Τόσο μακριά… κι όμως τόσο κοντά  παίζει στην κιθάρα του ο  Γιώργος Κακάνης  αυτή την Πέμπτη για την  εβδομαδιαία στήλη του  Arcadia Portal "Εspresso". Ο Γιώργος κατάγεται από την Τρίπολη και τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα, είναι ο κιθαρίστας του συγκροτήματος  Bases όπου πρόσφατα κυκλοφόρησαν  τον πρώτο τους δίσκο ο οποίος  περιλαμβάνει 10 κομμάτια. Έλατε να τον γνωρίσουμε καλύτερα.

Πότε και πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική;

Πρώτα απ όλα καλή χρονιά και ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Με τη μουσική ασχολήθηκα για πρώτη φορά στα 8 μου, η απόφαση δεν ήταν καθαρά δικιά μου, με βοήθησε η μητέρα μου να ασχοληθώ με αυτό το...σπορ και την ευχαριστώ πλέον πάρα πολύ.

Πότε έπιασες  για πρώτη φορά κιθάρα και τι ήταν αυτό που σε έκανε να την αγαπήσεις;

Πρώτη φορά έπιασα το 2001 κιθάρα στα χέρια μου, αυτό που με έκανε να την αγαπήσω ήταν η αλήθεια, είναι ότι είχα ένα προσόν παραπάνω από άλλα παιδιά στη ηλικία μου.

Oι Bases είναι ένα 4μελές συγκρότημα πως προέκυψε αυτή συνεργασία;

Οι BASES ξεκίνησε από τους υπόλοιπους 3 Βασίλη Σαλαγιάννη (Μπάσο - φωνητικά), Στέλιο Λάρδη (Φωνητικά - Κιθάρα),Άκη Σιμόπουλος(Ντραμς), εγώ ξεκίνησα με τα παιδιά το 2012 και από ότι βλέπω έδεσε ωραία η συνταγή.

"Τόσο μακριά ... Κι όμως τόσο κοντά" ένα μακρινό όνειρο ήρθε τόσο κοντά πως νιώθεις για αυτό;

Όντως ένα όνειρο τόσο μακριά στη φαντασία και στα όνειρα αλλά τόσο κοντά πλέον. Στο διπλανό δισκοπωλείο για την ακρίβεια.

Πως νιώθεις γι' αυτό?

Υερηφάνεια!

Οι BASES σε ποιο κοινό απευθύνονται;

Δεν απευθυνόμαστε σε συγκεκριμένο κοινό αν και λόγω ηλικίας μας ακλουθούν άτομα της ηλικίας μας αλλά γενικά ο κόσμος που μας ακολουθεί είναι από 15 έως και 65(κυριολεκτικά) Επειδή το εύρος ηλικιών στα live μας είναι μεγάλο όπως προείπα πρέπει να περάσουν όλοι καλά οπότε θα ακούσουν και  Κώστα Τουρνά αλλά και Ρουβά.

Το  συγκρότημα σας έχει δεχτεί μουσικές επιρροές;

Σίγουρα είναι  δεν υπάρχει παρθενογέννση στην μουσική!
Οι επιρροές βέβαια είναι πολλές από Υπόγεια Ρεύματα και Τρύπες μέχρι Metallica και Massive Attack.

Τι σας οδήγησε στη συγκεκριμένη σύλληψη ιδέας για το Video Clip ‘’Ένα Ψέμα’’;

Δυστυχώς η σημερινή μουσική είναι λίγο βεβηλωμένη αν μου επιτρέπεις την έκφραση.
Τα βίντεο κλιπ άλλων καλλιτεχνών είναι σχεδόν ίδια μεταξύ τους χωρίς να λέω ότι εμείς κάναμε κάποια τρομερή πρωτοτυπία. Στην ιδέα αυτή βοήθησαν και πάρα πολύ τα παιδιά που κάναμε το κλιπ ο Γιώργος Μοσχοβίτης και Κανέλλος Φωτογιανόπουλος.

Είναι δυνατόν η μουσική σήμερα να εξασφαλίζει την οικονομική άνεση για κάποιον που επιλέγει αυτό το δρόμο;

Στα πρώτα βήματα όπως και στις περισσότερες καλλιτεχνικές δραστηριότητες σίγουρα όχι, θέλει μεγάλη προσπάθεια για να το καταφέρει κάποιος, αυτός που τώρα ξεκινάει να ασχολείται.

Εσύ εκτός από το συγκρότημα ασχολείσαι και με κάτι άλλο;

Η δουλειά μου είναι βραδινή, σε ένα μαγαζί είμαι Barman ενώ σε ένα άλλο είμαι ο Dj.
Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει και πολύ ελεύθερος χρόνος για τον εαυτό μου.

Ποιον κιθαρίστα προτιμάς για τις ώρες μελέτης;

Ο αγαπημένος μου κιθαρίστας είναι ο John Frusciante αλλά είναι λίγο δύσκολο να τον μελετήσω. Προτιμώ να γράφω μουσική και να μελετώ πάνω στα κομμάτια της μπάντας ώστε να τα κάνω όσο το δυνατόν καλύτερα.

Τι θα συμβούλευες κάποιον ο οποίος θέλει να ακολουθήσει τα μουσικά μονοπάτια;

Να ξεκινήσει όσο το δυνατόν συντομότερα και να έχει μεγάλη υπομονή. Απλά.

Από σχόλια ακούσαμε ότι το συγκρότημα βγάζει ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα συνδυάζοντας το παλιό με το νέο, ποια άλλη ιδιαιτερότητα έχει το συγκρότημα;

Νομίζω καμια. Ίσως ότι είμαστε κάτι παραπάνω από οικογένεια μεταξύ μας.

Ποια είναι η θέση σου για τη μουσική σκηνή στην Ελλάδα και συγκεκριμένα για ροκ;

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα δεν έχει να παρουσιάσει κάτι το διαφορετικό στην ροκ σκηνή εκτός από εξαιρέσεις. Είναι ελάχιστες οι μπάντες πλέον που παίζουν ελληνικό ροκ , οι ελληνικές μπάντες που παίζουν ροκ και διαπρέπουν στο εξωτερικό. αν με ρωτάς ποιες είναι αυτές από τη μια είναι τα κίτρινα ποδήλατα και από την άλλη οI GAD.

Πιστεύεις ότι η μουσική αποτελεί διέξοδο στους δύσκολους καιρούς που διανύει η χώρα;

Σίγουρα αποτελεί αδιέξοδο. Είτε αυτό λέγεται μπουζούκια είτε ροκ, οι άνθρωποι διασκεδάζουν και περνούν καλά στα live αυτό είναι άλλωστε η δουλειά μας.

Τι εύχεσαι για το 2014;

Υγεία και ευτυχία σε όλο τον κόσμο!

Σε ποιον θα έλεγες ένα μεγάλο ευχαριστώ και γιατί;

Είναι πάρα πολλοί αυτοί που πρέπει να ευχαριστήσω αλλά θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους άλλους τρεις και στον Παναγιώτη τον ηχολήπτη μας που με ανέχονται.
Στην οικογένειά μου και ιδιαίτερα στους γονείς μου στις δύο θείες μου και θείους μου που είναι από την Τρίπολη και τη γιαγιά μου για όλη αυτή την στήριξη.

Τέλος θα ήθελα να αφιερώσω αυτή την συνέντευξη στη θεία μου την Πίτσα που δυστυχώς περνά δύσκολες ώρες αλλά όλα θα πάνε καλά στο τέλος!
 

Έφη Καστραντά