Και διαβάζεις και χαίρεσαι και λες μέσα σου άξιζε τον κόπο και νιώθεις την ηθική ικανοποίηση αλλά και την υποχρέωση να γράψεις (ακόμα) δυο γραμμές για την σημασία της Μικτής Αρκαδίας αλλά και την μεγάλη προσπάθεια ανάβαθμισης της από την Ένωση με αντίκτυπο τα παιδιά.

Το γράφαμε τον περασμένο χειμώνα σε μια σειρά κειμένων όχι απλά για να πιάσει χώρο ως άρθρο αλλά γιατί αυτή ήταν η αλήθεια την οποία προσωπικά εγώ πιστεύω και αποτελώ υπέρμαχος αυτής της τόσο μα τόσο σημαντικής προσπάθειας που ακούει στο όνομα «Μικτή Αρκαδίας».

Η σοβαρότητα με την οποία η ΕΠΣ Αρκαδίας αντιμετώπισε το κεφάλαιο «Μικτή», το όραμα για την δημιουργία ενός ποδοσφαιρικού μοντέλου που θα αγκαλιάζει όλα τα παιδιά του νομού δίνοντας τους την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους μπροστά σε αμέτρητα ποδοσφαιρικά μάτια εντός και εκτός νομού, η όρεξη των ανθρώπων της Ένωσης, το πλάνο που εφαρμόστηκε ευλαβικά, η οργάνωση σε όλα τα επίπεδα αλλά και αγάπη τους για τα παιδιά έφεραν αποτελέσματα και δεν αφορούν αυτά μόνο μια πορεία ως «4» (που ασφαλώς είναι ιστορική επιτυχία).

Ναι, οι ομάδες και οι ακαδημίες έχουν κάνει κυριολεκτικά καταπληκτική δουλειά στα παιδιά και συνεχίζουν να κάνουν και στα υπόλοιπα που έρχονται και τους αξίζει ένα εύγε ωστόσο εδώ υπήρξε και μια Ένωση που έβγαλε από την αφάνεια (γιατί περί αυτού πρόκειται) την Μικτή μας κάνοντας την ξανά ομάδα με σοβαρότητα, με σχέδιο και πάνω απ’ όλα με προοπτική την εξέλιξη για το κάθε παιδί ξεχωριστά.

Τέσσερα παιδιά από την Μικτή Αρκαδίας (Κ14 και Κ16) ανήκουν και επίσημα στις ακαδημίες του Αστέρα Τρίπολης (Νίκου, Λαμπρόπουλος, Κοψάυτης, Δικαίος), μιλάμε για παιδιά από την ΑΕΚ Τρίπολης, τους Νέους Τρίπολης, τον Ερμή Μελιγούς, τον Πανθυρεατικό και επίσης ακόμα δύο παιδιά (Τσουτσάνης, Σκούτας) από την πάντα εξαιρετικά φυτώρια με διαχρονικό τρόπο της Ελπίδα και τις υπερήφανες γι' αυτό Βρασιές που επενδύουν ξανά στα ταλέντα του χωριούπου δεν ήταν στην Μικτή, ξεχώρισαν όμως για το ταλέντο τους και πήραν μεταγραφή.

Σε αυτά τα παιδιά υπάρχει και ο Άγγελος Γεωργίτσης που από το Λεωνίδιο και τις ακαδημίες υπόδειγμα του ΑΣΛ πήγε στις ακαδημίες του Ολυμπιακού και ανακοινώθηκε από τον Σύλλογο του Πειραιά πριν από μερικές εβδομάδες όντας και το παιδί αυτό κομμάτι της περσινής Κ15 της Μικτής Αρκαδίας.

Και μιας και πλέξαμε το εγκώμιο της Ελπίδας, των Βρασιών και του Λεωνιδίου αξίζει να πούμε για την φανταστική προσπάθεια με τις ακαδημίες πέρσι από την ΑΕΚ Τρίπολης, για την δεξαμενή και την τρομερή δουλειά στους Νέους, για την παραδοσιακή δύναμη στις ακαδημίες του Πανθυρεατικού και για τον Ερμή που επιχειρεί στην Μελιγού και κάνει σταθερά αλλά σημαντικά βήματα προόδου στο κομμάτι των ακαδημιών.

Προς Θεού για να μην παρεξηγηθώ (διάβασα πολλά σε σχόλια με επιθέσεις προς εμένα πέρσι που παραλίγο να βγάλω ξανά μαλλιά) και το τονίζω και πάλι τα πρώτα εύγε ανήκουν σε ομάδες και ακαδημίες ωστόσο κανείς μα κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει πως η ΕΠΣ Αρκαδίας μέσω των Μικτών της ομάδων τους έδωσε την ευκαιρία και την δυνατότητα να παίξουν, να λάβουν εμπειρίες σε κάτι διαφορετικό και να δείξουν το ταλέντο τους.

Το μεγάλο κέρδος από όλο αυτό το περσινό ταξίδι πέραν από το χαμόγελο των παιδιών και την σπουδαία πορεία ως τα ημιτελικά είναι η παρατακαθήκη που μένει για να συνεχιστεί η δουλειά και τα επόμενα χρόνια για χάρη τω παιδιών (σας) πρωτίστως και κατ’ επέκταση του Αρκαδικού ποδοσφαίρου.

Συνεργασία και ομόνοια από ομάδες, παράγοντες, προπονητές τουλάχιστον στα βασικά, έστω σε αυτά που αφορούν ευαίσθητα θέματα όπως αυτό με τα παιδιά γιατί το παράδειγμα δεν είναι στα όσα γράφω εγώ αλλά στα όσα έγιναν.

Ενωμένοι μπορούμε να λύσουμε πολλά, μπορούμε να βρούμε έστω μια κοινή συνισταμένη συνεννόησης γιατί το Αρκαδικό ποδόσφαιρο είναι τα παιδιά σου, είναι το «σήμερα» και το «αύριο».

Αντώνης Χρονάκης