Η εβδομαδιαία στήλη του  ArcadiaPortal ‘’Εspresso’’  είναι και πάλι εδώ. Αυτή την φορά μπήκαμε στο παρκέ του Αρκαδικού και συναντήσαμε τον Μίλος Σάκοτα που γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου 1984 έχει ύψος 2.05 και είναι ένας νεόφερτος παίκτης του Αρκαδικού που αγωνίζεται στις θέσεις των φόργουορντ με εμπειρία στην Α1 εθνική κατηγορία αλλά και στην Α2 κατηγορία. Ας δούμε τη συνέντευξη του Μίλος που είχε πολλά και ενδιαφέροντα να μας πει.

Πόσο χρονών ξεκίνησες να παίζεις μπάσκετ;

Ήμουν σε ηλικία 14 ετών όταν άρχισα να προπονούμαι στην ομάδα του Ηρακλή όπου ήταν προπονητής o πατέρας μου και ξεκίνησα εκεί μαζί με τον αδερφό μου.

Έπαιξε ρόλο η συμμετοχή του πατέρα σου στο χώρο του μπάσκετ στην απόφασή σου να ασχοληθείς και εσύ με αυτό το άθλημα;

Πιστεύω ότι έπαιξε ρόλο, γιατί μια ζωή ήμουν  μέσα στο μπάσκετ  αλλά και να μην ήταν αυτός, μου άρεσε πολύ δε με πίεσε κάποιος να ασχοληθώ με αυτό απλά μου άρεσε.

Θεωρείς ότι το ύψος παίζει ρόλο στο μπάσκετ;

Σίγουρα γιατί ειδικά όταν είσαι μικρός έχεις το πλεονέκτημα, αλλά δεν παίζει πρωταρχικό ρόλο στο μπάσκετ κατά τη γνώμη μου, η ταχύτητα είναι το Α και το Ω.

Εδώ και λίγο καιρό ανήκεις στην ομάδα του Αρκαδικού πώς προέκυψε αυτή η συμφωνία;

Μίλησε ο μάνατζερ μου με την ομάδα, αλλά είχα ακούσει και από πριν πολύ καλά λόγια για την ομάδα καθώς και ότι ήταν πολύ καλά οργανωμένη, έτσι πήρα την απόφαση να έρθω στον Αρκαδικό.

Τι συμβολίζει ο αριθμός 12 στη φανέλα σου για εσένα;

Τυχαία μου δόθηκε, το 8 είναι το αγαπημένο μου νούμερο.

Είσαι ευχαριστημένος με τη συνεργασία σου με την ομάδα της Αρκαδίας;

Φυσικά είναι όλοι πολύ καλά παιδιά και τους αξίζει να πάμε καλά γιατί δίνουμε ό,τι μπορούμε και ελπίζω φέτος να είμαστε η έκπληξη του πρωταθλήματος.

Πες μας δυο λόγια για την Τρίπολη και γενικότερα για την Αρκαδία πως σου φαίνεται ο κόσμος αλλά και γενικά η πόλη.

Η Τρίπολη είναι πολύ φιλόξενη και ήσυχη το οποίο δεν είναι κακό.

Πες μας ποιες διαφορές έχεις εντοπίσει στο ελληνικό πρωτάθλημα και την Α2 σε σχέση με το μπάσκετ στη Σερβία ή όπου αλλού έχεις παίξει;

Γενικότερα το Ελληνικό πρωτάθλημα είναι βασισμένο στην τακτική και στην πιο αργή ταχύτητα με σκληρές άμυνες και δεν έχει πολύ τρέξιμο όπως τα παιχνίδια έξω. Είναι καλό αυτό, που δεν ξεφεύγει από τον έλεγχο το παιχνίδι αλλά μου αρέσει και το γρήγορο παιχνίδι.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου παίκτης και ποιά ομάδα;

Σίγουρα θαύμαζα τον Τζόρνταν όπου είναι σαν «εξωγήινος» μέσα στο παιχνίδι και κανείς δεν μπορεί να φτάσει το επίπεδο του ακόμα και από Έλληνες τον  Διαμαντίδη και τον Σπανούλη θα έλεγα,μου άρεσε και ο Παπαλουκάς στα καλά του. Από ελληνική ομάδα θα πω τον Παναθηναϊκό λόγω και του αδελφού μου.

Αν σου έλεγαν να επιλέξεις ανάμεσα σε Διαμαντίδη και Σπανούλη ποιος θα ήταν αυτός;

Είναι πολύ διαφορετικοί παίκτες κορυφαίοι βέβαια αλλά είναι ανάλογα τι ζητάς,  είναι παίκτες που κάνουν τη διαφορά και μπορούν να παίξουν και μαζί θεωρώ.

Ποια Ελληνική ομάδα υποστηρίζεις;

Επειδή ο πατέρας μου άλλαζε συνεχώς ομάδα ήμουν πάντα ό,τι ομάδα ήταν αυτός και από εκεί σταμάτησα να υποστηρίζω μόνο μια ομάδα, οπότε και αποφάσισα να ασχοληθώ μόνο με τις μεγάλες ομάδες ποδοσφαίρου.

Μέσα στο παρκέ τι σου αρέσει να παίζεις άμυνα ή επίθεση;

Νομίζω στον καθένα αρέσει πιο πολύ η επίθεση, γιατί από μικροί όλοι παίζουν μπάσκετ για την επίθεση όλοι θέλουμε να βάζουμε καλάθια.

Υπάρχει μεγάλη απόκλιση μεταξύ του μπάσκετ που παίζεται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό;

Ναι ειδικά στην Α2 το παιχνίδι είναι πιο αργό απ’ότι έξω.

Μετράει η παρουσία του κόσμου (εντός ή εκτός)  γηπέδου ή κλείνεις τα αυτιά σου;

Ναι πολύ μεγάλο ρόλο έχει ο κόσμος στις κερκίδες, το άθλημα υπάρχει για να το βλέπει ο κόσμος στο γήπεδο  η παρουσία των οπαδών στο γήπεδο δείχνει ότι όλα πάνε καλά και ότι κάτι καλό γίνεται, όταν δεν υπάρχει κόσμος κάτι δεν πάει καλά. Προσπαθώ να μαθαίνω όσα λιγότερα ακούγονται έξω από το γήπεδο.

Ποιος μπορούμε να πούμε είναι ο καλύτερος συμπαίκτης, προπονητής και αντίπαλος σου (πριν τον Αρκαδικό);

Προπονητής ο πατέρας μου, συμπαίκτης ένας συναθλητής μου στην Πάτρα ο Βούλε Μάντιτς που θεωρώ ότι θα είμαστε πάντα φίλοι και τώρα δύσκολος αντίπαλος ήταν ένας από τη Βουλγαρία.

Ποιος είναι ο στόχος σου για τη φετινή χρονιά;

Προσωπικά θέλω να παίξω όσο καλύτερα μπορώ και σαν ομάδα να εξασφαλίσουμε πιο γρήγορα την παραμονή στην κατηγορία και να είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί σε όλα τα παιχνίδια.

Όπως γνωρίζεις είσαι πρότυπο για κάποιους μικρότερους αθλητές τι θα έλεγες σε κάποιον μικρό παίκτη που θέλει να ασχοληθεί με το μπάσκετ;

Να το αγαπήσει πρώτα και να το διασκεδάσει όσο πιο πολύ μπορεί και τα χρήματα θα έρθουν μετά.

Μια συμβουλή που σου έχει δώσει ο πατέρας σου;

Να μην νευριάζω τόσο εύκολα αλλά δεν τα καταφέρνω, μου έχει δώσει και άλλες συμβουλές  πολλές από τις οποίες τις βρίσκω μπροστά μου.

Μοιάζετε με τον αδερφό σου στον τρόπο που παίζετε;

Είμαστε πολύ διαφορετικοί, κάνει πιο μακρινά σουτ είναι πιο ψηλός από εμένα, αλλά φυσικά έχουμε και αρκετά κοινά.

Ποιος σε στηρίζει και σε βοήθα σε αυτό που κάνεις και θα ήθελες να του πεις ένα ευχαριστώ;

Οι γονείς μου είναι τα στηρίγματά μου πάντα και παντού σε όλη τη ζωή μου  αλλά και όλη η οικογένειά μου.

Έφη Καστραντά