Η 24η Μαρτίου, επέτειος της πρώτης επιστημονικής ανακοίνωσης για το βακτήριο Mycobacterium tuberculosis έχει οριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης, με σκοπό την ευαισθητοποίηση, ενημέρωση και προώθηση υγειονομικών και κοινωνικών δράσεων για τον περιορισμό της επιδημικής αυτής νόσου. Το φετινό μήνυμα με αποδέκτες κοινό και επαγγελματίες υγείας είναι «Ναι! Μπορούμε να νικήσουμε την Φυματίωση!» με απώτερο σκοπό την ανανέωση της δέσμευσης, έμπνευση και ανάληψη δράσης για τον τερματισμό της φυματίωσης.

Ο ΠΟΥ αναφέρει ότι μόνο για το έτος 2021 περισσότερα από δέκα εκατομμύρια άτομα νόσησαν από φυματίωση, από τα οποία το 1.6 εκατομμύριων εξ αυτών, δυστυχώς να καταλήγει από την νόσο. Επισημαίνεται ότι ο κίνδυνος εμφάνισης φυματίωσης εκτιμάται περίπου 30 φορές μεγαλύτερος σε φορείς HIV, ενώ καταγράφεται επιδημιολογικά ως η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως στους πάσχοντες από AIDS.  

Η φυματίωση (TB) αποτελεί ασθένεια που προκαλείται από το βακτήριο που ονομάζεται Mycobacterium tuberculosis. Οποιοδήποτε όργανο του ανθρώπινου σώματος μπορεί να προσβληθεί από την ασθένεια, αν και η πάθηση αφορά συχνότερα στους πνεύμονες. 

Η μετάδοση λαμβάνει χώρα αερογενώς με τα κυριότερα συμπτώματα τον πυρετό-δεκατική πυρετική κίνηση, την απώλεια βάρους, τη νυκτερινή εφίδρωση, τον επίμονος βήχας με πιθανή αποβολή αίματος στα πτύελα,  την έκδηλη αδυναμία και καταβολή. Τον μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου διατρέχουν τα άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή με όσους νοσούν.

Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης της φυματικής λοίμωξης είναι η επιτυχής αναγνώριση των συμπτωμάτων και ανίχνευσης των επαφών με πάσχοντες, με στόχο τη θεραπευτική χορήγηση στοχευμένων αντιβιοτικών και τη διακοπή της μετάδοσης. Κύρια σημεία στόχευσης για τον έλεγχο της φυματίωσης αποτελούν η έγκαιρη και ισότιμη πρόσβαση των πασχόντων στις υπηρεσίες υγείας με δυνατότητα αντιμετώπισης της  φυματίωσης, η αδιάκοπη διασφάλιση της διαθεσιμότητας των αντιφυματικών φαρμάκων, καθώς και η  συνεχιζόμενη παρακολούθηση και παροχή φροντίδας με σκοπό την ολοκλήρωση της απαιτούμενης αντιφυματικής θεραπείας, ώστε να προλαμβάνονται οι αναζωπυρώσεις  της νόσου και η πιθανή ανάπτυξη αντοχής στα αντιφυματικά φάρμακα.