Ξέρει τα πάντα για σένα, και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, άλλωστε, αφού μέσα της μεγάλωσες. Είναι εκεί σε όλη σου τη ζωή για να σου τη μάθει. Υπομένει τις εσωτερικές σου συγκρούσεις, σε συμβουλεύει, σε καταπιέζει, πολλές φορές δεν την αντέχεις και μοιραία την απομυθοποιείς, αλλά πάντοτε σε εκείνη γυρίζεις -ή και στη θύμισή της- γιατί έμαθες να αγαπάς τον κόσμο και τον εαυτό σου επειδή εκείνη σε αγάπησε πρώτη από τη μέρα που αντιλήφθηκε την ύπαρξή σου. Η μητέρα -δίχως να παραγνωρίζουμε την πατρική αγάπη- είναι θυσία, αγώνας, ανιδιοτέλεια, είναι ο λόγος που αυτός ο κόσμος έχει ελπίδα να γίνει καλύτερος, επειδή κάθε παιδί που γεννιέται, είναι η ελπίδα του κόσμου και εκείνη είναι η τροφός του.

Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, Κυριακή 10 Μαΐου. Έχει επικρατήσει να εορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου η μητρότητα, από το 1907 στην Αμερική. Και όχι τυχαία, καθώς η άνοιξη είναι συνυφασμένη με τη γονιμότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τον Μάιο τη μητρότητα, με τελετές αφιερωμένες στη Γαία, τη Μητέρα Γη, ενώ αργότερα τιμούσαν τη Ρέα, την κόρη της, τη μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας. Κατά τα βυζαντινά χρόνια, η αξία της μητρότητας αναγνωρίστηκε και αποθεώθηκε, μέσα από τη μορφή της Παναγίας.

Κατά τα νεότερα χρόνια, στη χώρα μας γιορτάστηκε επίσημα στις 2 Φεβρουαρίου 1929, ημέρα της Υπαπαντής του Κυρίου, και τη δεκαετία του 1960 επικράτησε να τιμάται η μητέρα τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, όπως στον περισσότερο κόσμο.

Στη σύγχρονη κοινωνία, με όλες τις δυσκολίες που φέρνουν οι πολλοί ρόλοι τους οποίους καλείται να πραγματώσει μια γυναίκα, η μητρότητα παραμένει ο πιο σημαντικός. Γι' αυτό πολλές μητέρες προτιμούν να διακόψουν την καριέρα τους και να μείνουν στο σπίτι, προκειμένου να μεγαλώσουν μόνες τους τα παιδιά τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία, κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει μετατοπιστεί ο χρόνος που μια γυναίκα επιλέγει να γίνει μητέρα. Έτσι, ενώ οι γυναίκες βίωναν τη μητρότητα από τα 21 έως τα 25 έτη, τώρα, με τα νέα δεδομένα των σπουδών, της αναζήτησης εργασίας αλλά και του γεγονότος ότι στην εποχή μας ένα σπιτικό δεν στήνεται μόνο με τον εργασιακό κόπο του ενός, ρόλο που τον είχε μόνο ο άνδρας, οι γυναίκες γίνονται μητέρες από τα 30 χρόνια τους και μετά. Μάλιστα, στις δυτικές κοινωνίες, οι γυναίκες κάνουν το πρώτο τους παιδί στα σαράντα τους χρόνια, αφού έχουν εξασφαλίσει την καριέρα τους και την επαγγελματική τους πορεία.

Μέρα που είναι, σημασία έχει να θυμόμαστε και να τιμούμε τις γυναίκες που στέκονται δίπλα στα ορφανά από φυσικούς γονείς παιδιά, τις γυναίκες που φροντίζουν τα εγκαταλειμμένα μωρά στα μαιευτήρια της χώρας, τις μητέρες των Παιδικών Χωριών SOS, τις γυναίκες που φροντίζουν με ευσυνειδησία τα παιδιά των εργαζόμενων γυναικών σαν να ήταν δικά τους. Και να έχουμε στον νου μας ότι η γυναικεία φύση είναι συνυφασμένη με τα μητρικά αισθήματα, όπως και αν εκείνες επιλέγουν να ζήσουν, κάνοντας οικογένεια ή όχι. Η μητρότητα είναι στην πραγματικότητα ένα δώρο από τη Φύση στη γυναίκα, που την κάνει κοινωνό και μέτοχο στο θαύμα της ζωής και στον αέναο κύκλο της ζωής.

Γαλανιάδη Εύα