Το Arcadia Portal πάει... Βραζιλία
Τα λόγια για τον Οτμαρ Χίτσφελντ είναι μάλλον περιττά. Μπορεί να έχει φτάσει πλέον τα 65, αλλά δεν δυσκολεύτηκε να οδηγήσει την Ελβετία στην απ' ευθείας πρόκριση σε ακόμα μία μεγάλη διοργάνωση. Στον πάγκο της χώρας βρίσκεται από το 2008, ενώ νωρίτερα είχε προλάβει να γίνει ένας εκ των τεσσάρων που έχουν κατακτήσει το Champions League με δύο διαφορετικές ομάδες (Ντόρτμουντ, Μπάγερν).
Αναντικατάστατος στα τρία σερί πρωταθλήματα της Γιουβέντους, ο αρχηγός Στέφαν Λίχσταϊνερ κερδίζει για λίγο τον σούπερ ταλαντούχο Σερντάν Σακίρι της Μπάγερν. Στα 30 του συνεχίζει να τρέχει ασταμάτητα και να καλύπτει τη δεξιά πλευρά με άνεση απέναντι σε κάθε μεγάλο όνομα που θα
Στον όμιλο με Γαλλία, Ονδούρες και Εκουαδόρ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμα και φαβορί. Μπορεί να μην διαθέτει το ταλέντο των Γάλλων, αλλά είναι σίγουρα πιο... ομάδα. Οι άλλοι αντίπαλοι από τη Λατινική Αμερικη δεν την τρομάζουν. Θα πάει τα παιχνίδια της σε χαμηλό τέμπο, προσεκτικά και θα χτυπήσει για το 1-0 όταν βρει την ευκαιρία. Στους «16» έχει λοιπόν εξαιρετικά σημαντικές πιθανότητες να βρεθεί και εάν είναι λίγο τυχερή, έχει τα στοιχεία που απαιτούνται, ώστε να πραγματοποιήσει ακόμα και στο παρακάτω βήμα.
Αμυντικοί: Γιοάν Τζουρού, Μίχαελ Λανγκ, Στέφαν Λιχτστάινερ, Ρικάρντο Ροντρίγκες , Φαμπιάν Σαρ α), Φίλιπ Σεντέρος , Στιβ φον Μπέργκεν , Ρέτο Ζίγκλερ .
Μέσοι: Τρανκουίλο Μπαρνέτα, Βαλόν Μπεχράμι, Μπλερίμ Τζεμαϊλί, Ζέλσον Φερνάντες, Γιοκάν Ινλέρ, Τζερντάν Σακίρι, Βάλεντιν Στόκερ, Γκρανίτ Τσάκα
Επιθετικοί: Γιόσιπ Ντέρμιτς, Μάριο Γκαβράνοβιτς, Αντμίρ Μεχμεντί, Χάρις Σεφέροβιτς
Η κυριαρχία της στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο κράτησε από το 1998 μέχρι το 2000, όταν κατέκτησε το Μουντιάλ (εντός έδρας) και το Euro (σε Βέλγιο και Ολλανδία). Μετά το 2002, όμως, οι τρικολόρ. ψάχνονται, έστω και αν το 2006 έφτασαν μέχρι τον τελικό. Μία από τις 13 ομάδες, που έδωσαν το παρών στο πρώτο Μουντιάλ του 1930 στην Ουρουγουάη, θα βρεθεί για 14η φορά σε τελική φάση στην Βραζιλία. Μία κατάκτηση, λοιπόν, το 1998, ένας χαμένος τελικός το 2006, δύο φορές στην 3η θέση το 1958 και το 1986 και μία φορά στην 4η το 1982. Αυτές είναι οι καλύτερες παρουσίες της Γαλλίας, ενώ το 2010 οι τρικολόρ απογοήτευσαν, καθώς αποκλείστηκαν από τη φάση των ομίλων.
Ο 45χρονος τεχνικός ανέλαβε το καλοκαίρι του 2012 μετά το Euro και την αποχώρηση του Λοράν Μπλαν. Μπορεί να υπέγραψε αρχικά διετές συμβόλαιο, όμως το πλάνο ήταν μακροπρόθεσμο (μέχρι το εντός έδρας Euro το 2016) και η ανανέωση για ακόμη δύο χρόνια ήταν δεδομένη. Στην πρώτη του δουλειά ως ομοσπονδιακός δεν έχει καταφέρει ακόμα να εντυπωσιάσει, με την τροπαιοθήκη του να κοσμούν 1 πρωτάθλημα Γαλλίας με την Μαρσέιγ (2009-10), 4 Λιγκ Καπ με Μονακό (2003) και Μαρσέιγ (2010, 2011, 2012) και ένα πρωτάθλημα στην δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας με την Γιουβέντους (2006-07). Μεγάλη διάκριση, φυσικά, και η παρουσία στον τελικό του Champions League το 2004 με την Μονακό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεγαλύτερο αστέρι των Γάλλων είναι ο Φρανκ Ριμπερί. Ο μέσος της Μπάγερν, όμως, προστέθηκε στα μακρά λίστα των μεγάλων απουσιών του Μουντιάλ και ο επόμενος στην ιεραρχία είναι ο Καρίμ Μπενζεμά. Μέχρι και ο επιθετικός της Ρεάλ αντιμετωπίζει προβλήματα τραυματισμών, όμως ο Ντεσάν ποντάρει πολλά πάνω του. Ο πιο έμπειρος των τρικολόρ μετά τον Ριμπερί, καλείται να δείξει τις ηγετικές ικανότητες που είχε δείξει στις μέρες του στην Λιόν, προκειμένου να οδηγήσει το νεαρό ρόστερ της Γαλλίας στην επιτυχία.
Ο Ντιντιέ Ντεσάν έχει επανειλημμένως χαμηλώσει τον πήχη, καθώς και ο ίδιος γνωρίζει ότι πολύ δύσκολα η Γαλλία θα φτάσει ψηλά. Το να κατακτήσει το Μουντιάλ το χαρακτήρισε «θαύμα». Το ατομικό ταλέντο δεν λείπει, όπως όμως και οι καυγάδες, η συνεχής ένταση και οι ίντριγκες. Οι τρικολόρ πολλές φορές δεν έχουν συνοχή, δε θυμίζουν «ομάδα» και με τη νέα γενιά όλοι ελπίζουν ότι το 2016, θα έρθει επιτέλους το ξέσπασμα. Ο ρεαλιστικός στόχος μοιάζει η πρόκριση μέχρι τα προημιτελικά, ενώ όλα εξαρτώνται φυσικά και από τους αντιπάλους.
Πριν 30 χρόνια ήταν το... Λουξεμβούργο της Λατινικής Αμερικής, όμως τώρα δίνει το «παρών» στο τρίτο της Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της και όλα αυτά μέσα στα τελευταία 12 χρόνια. Πιο πρόσφατη παρουσία της ήταν στο 2006 ενώ νωρίτερα είχε περάσει στην τελική φάση το 2002. Δεν έκανε ούτε μία νίκη εκτός συνόρων κατά τη διάρκεια των προκριματικών, όμως εκμεταλλεύτηκε την έδρα της, στην οποία οι αντίπαλοι είχαν πολύ σοβαρό πρόβλημα. Οι αγώνες γίνονταν στο Κίτο, όπου οι αντίπαλοι αναγκάζονταν να παίξουν σε υψόμετρο σχεδόν 3.000 μέτρων πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, κάτι το οποίο είχε επίπτωση στα πνευμόνια τους. Και φυσικά στον πίνακα του σκορ, αφού το Εκουαδόρ σε 8 αγώνες είχε απολογισμό 7 νίκες και 1 ήττα.
Ο Ρεϊνάλδο Ρουέδα είχε πολύ καλά αποτελέσματα με τις ομάδες Νέων και την Ανδρών της πατρίδας του, Κολομβίας, ενώ έκανε ένα μικρό θαύμα όταν έστειλε τις Ονδούρες στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, κάτι που είχαν να πετύχουν 28 χρόνια. Στα νιάτα του δεν ήταν ποτέ καλός παίκτης, όμως σπούδασε προπονητική σε Γερμανία και την πρώην Γιουγκοσλαβία και φέτος -έχοντας αναλάβει από τον Ιούλιο του 2010- συμπληρώνει τέσσερα χρόνια στον πάγκο του Εκουαδόρ στο οποίο έχει περάσει σε μεγάλο βαθμό αγωνιστικό πάθος και ενώ θέλει στην ομάδα του να υπάρχει ενότητα και σταθερότητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάποιες φορές προτιμά το μαχητικό πνεύμα σε βαθμό που να αφήνει έξω παίκτες με εξαιρετικές τεχνικές αρετές.
Δεν μπορεί να είναι άλλος, όταν στο ρόστερ υπάρχει παίκτης που αγωνίζεται στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Βαλένσια είναι από αυτούς που θεωρούνται game changers, αφού ειδικά αν βρει χώρους, με τις κούρσες και τη διεισδυτικότητά του μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες. Δύο λόγια αξίζουν και για τον Φελίπε Καϊσέδο, αφού ο επιθετικός της Λοκομοτίβ Μόσχας ήταν ο πρώτος σκόρερ στα προκριματικά πετυχαίνοντας 7 γκολ σε 9 αγώνες. Ο πολύ δυνατός φορ έχει πάρει το παρατσούκλι «Ρόκι» χάρη στην αγάπη του για την πυγμαχία αλλά και το τρομερό physical παρουσιαστικό και παιχνίδι του. Εχει παίξει σε έξι διαφορετικές ευρωπαϊκές ομάδες τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Ρεαλιστικός στόχος θα ήταν κάνει μία νίκη, αφού πολύ δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι έχει τη δυνατότητα να κάνει τη ζημιά σε Γαλλία και Ελβετία. Από την άλλη, αν μπορέσει να πάρει αποτέλεσμα από τους Ελβετούς και νικήσει το... μπαλαντέρ του ομίλου που λέγεται Ονδούρες, όλα μπορούν να συμβούν. Οι παίκτες της Εθνικής έχουν έναν έξτρα λόγο να κάνουν την έκπληξη και να περάσουν. Αυτό γιατί θέλουν να αφιερώσουν την πρόκριση στον συμπατριώτη τους, Κρίστιαν 'Τσούτσο' Μπενίτες, ο οποίος έφυγε σχετικά πρόσφατα από τη ζωή μετά από καρδιακή προσβολή. Η ομοσπονδία έχει αποσύρει τη φανέλα τον αριθμό 11.
Αμυντικοί: Γκάμπριελ Ατσιλιέρ , Βάλτερ Αγιοβί, Όσκαρ Μπάγκι, Φρίκσον Εράσο, Χόρχε Γουάγουα, Χουάν Κάρλος Παρέδες
Μέσοι: Σεγούνδο Καστίγιο , Κάρλος Γρουέσο, Ρενάτο Ιμπάρα, Φιντέλ Μαρτίνες, Κρίστιαν Νομπόα, Λουίς Σαριτάμα, Αντόνιο Βαλένσια, Έντισον Μέντες
Επιθετικοί: Χάιμε Αγιοβί, Φελίπε Καϊσέδο, Τζέφερσον Μοντέρο, Χοάο Ρόχας, Ενέρ Βαλένσια, Μίκαελ Αρόγιο
2 Σχόλια
Ρε παιδιά προσέχτε, μην τα
Όχι άλλο κάρβουνο ρε