Την περασμένη εβδομάδα, ένα πρωτοφανές, όπως έγραψαν οι εφημερίδες, περιστατικό έλαβε χώρα στην Α' ΔΟΥ Αθηνών. Ιδιώτης, με απαιτήσεις κάμποσων χιλιάδων ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο, στην κυριολεξία μπούκαρε στη ΔΟΥ συνοδευόμενος από δικαστικό επιμελητή και δικηγόρους και απαίτησε το χρηματικό ποσόν που του είχε αναγνωριστεί μετά την προσφυγή του στο δικαστήριο.

Ο φορολογούμενος κρατούσε στο χέρι του τη δικαστική απόφαση για κατασχέσεις εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου εξαιτίας των οφειλών του κράτους προς αυτόν, καθώς και την εισαγγελική εντολή.
Όπως διαβάσαμε στο «Πρώτο Θέμα», που έφερε το περιστατικό στην επιφάνεια, «ο ιδιώτης απαίτησε να... ανοίξει το ταμείο της Α' ΔΟΥ και να του καταβληθούν αμέσως τα χρήματα! Οι υπάλληλοι της Εφορίας πανικόβλητοι ειδοποίησαν το υπουργείο Οικονομικών και αφού έλαβαν εντολή να μην εκτελέσουν καμία τέτοια απαίτηση –καθώς υπάρχει ο νόμος 4270/14 που δεν επιτρέπει τέτοιες κατασχέσεις- ''ταμπουρώθηκαν'' στα γκισέ απορρίπτοντας την πίεση του συγκεκριμένου ιδιώτη. Αυτόπτες μάρτυρες μιλούν για απίστευτο περιστατικό, στα όρια της υστερικής αντιπαράθεσης. Επειδή νωρίτερα ο ιδιώτης με τους δικηγόρους του είχε πάει και στη ΔΟΥ Κηφισιάς από την οποία έφυγε άπραγος, το υπουργείο Οικονομικών έδωσε εντολή σε όλες τις εφορίες να είναι προετοιμασμένες για τέτοιες... επισκέψεις και φυσικά να αρνούνται την εκτέλεση κατασχετηρίων».

Κατόπιν όλων τούτων των τραγελαφικών, αλλά από την άλλη όταν τον πολίτη τον πνίγει το δίκιο και έχει δικαιωθεί δικαστικά, τι του μένει να κάνει, η γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων κυρία Κατερίνα Σαββαΐδου εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση στην οποία δίδονται διευκρινίσεις για το ακατάσχετο των χρημάτων από τις ΔΟΥ και τα Τελωνεία. Όπου ξεκαθάρισε ότι όσοι επιχειρήσουν να προβούν σε κατάσχεση κρατικών εσόδων ή κρατικών παγίων στοιχείων διεκδικώντας ικανοποίηση των απαιτήσεών τους από το κράτος, διαπράττουν ποινικό αδίκημα και κινδυνεύουν με δίωξη.

Η κυρία Σαββαΐδου επικαλέστηκε τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 81 του Ν. 4270/2014 περί Δημοσίου Λογιστικού και επισημαίνει ότι «οι εισπράξεις δημοσίων εσόδων που πραγματοποιούνται από τους διαχειριστές ή τους ταμίες των ΔΟΥ, τους ειδικούς ταμίες ή τα πρόσωπα (φυσικά ή νομικά) στα οποία έχει ανατεθεί η είσπραξη καθώς και το περιεχόμενο των χρηματοκιβωτίων των ΔΟΥ είναι ακατάσχετα.

Αναλυτικά, το δελτίο Τύπου με τις διευκρινίσεις της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων για το ακατάσχετο των χρημάτων που εισπράττονται από τις ΔΟΥ καθώς και των παγίων στοιχείων λειτουργίας των Εφοριών αναφέρει:
«Με αφορμή το περιστατικό που συνέβη σήμερα, 05-06-2015 και ώρα 10η πρωινή στην Α' Δ.Ο.Υ. Αθηνών, κατά το οποίο δικαστικός επιμελητής με βάση τίτλο εκτελεστό κατά του Δημοσίου επιχείρησε να κατασχέσει τις εισπράξεις της ανωτέρω υπηρεσίας καθώς και τον εξοπλισμό αυτής, επισημαίνεται ότι, η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Κατερίνα Σαββαΐδου, μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός και με σκοπό τη διασφάλιση των δημοσίων εσόδων και την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας,  επικοινώνησε με την Προϊσταμένη της ΔΟΥ, με την Αστυνομία, με τον Εισαγγελέα Υπηρεσίας και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, έδωσε οδηγίες στην Προϊσταμένη της ΔΟΥ και ζήτησε να σταματήσει αμέσως η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, κάτι που έγινε τελικά.

Η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων επεσήμανε ότι η διαδικασία αυτή είναι αντίθετη με τις κείμενες διατάξεις καθώς:
α)    Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 81 του ν. 4270/2014 περί Δημοσίου Λογιστικού, ''οι εισπράξεις δημοσίων εσόδων που πραγματοποιούνται από τους διαχειριστές ή τους ταμίες των Δ.Ο.Υ., τους ειδικούς ταμίες ή τα πρόσωπα (φυσικά ή νομικά) στα οποία έχει ανατεθεί η είσπραξη καθώς και το περιεχόμενο των χρηματοκιβωτίων των Δ.Ο.Υ. είναι ακατάσχετα''.
β)    Σύμφωνα με το άρθρο 966 του Αστικού Κώδικα, όπως αυτό έχει ερμηνευτεί από τη θεωρία και κριθεί από την νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων, εξαιρούνται της κατάσχεσης ως πράγματα εκτός συναλλαγής, τα πράγματα που εξυπηρετούν δημόσιους σκοπούς, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται τα μέσα στέγασης και λειτουργίας των Δημόσιων Υπηρεσιών (μηχανήματα, έπιπλα κ.α. που χρειάζονται οι δημόσιες υπηρεσίες για τη διεξαγωγή του έργου τους), και ως εκ τούτου είναι ακατάσχετα.
Οι διατάξεις αυτές έχουν τεθεί προκειμένου να μην παρακωλύεται η λειτουργία των ΔΟΥ, ενώ η παραβίασή τους ενέχει σύμφωνα με το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, τον κίνδυνο διάπραξης ποινικού αδικήματος το οποίο διώκεται αυτεπαγγέλτως».

Και κερατάς και δαρμένος ο πολίτης. Και φοράει αξιοπρεπώς το φέσι με τον οποίον τον έχει καπελώσει το Δημόσιο, και ξόδεψε μια περιουσία σε αγωγές και δικαστήρια, και δικαιώθηκε. Πάνω που θα το έβγαζε το φέσι του, λοιπόν, τσουπ! Κινδυνεύει και με ποινική δίωξη.

Δεν είμαι νομικός. Δεν κατανοώ για ποιο λόγο το δικαστήριο εξέδωσε εισαγγελική εντολή κατάσχεσης του οφειλόμενου ποσού, ενώ ο Νόμος ορίζει ότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται. Επίσης, προφανώς ο άνθρωπος ήταν εν βρασμώ για να μπουκάρει με αυτόν τον τρόπο στη ΔΟΥ, αλλά, ας μην ξεχνάμε, συνοδεία δικαστικού επιμελητή και δικηγόρων. Είχε δικαιωθεί ο άνθρωπος ύστερα από ποιος ξέρει πόσα δικαστήρια, και το Δημόσιο εξακολουθεί να του χρωστάει.

Το χρέος, όμως, δεν έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η κατάσχεση της περιουσίας των πολιτών δεν παρακωλύει τη λειτουργία μιας οικογένειας, ενός σπιτιού, ενός νοικοκυριού; Δεν πρέπει και το κράτος να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες δίχως δικαστήρια, δίχως απαιτήσεις, δίχως πολλά-πολλά;

Δεν θα χαρακτήριζα τραγελαφικό το ίδιο το γεγονός. Απελπισία λέγεται αυτό. Και απελπιστικά αδειανό είναι το πουκάμισο ενός συστήματος που δικαιώνει έναν πολίτη ο οποίος αυτομάτως κινδυνεύει και με κατηγορία για ποινικό αδίκημα επειδή ζητεί να εκτελεστεί η δικαστική απόφαση που τον δικαιώνει. Όσοι από τους αναγνώστες είναι νομικοί, παρακαλώ να συνεισφέρουν με τις γνώσεις τους επί του θέματος.

Πριν από χρόνια, και ενώ είχα περάσει από εξονυχιστικό έλεγχο ως ελεύθερος επαγγελματίας προκειμένου να λάβω την επιστροφή φόρου που μου αναλογούσε, θυμάμαι ότι πήγα στη ΔΟΥ πάνω από δέκα φορές για να λάβω τα χρήματα. Κάθε φορά, η απάντηση ήταν: «Το ταμείο είναι άδειο, δεν έχουμε το ποσό, κάντε υπομονή». Από την άλλη, ποτέ δεν ζήτησα από την Εφορία να κάνει υπομονή και κάθε τρίμηνο κατέβαλα τον φόρο. Δεν θα μπορούσα, άλλωστε...

Γαλανιάδη Εύα