Την Κυριακή των Βαΐων 13η Απριλίου 2014  ο Σεβ. Μητροπολίτης  Μαντινείας και Κυνουρίας κ. κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, προεξήρχε στον Όρθρο και τέλεσε την Θεία Λειτουργιά ευλογώντας τα Βάγια στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Τριπόλεως.

Κυριακή των Βαΐων ονομάζουμε την  Κυριακή προ του Πάσχα, φέρει αυτή την ονομασία επειδή συνδέεται με την ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, κατά την οποία ο λαός τον υποδέχθηκε με επευφημίες και με "Βαΐα των Φοινίκων"

Τα Ιερά κείμενα αναφέρουν χαρακτηριστικά:

Τη αυτή ημέρα, Κυριακή των Βαΐων, την λαμπράν και ένδοξον πανήγυριν της εις Ιερουσαλήμ εισόδου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν.

Πωλω καθίσας, ο λόγω τείνας πόλον, Βροτούς εκζητεί λύσαι της αλογίας.

Τη αφάτω σου ευσπλαγχνία, Χριστέ ο Θεός ημών, νικητάς ημάς των παραλόγων παθών ποίησον, και την σην εναργή κατά θανάτου νίκην, την φαιδράν σου και ζωηφόρον   Ανάστασιν ιδείν καταξίωσον, και ελέησον ημάς.

Η  ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο    Κεφ. 12 , 1 έως 18

Προ εξ ημερών του πάσχα, ήλθεν ο Ιησούς εις Βηθανίαν, όπου ην Λάζαρος ο τεθνηκώς, ον ήγειρεν εκ νεκρών. Εποίησαν ουν αυτώ δείπνον εκεί, και η Μάρθα διηκόνει· ο δε Λάζαρος εις ην των ανακειμένων συν αυτώ.

Η ουν Μαρία, λαβούσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικής πολυτίμου, ήλειψε τους πόδας του Ιησού και εξέμαξε ταις θριξίν αυτής τους πόδας αυτού· η δε οικία επληρώθη εκ της οσμής του μύρου.

Λέγει ουν εις εκ των μαθητών αυτού, Ιούδας Σίμωνος Ισκαριώτης, ο μέλλων αυτόν παραδιδόναι· διατί τούτο το μύρον ουκ επράθη τριακοσίων δηναρίων και εδόθη πτωχοίς; Είπε δε τούτο ουχ ότι περί των πτωχών έμελεν αυτώ, αλλ' ότι κλέπτης ην, και το γλωσσόκομον είχε και τα      βαλλόμενα εβάσταζεν.

Είπεν ουν ο Ιησούς· άφες αυτήν, εις την ημέραν του ενταφιασμού μου τετήρηκεν αυτό. Τους πτωχούς γαρ πάντοτε έχετε μεθ' εαυτών, εμέ δε ου πάντοτε έχετε. Έγνω ουν όχλος πολύς εκ των Ιουδαίων ότι εκεί εστι, και ήλθον ου δια τον Ιησούν μόνον, αλλ' ίνα και τον Λάζαρον ίδωσιν ον ήγειρεν εκ νεκρών. Εβουλεύσαντο δε οι αρχιερείς ίνα και τον Λάζαρον αποκτείνωσιν, ότι πολλοί δι' αυτόν υπήγον των Ιουδαίων και επίστευον εις τον Ιησούν.

Τη επαύριον όχλος πολύς ο ελθών εις την εορτήν, ακούσαντες ότι έρχεται  Ιησοῦς εις  Ιεροσόλυμα, έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ, και έκραζον· ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ. Ευρών δε ο Ιησούς ονάριον εκάθισεν επ' αυτό, καθώς εστι γεγραμμένον· μη φοβού, θύγατερ Σιών· ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί     πώλον         όνου.

Ταύτα δε ουκ έγνωσαν οι μαθηταί αυτού το πρώτον, αλλ' ότε εδοξάσθη ο Ιησούς, τότε εμνήσθησαν ότι ταύτα ην επ' αυτώ γεγραμμένα, και ταύτα εποίησαν αυτώ.

Εμαρτύρει ουν ο όχλος ο ων μετ' αυτού ότε τον Λάζαρον εφώνησεν εκ του μνημείου και ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών.

Δια τούτο και υπήντησεν αυτώ ο όχλος, ότι ήκουσαν τούτο αυτόν πεποιηκέναι το σημείον.

Ερμηνεία  Ευαγγελίου Κυριακής των Βαΐων

Έξι μέρες πριν από τη εορτή του Πάσχα βρέθηκε ο Ιησούς στη Βηθανία, όπου εκεί  ήταν  και ο Λάζαρος, εκείνος που είχε πεθάνει και τον είχε αναστήσει από τους νεκρούς ο Ιησούς. Του έκαναν λοιπόν εκεί τραπέζι και η Μάρθα διακονούσε,  ο  Λάζαρος ήταν και αυτός ένας από εκείνους που κάθονταν μαζί με τον Ιησού στο τραπέζι. Η Μαρία τότε πήρε μια λίτρα μύρο από γνήσια και πολύτιμη νάρδο και άλειψε τα πόδια του Ιησού. Εν συνεχεία τα σκούπισε με τα μαλλιά  της και το σπίτι γέμισε τότε από την ευωδία του πολύτιμου μύρου. Ευθύς μετά την κίνηση αυτή της Μαρίας είπε  λοιπόν ένας από τους μαθητές του Ιησού, ο γιος του Σίμωνα, ο Ισκαριώτης, εκείνος που επρόκειτο μετά από λίγο  να τον παραδώσει. Γιατί αυτό το μύρο δεν πουλήθηκε για τριακόσια δηνάρια και γιατί τα χρήματα από την πώληση να μην δοθούν  στους φτωχούς; Και αυτό το είπε όχι γιατί τον έμελε για τους πτωχούς και ήταν καλός άνθρωπος, αλλά γιατί ήταν κλέφτης και είχε το ταμείο και κρατούσε τα χρήματα του ταμείου για αυτόν. Τότε ο Ιησούς είπε:  Άφησε την καλά κάνει,  για την ήμερα του ενταφιασμού μου έχει φυλάξει αυτό το  πολύτιμο μύρο. Τους φτωχούς βέβαια πάντοτε   έχετε μαζί σας και τους στηρίζετε , αλλά έμενα δε με έχετε πάντα. Έτσι λοιπόν  έμαθε ο κόσμος από τους Ιουδαίους πως ο Ιησούς ήταν  εκεί και προσήλθαν, όχι μόνο για τον Ιησού, αλλά και για να δουν με τα μάτια τους  το Λάζαρο, που ο Ιησούς είχε αναστήσει. Οι αρχιερείς θορυβημένοι από την παρουσία του Ιησού  αποφάσισαν να σκοτώσουν  τον Λάζαρο, γιατί πολλοί από τους Ιουδαίους πήγαιναν γι' αυτόν και πίστευαν μέσο αυτού τον Ιησού. Την επόμενη μέρα πολύς κόσμος πήγε  στην γιορτή, στο άκουσμα  πως έρχεται ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα και πήραν στα χέρια τα κλαδιά από τις φοινικιές και βγήκαν να τον υποδεχθούν φωνάζοντας  « Ωσαννά, Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ ». Ο Ιησούς βρήκε ένα μικρό πουλάρι και ανέβηκε  επάνω σε αυτό όπως ακριβώς ήταν γραμμένο  « Μη φοβάσαι θυγατέρα Σιών να, ο βασιλεύς σου έρχεται επάνω σ' ένα γαϊδουράκι ». Όμως  όλα αυτά δεν τα κατάλαβαν οι μαθητές του Ιησού  από την αρχή, αλλά όταν δοξάστηκε ο Ιησούς, τότε θυμήθηκαν πως  όλα αυτά ήταν γραμμένα γι' αυτόν. Μαρτυρούσε λοιπόν όλος ο κόσμος πλέον που ήταν μαζί του, ότι αυτός  φώναξε τον Λάζαρο από το μνημείο, και τον ανάστησε από τους νεκρούς και για  αυτό και τον υποδέχτηκαν, γιατί άκουσαν πως αυτός είναι ο Ιησούς και  είχε κάνει αυτό το θαύμα.  

Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας  κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, το Εσπέρας της Κυριακής των Βαΐων   θα χοροστατήσει  στην Ακολουθία του Όρθρου της Μ. Δευτέρας –  Ακολουθία Νυμφίου στην Ενορία Αγίου Ραφαήλ  Τριπόλεως.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, σύμφωνα με το Μηνολόγιο  η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ιωσήφ, του επονομαζόμενου "Παγκάλου" του γιου του Ιακώβ, που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη και στην άκαρπη συκιά, που την καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε μ' ένα του λόγο.
         Στον οίκο του συναξαριού της ημέρας διαβάζουμε : "Τον δουλωθέντα μεν τω σώματι, την ψυχήν δε αδούλωτον συντηρούντα".
              Ο Ιωσήφ ήταν ο μικρότερος υιός του Ιακώβ ο οποίος όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του λόγο της ενάρετης ζωής του και αρχικά τον έριξαν σ΄ ένα λάκκο και προσπάθησαν να εξαπατήσουν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο..

Αφού δεν μπόρεσαν να εξαπατήσουν τον πατέρα τους, τον πούλησαν σε εμπόρους, οι οποίοι με την σειρά τους τον πούλησαν στον αρχιμάγειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Φαραώ Πετεφρή.

Εκεί ο Ιωσήφ αφού δεν ενέδωσε στις ερωτικές επιθυμίες της συζύγου του Πετεφρή, συκοφαντήθηκε από την ίδια και ο Φαραώ τον φυλάκισε.

Κάποτε όμως ο Φαραώ είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν ερμηνευτή. Ο Ιωσήφ ερμήνευσε ότι θα έλθουν στη χώρα επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και λιμού.

Ο Φαραώ ευχαριστημένος και ενθουσιασμένος από τη σοφία του, έδωσε στον Ιωσήφ αξιώματα. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια του λιμού τον λαό.

Στα πρόθυρα του λιμού τα αδέρφια του που τον είχαν φθονήσει φανερώθηκαν μπροστά του ζητώντας βοήθεια. Εκείνος όχι μόνο δεν τους κρατούσε κακία, αλλά αντιθέτως τα συγχώρεσε και τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς του.

          Βλέπουμε ότι ο Ιωσήφ έγινε δούλος στην ζωή του αλλά  στην ψυχή του  και στην σκέψη του έμεινε ελεύθερος.

Η Εκκλησία, προβάλλοντας τη βιωτή  του παγκάλου  Ιωσήφ, μας δείχνει το ήθος του, που δεν είναι άλλο από την προσπάθεια απόκτησης της εσωτερικής ελευθερίας και της αγνότητας του βίου.
         Ο Ιωσήφ νίκησε τον εσωτερικό πόλεμο και τελικά δοξάσθηκε, αποδεικνύοντας ότι η αδούλωτη ψυχή είναι αυτό που αξίζει κανείς  να θυσιάσει           πολλά.

Καλή και ευλογημένη Μεγάλη Εβδομάδα

+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας