς καλύτερη και πολύ ποιοτική  ομάδα όμως δεν είχε την αποτελεσματικότητα στο σκοράρισμα όπως οι Άγγλοι καθώς μετουσίωσαν αυτοί τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν σε γκολ σε αντίθεση με τον Αστέρα.

Σε τέτοιου είδους παιχνίδια είναι σημαντικό να εκμεταλλεύεσαι τις όποιες ευκαιρίες σου παρουσιάζονται κατά την διάρκεια της αναμέτρησης για να μπορείς να διεκδικήσεις κάτι καλύτερο και αυτό δυστυχώς δεν έγινε στο «White Hart Lane»  ούτε στις φάσεις του πρώτου, ούτε στις φάσεις του δευτέρου ημιχρόνου.

Το σκορ δεδομένο της αγωνιστικής εικόνας της Αρκαδικής ομάδας μέσα στο γήπεδο αδικεί τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών του Στάικου Βεργέτη. Η ιστορία πια γράφτηκε και οι «κιτρινομπλέ» με ψηλά το κεφάλι κοιτάνε μπροστά.

Ο Αστέρας μέσα από αυτό το παιχνίδι όμως και παρά την ήττα αποκόμισε πολλές εμπειρίες έχει την δυνατότητα να διδαχθεί, και να βγει ακόμα πιο σοφός και πιο ώριμος στη συνέχεια. Τα κέρδη που μπορεί να έχεις μετά από έναν εκτός έδρας αγώνα με μια ομάδα σαν τη Τότεναμ είναι πολλά και θα φανούν μελλοντικά.