Το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών για τους περισσότερους επαγγελματίες που πληρώνονται και φορολογούνται με αυτό, σημαίνει δυσανάλογα μεγάλες εισφορές σε σχέση με τους μισθωτούς και δυσανάλογη φορολογία. Αισίως, έφτασε να κοστίζει στον ελεύθερο επαγγελματία περίπου το 60% του εισοδήματός του, σε πολλές περιπτώσεις πολλά περισσότερα.

Εισόδημα που δεν κερδίζει ο ελεύθερος επαγγελματίας εργαζόμενος 09:00-14:00 σε κάποιο γραφείο, αλλά εργαζόμενος δωδεκάωρα και δεκατετράωρα. Εισόδημα που δεν το βλέπει κάθε μήνα σταθερά να μπαίνει στον τραπεζικό του λογαριασμό, αφού πρέπει να κυνηγήσει για να τον πληρώσουν. Εισόδημα που δεν του έρχεται ουρανοκατέβατο επειδή πάτησε δυο σφραγίδες σε ένα γραφείο. Ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν μπορεί να την κοπανήσει από τη δουλειά την Παρασκευή με ένα τάχα μου κρυολόγημα για να πάει κι αυτός μια εκδρομή, βρε αδερφέ. Ο ελεύθερος επαγγελματίας αξιολογείται από την αγορά κάθε μέρα και δεν τον έχει στα όπα-όπα κάποιος προϊστάμενος με τον οποίον πηγαίνουν στις ίδιες κομματικές συνελεύσεις.

Ο ελεύθερος επαγγελματίας αν δεν δουλέψει, δεν θα φάει.

Σύμφωνοι, υπάρχουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες που κλέβουν, φοροδιαφεύγουν, εισφοροδιαφεύγουν. Όπως υπάρχουν και δημόσιοι υπάλληλοι που καταχρώνται χρήματα, όπως υπάρχουν και υπουργοί που έχουν κατακλέψει το κράτος. Πρέπει όλους να τους βάζουμε στο ίδιο καζάνι; Ή πρέπει όλες οι κυβερνήσεις, και ετούτη εδώ η αριστερή της αλληλεγγύης, να έχει αγαπημένα και παραπεταμένα παιδιά;

Πάει πολύ όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις ως τέτοιους να αντιμετωπίζουν συλλήβδην όλους τους εργαζομένους με δελτίο παροχής υπηρεσιών, δεν πάει; Το «μπλοκάκι» είχε ήδη καθιερωθεί από το 2000 στην αγορά εργασίας και μάλιστα εντελώς παράνομα ως ένα μέσον ελαστικής εργασίας. Σιωπηρά νομιμοποιήθηκε ως τέτοιο από μεγάλους οργανισμούς: ενώ οι εργοδότες είχαν δικαίωμα να απασχολούν σε καθημερινή βάση και με ωράριο τον εργαζόμενο για έναν-δύο μήνες το πολύ, το μπλοκάκι καθιερώθηκε ως τρόπος «πρόσληψης» που βόλευε την εργοδοσία, με αποτέλεσμα να απασχολούν για χρόνια τον εργαζόμενο με δελτίο, χωρίς να γίνει πρόσληψη. Βόλευε και τους ήδη εργαζομένους στην επιχείρηση που φοβούνταν μην εξισωθούν μισθολογικά με τους νεοπροσληφθέντες οι οποίοι λάμβαναν σημαντικά μικρότερα ποσά αλλά και τους εργοδότες που σε περίπτωση απόλυσης, δεν θα κατέβαλαν στους μπλοκάκηδες αποζημίωση, ενώ οι ίδιοι δεν είχαν το δικαίωμα να μπουν στο ταμείο ανεργίας!

Τώρα, λοιπόν, η κυβέρνηση ψηφίζει ένα κουρελόχαρτο, με το οποίο υποτίθεται ότι οι αυτοαπασχολούμενοι θα πρέπει να προγραμματίσουν τη δουλειά τους και τις εισφορές τους. Με το οποίο θα φορολογούνται βάσει κερδών προηγούμενων ετών! Ένα κουρελόχαρτο ελλιπές και ασαφές, για το οποίο δεν πρέπει να δαπανήθηκε ούτε μία ώρα για να συνταχθεί! Το οποίο δείχνει με τον πιο εμφατικό τρόπο πού έχουν τους ελεύθερους επαγγελματίες γραμμένους στην κυβέρνηση!

Μια ολόκληρη κατηγορία επαγγελματιών που πιστεύει στην ελεύθερη αγορά και που αγωνίζεται να υπάρξει, δεν ξέρει ούτε τι να περιμένει ούτε πώς θα φορολογηθεί!

Αντί να καταβάλλουν μια υποτυπώδη έστω προσπάθεια να πιάσουν τη φοροδιαφυγή, δεν θυμάμαι ποιος φωστήρας της κυβέρνησης είπε προχθές ότι «ας μην ανησυχούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αν δεν έχουν εισόδημα, δεν θα πληρώσουν»! Δηλαδή, τι θες να κάνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες; Να τα παρατήσουν και να γίνουν σκλάβοι σε μια αλυσίδα πολυεθνικής για 300 ευρώ; Ή τους προτρέπεις να γίνουν φοροφυγάδες; Την ίδια ώρα που οι λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς πάνε για παραγραφή, μαζί με χιλιάδες πρόστιμα και υπέρογκα ποσά σε φόρους, επειδή το Δημόσιο... καθυστερεί, η κυβέρνηση απλώς έκανε το εξής: πόσα μας λείπουν; τόσα. πού θα τα φορτώσουμε; στους ελεύθερους επαγγελματίες.

Λαμπρά!

Μια μικρή επιχείρηση επιβαρύνεται με τον νέο νόμο με 8.000 ευρώ εισφορές τον χρόνο επιπλέον. Από πού θα τα βγάλει αυτά τα χρήματα σε αυτή την περίοδο; Γέμισε ο αέρας μπαρούφες ότι ενισχύεται η επιχειρηματικότητα. Ναι, ενισχύεται η επιχειρηματικότητα των πολυεθνικών, διότι σε αυτές τις συνθήκες ποιος θα επιβιώσει;

Η Όλγα είπε πρόσφατα ότι κανένας εργαζόμενος δεν έχει χάσει τη δουλειά του. Από το Δημόσιο, όχι, κανείς. Δεν είναι εργαζόμενοι μόνο οι του Δημοσίου, Όλγα μου. Αλλά αυτοί ενδιαφέρουν την κάθε κυβέρνηση, και όχι μόνο τούτη εδώ, που σαν ζαλισμένο κοτόπουλο τρέχει πέρα-δώθε να ικανοποιήσει μνημονιακές δεσμεύσεις. Βλέπεις, η συντριπτική πλειονότητά τους κάπου χρωστάει το μεροκάματο. Και όχι στη σκληρή δουλειά.

Γαλανιάδη Εύα