Του Νίκου Δελφάκη

Μέρα περισυλλογής. Σαν σήμερα πριν 39 χρόνια ανατράπηκε η νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου, με πραξικόπημα, που επέβαλε η χουντική κυβέρνηση των Αθηνών. Αποτέλεσε την αιτία ή αφορμή (το ίδιο είναι, όσον αφορά το αποτέλεσμα) για την εισβολή των Τούρκων στο νησί μετά από πέντε μέρες και τα όσα ακολούθησαν.

Η χούντα του Ιωαννίδη (που θεωρούσε όχι αρκούντως «εθνική» και «φιλόπατριν» τη χούντα του Παπαδόπουλου!!!) θέλησε να προβεί σε μια θεαματική ενέργεια απόδειξης της "μεγάλης φιλοπατρίας της" με το να θέσει το ζήτημα της ένωσης, της Κύπρου με την Ελλάδα. Τα καταστροφικά αποτελέσματα, γνωστά. Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ότι: 1) Η παρέκβαση από το δημοκρατικό πολίτευμα, και 2) Τα μεγάλα λόγια περί εθνικοφροσύνης και αλόγιστες ενέργειες περί απόδειξης, της, δήθεν, εθνικοφροσύνης, φέρνουν εθνικές καταστροφές.
Αυτή είναι η αντικειμενική πραγματικότητα και δεν έχει καμιά σημασία να αναζητά κανείς τις καλές ή κακές προθέσεις οιουδήποτε. Δεν έχουν σημασία οι δικαιολογίες του τότε καθεστώτος ότι "τους παραπλάνησαν οι αμερικάνοι" διαβεβαιώνοντάς τους ότι δεν πρόκειται να γίνει εισβολή των Τούρκων. Αν, μετά από 39 χρόνια, δεν έχουμε καταλάβει ούτε αυτά τα στοιχειώδη, αν δεν έχουμε καταλάβει πόση – τεράστια καπηλεία έχει υπάρξει με τον πατριωτισμό, αν ακούγονται ακόμα περί μειοδοτών, προδοτών, εθνικοφρόνων , πουλημένων και άλλα αστεία, καλά κρασιά, για άλλη μια φορά!!!!!