Τα τελευταία δύο χρόνια όπου η πανδήμια έχει δημιουργήσει τα δικά της δεδομένα σε ολόκληρο τον κόσμο στην χώρα μας ο ερασιτεχνικός αθλητισμός έχει δεχθεί ισχυρό χτύπημα με τα σωματεία να δίνουν πραγματικό αγώνα για να κρατηθούν όρθια.

Στον νομό μας το ποδόσφαιρο και αυτό έχει περιέλθει σε ιδιαίτερα δύσβατα μονοπάτια με τους ανθρώπους των ερασιτεχνικών σωματείων να χρίζουν τον χαρακτηρισμό του ήρωα που σε τόσο δύσκολες εποχές κάποιοι λίγοι ρομαντικοί είναι μπροστά για τις ομάδες τους.

Το εφετινό καλοκαίρι (όπως και το περσινό) στα του τοπικού μας ποδοσφαίρου δεν έχει σπουδαίες και βροντερές ειδήσεις, δεν έχει μεταγραφικά "μπαμ", δεν έχει αυτό τα τελευταία προηγούμενα χρόνια είχε γίνει αγαπημένη συνήθεια για τους φιλάθλους τέτοια εποχή με το μετεγραφικό παζάρι να χτυπά κόκκινο.

Αντίθετα υπάρχει ένας έκδηλος και λογικός εν μέρη δισταγμός, μια γενική αβεβαιότητα και μια ανασφάλεια για το πως μπορεί να κινηθεί η χρονιά που έρχεται έπειτα από την διακοπή στην τέταρτη αγωνιστική στα τέλη του περσινού Οκτώβρη σε συνδιασμό με τέλος και του προπέρσινου πρωταθλήματος στα τελειώματα του.

Κανείς δεν μπορεί να πει τι θα γίνει και πως θα εξελιχθεί η νέα ποδοσφαιρική σεζόν με την ευχή η ομαλότητα να κυριαρχήσει και να δούμε και πάλι τα Σαββατοκύριακά μας να γεμίζουν από ποδόσφαιρο και από αθλητισμό όμως δεν αρκούν μόνο οι ευχές καθώς χρειάζεται και η συλλογική προσπάθεια από όλους (ΕΠΣ, ομάδες, προπονητές, ποδοσφαιριστές, παράγοντες, φιλάθλους).

Δυστυχώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να βλέπουμε ομάδες να σταματούν όπως έγινε με τον Ολυμπιακό Λεωνιδίου  για παράδειαγμα και την απόφαση του πήρε πριν από μερικές εβδομάδες να μην κατέβει στο νέο πρωτάθλημα όπου τα προηγούμενα χρόνια είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα του τοπικού ποδοσφαίρου μας όπως και κανένα άλλο σωματείο να μπαίνει στον πάγο γιατί δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που υπάρχουν.

Οι ομάδες του τοπικού πρωταθλήματος της Αρκαδίας μπαίνουν σιγά, σιγά και πάλι στα γήπεδα για να ξεκινήσουν την προετοιμασία τους, για να μπουν ξανά σε ρυθμούς προπονήσεων έτσι ώστε να είναι έτοιμες να αγωνιστούν και αυτό είναι το πρώτο δέιγμα της επιστροφής στην κανονικότητα για τόσα παιδιά που είναι ταυτισμένα με το τοπικό ποδόσφαιρο της Αρκαδίας.

Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός αποτελεί το πιο ζωντανό κύτταρο του αθλητισμού και για τον νομό μας το τοπικό ποδόσφαιρο είναι "η μάνα του λόχου" του ποδοσφαίρου στην Αρκαδία και γι' αυτί θα πρέπει η επόμενη μέρα της πανδημίας να βρει τους πάντες έτοιμους για την επαννεκίνηση πάνω στην οποία θα μπουν γερές βάσεις για το "αύριο".

Ναι, ο Αστέρας είναι η υπερηφάνεια όλου του νομού και το κάτι διαφορετικό, σαφώς ο Παναρκαδικός είναι η ιστορία και η σταθερή αξία στην Αρκαδία για την Γ' Εθνική, ασφαλώς ο Ερμής Μελιγούς έβγαλε στον αφρό όλο τον Δήμο Βόρειας Κυνουρίας βάζοντας τον ξανά στους ποδοσφαιρικούς χάρτες της χώρας μας όμως το τοπικό πρωτάθλημα κρύβει την δική μαγεία και την δική ομορφία.

Το τοπικό ποδόσφαιρο στην Αρκαδία έχει πιστούς φιλάθλους που γουστάρουν και είναι ένα με τις ομάδες, έχει μια άγρια πολλές φορές ομορφιά και μια παράξενη γοητεία, είναι το πρώτο σκαλοπάτι για εκατοντάδες νέα παιδιά που θέλουν να παίξουν μπάλα, είναι το μεράκι κάποιων παλιών που παραμένουν μέσα τους "μικροί", είναι μια σειρά από συναισθήματα και εικόνες που ακολουθούν όποιον φόρεσε σε χωμάτινο η πλαστικό πλέον γήπεδο σορτσάκι και μπήκε να παίξει.

Η νέα διοίκηση της ΕΠΣ Αρκαδίας κάνει τον δικό της αγώνα για να μπορέσει να σταθεί στο πλευρό των σωματείων σε όλα τα μέτωπα όμως και οι ομάδες θα πρέπει να ακολουθήσουν πιστά την κάθε οδηγία που έγινε απαραίτητη στην εποχή μας και να κυριεύσει η σύναιση, η υπομονή και το καθαρό μυαλό σε κάθε δυσκολία που υπάρχει.

Θα πρέπει λοιπόν να γίνει κατανοητό πως "η μάνα του λόχου" το τοπικό μας ποδόσφαιρο μας έχει ανάγκη  και είναι χρέος όλων όσων ασχολούνται άμεσα ή έμμεσα να στηρίξουν τα σωματεία.