Λάτρης των μηχανών ο πατέρας μου. Οδηγούσε από μικρό παιδί, δηλαδή από τη δεκαετία του '40. Επέμενε να οδηγεί και στην... τρυφερή ηλικία των 84. Ανησυχούσαμε πολύ. Όχι για τον ίδιο, αλλά για τους άλλους οδηγούς. Του ανανέωσαν την άδεια για το μηχανάκι του και δεν το πιστεύαμε. «Γιατί σου ανανέωσαν την άδεια, μπαμπά;», ρωτήσαμε. «Αφού βλέπω και ακούω, μια χαρά είμαι.» Ο κύριος «μια χαρά» είχε περάσει ισχαιμικό επεισόδιο λίγους μήνες νωρίτερα, μάλιστα η νευρολόγος που τον είχε εξετάσει μας είχε πει είπε επ' ουδενί να μην πιάσει τιμόνι στα χέρια του.

Τι κάναμε; Κρύψαμε το μηχανάκι του, του είπαμε πως του το έκλεψαν και τον κρατήσαμε μακριά από τον δρόμο για να μην πάρει ανθρώπους στον λαιμό του, αφού το κράτος τού επέτρεψε να οδηγεί -με όποιον τρόπο.

Εβδομήντα επτά ετών(!) οδηγός ταχύπλοου έτρεχε με 21 μίλια(!) την ώρα μέσα σε στενό θαλάσσιο πέρασμα(!), χτύπησε τουριστικό σκάφος και το έκοψε στα δύο. Αντί να σταθεί να βοηθήσει τους τραυματίες και τους ανθρώπους που πνίγονταν βιάστηκε να δέσει στο λιμάνι το ταχύπλοο και να τρέξει να κρυφτεί σε συγγενικό του σπίτι, από όπου και τον συνέλαβαν.

Όλα τα παραπάνω, δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της «κακιάς της ώρας», αλλά στο κακό μας το κεφάλι.

«Δεν κατάλαβα τι έγινε», ισχυρίστηκε ο οδηγός του ταχύπλοου. Από μια μεριά λογικό. Εδώ νέοι άνθρωποι χάνουν τον έλεγχο. Το ποιος του ανανέωσε την άδεια να οδηγεί ταχύπλοο σε μια ηλικία που ακόμα και το περπάτημα είναι επικίνδυνο, μπορούμε να το βρούμε πολύ εύκολα, φαντάζομαι.

Καθημερινά, υπερήλικοι οδηγοί κινούνται στους δρόμους -και στη θάλασσα, απ' ό,τι φαίνεται. Πολλές φορές, πρόκειται για ανθρώπους που έχουν, όπως είναι φυσικό για την ηλικία τους, υπέρταση, έχουν περάσει ένα-δύο ισχαιμικά επεισόδια, ίσως και εγκεφαλικό, έχουν μειωμένη αντίληψη του περιβάλλοντος.

Είναι ανάγκη να οδηγούν; Είναι ανάγκη να κάνουν όλες τις δουλειές που δεν μπορούν να κάνουν τα παιδιά τους; Όπως να πηγαίνουν για να παραλάβουν τα εγγόνια τους από το σχολείο;

Ξέρουμε όλοι πολύ καλά πώς ανανεώνονται οι άδειες οδήγησης σε αυτή την ηλικία. Οι περισσότεροι έχουμε από έναν υπερήλικα στο σπίτι που επιμένει να οδηγεί ή που πολλές φορές μας βολεύει να οδηγεί για να μας κάνει και καμιά δουλειά. Είναι κοινό μυστικό τα κατοστάρικα που δίνονται και το λάδωμα που πέφτει. Αλλά το κράτος ουδέποτε μπήκε στον κόπο να αυστηροποιήσει κατά πολύ τα κριτήρια -ή να βρει ποιοι υπογράφουν συστηματικά τις άδειες.

Διότι, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στο δυστύχημα της Αίγινας, ένα κοριτσάκι πέντε ετών και άλλοι τρεις άνθρωποι χάθηκαν στη θάλασσα από έναν μπάρμπα που όχι μόνο έτρεχε μέσα σε στενό πέρασμα, αλλά και δεν σταμάτησε για να βοηθήσει. Που πρόκαμε να κρυφτεί και ισχυρίζεται ότι δεν έτρεχε, ενώ αυτόπτες μάρτυρες λένε ότι κινείτο με μεγάλη ταχύτητα. Έναν μπάρμπα, δηλαδή, που παρά το κακό που προκάλεσε, κοιτάζει να σώσει το τομάρι του.

Πολύ φοβάμαι ότι η υπόθεση θα ξεχαστεί, μαζί με τις εξαγγελίες για αυστηροποίηση των κανόνων και των ορίων ηλικίας. Η κυβέρνηση, εξάλλου, ετοιμάζεται να δώσει δίπλωμα οδήγησης στους 17χρονους.

Πριν από έναν μήνα, 19χρονος οδηγός καρφώθηκε σε στάση λεωφορείου στον Άγιο Δημήτριο στην Αθήνα, σκοτώνοντας ακαριαία μια γυναίκα 25 ετών. Έτρεχε σαν δαιμονισμένος.

Όσο είναι ανθρωποκτονία από αμέλεια το παραπάνω, άλλο τόσο είναι και το δυστύχημα της Αίγινας...

Γαλανιάδη Εύα