Χρησιμοποιήσαμε τον προκλητικό τίτλο που είναι δανεικός από το χώρο της «κερκίδας» του ποδοσφαίρου για να δώσουμε έμφαση στο εξευτελιστικό γεγονός για όλους (πολίτες και πολιτικούς) ότι η χώρα μας συνεχίζει να είναι ουραγός και μετεξεταστέα στην Ανταγωνιστικότητα.

O κατήφορος τεκμηριώθηκε στη συγκριτική αξιολόγηση της Ελληνικής Ανταγωνιστικότητας 2012 – 2013 μεταξύ 144 κρατών η οποία δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα στο πλαίσιο των καθιερωμένων ετησίων Εκθέσεων της Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας που καταρτίζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF). Η Ελλάδα υποχώρησε κατά έξι θέσεις στην παγκόσμια λίστα και έπεσε από την 90η της περιόδου 2011 – 2012 στην 96η της περιόδου 2012-2013. Συνεχιζόμενη πτώση  από τη θέση 83 της περιόδου 2010-2011 και τη θέση 71 της περιόδου 2009-2010. Συνολικά απώλεια 25 θέσεων σε τέσσερα χρόνια ή 35%. Μας ξεπερνούν χώρες όπως: Σερβία, Μογγολία, Ναμίμπια, Γουατεμάλα, FYROM, Κροατία, Μποτσουάνα,  Ουρουγουάη, Μαρόκο, Κολομβία, Σρι Λάνκα, Ιράν, Φιλιππίνες, Ρουάντα, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Τουρκία, Μπαχρέϊν, κ.λπ.  Είμαστε η λιγότερο ανταγωνιστική χώρα στην ΕΕ των 27.

Μερικά στοιχεία για την εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων, είναι τα ακόλουθα:

1.Η καταρράκωση της Ανταγωνιστικότητας είναι ανάλογη της χρεοκοπίας  και της εσωτερικής υποτίμησης (εντός ευρώ), του καταστρεπτικού δημοσιονομικού διδύμου του χρέους και του ελλείμματος, της μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, της πρωτοφανούς ύφεσης, της ανεργίας, της φτώχειας και της γενικευμένης λεηλασίας.

2. Η υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας δεν αφορά μόνο στα τελευταία πέντε χρόνια. Ήταν εξίσου μεγάλη όλες τις περιόδους από το 1996 που ξεκίνησαν οι μετρήσεις μέχρι σήμερα. Οι «φούσκες» του Χρηματιστηρίου, των Ολυμπιακών Αγώνων, των Greek Statistics της «γιαλαντζή ανάπτυξης» και της εισόδου της Ελλάδας ως χώρας «λαθρεπιβάτη (free-rider)» της Ευρωζώνης σύμφωνα με τη θεωρία των Άριστων Νομισματικών Περιοχών, συνέβαλαν καθοριστικά στην επιδείνωση της κατάστασης. Η γενικευμένη ανεπάρκεια, η ανικανότητα, η παθογένεια και η κακοδιοίκηση των κυβερνήσεων των κκ. Κ.Σημίτη, Κ.Καραμανλή, Γ.Παπανδρέου, Λ.Παπαδήμου, συνιστούν επίσης πρωταγωνιστικούς παράγοντες της κακοδαιμονίας.

3. Πολλοί από τους πρωταγωνιστές του κακού χθες, κατέχουν και σήμερα την εξουσία διαχειριζόμενοι πάλι την Ανταγωνιστικότητα της χώρας. Κάτι, δηλαδή, που θυμίζει τη γνωστή ρήση των Αστυνομικών Μυθιστορημάτων «ο δολοφόνος επιστρέφει στο χώρο του εγκλήματος».

4. Αν εξετάσει κανείς τον πολιτικό βερμπαλισμό περί Ανταγωνιστικότητας, θα δει να επαναλαμβάνονται τα ίδια φληναφήματα από τότε που σχεδιάστηκε το Γ΄ΚΠΣ (2000-2006) και πιο ειδικά το ΕΠΑΝ (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα) καθώς επίσης το ΕΣΠΑ 2007-2013 και πιο ειδικά το ΕΠΑΕ (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα Επιχειρηματικότητα). Δυο παντελώς αποτυχημένες περίοδοι όπου «διέρρευσαν» τεράστιοι ευρωπαϊκοί και εθνικοί πόροι χωρίς ανταγωνιστικό αποτέλεσμα εκλύοντας αποανάπτυξη και χρεοδουλεία, φέρνοντας την Ελλάδα στην Κορυφή της Διαφθοράς. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις της Διεθνούς Διαφάνειας (2011), η Ελλάδα έχει μεγαλύτερη διαφθορά από κράτη, όπως: Τουρκία, Ουρουγουάη, Τυνησία, Ομάν, Μπαχρέιν, Ελ Σαλβαντόρ, Κροατία, κ.λπ. Θεωρείται η πρωταθλήτρια της Διαφθοράς στην ΕΕ των 27. Καταλαμβάνει τη θέση 83 μεταξύ 139 χωρών.

5. Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις έχουν δαπανήσει πολλά εκατομμύρια ευρώ για να συστήσουν και να λειτουργήσουν το Εθνικό Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας και Ανάπτυξης (ΕΣΑΑ). Στο ΕΣΑΑ έχουν γίνει πολυάριθμες μελέτες, έρευνες και εμπειρογνωμοσύνες. Έχουν εξαχθεί συμπεράσματα για την Εθνική και την Περιφερειακή Ανταγωνιστικότητα. Κανένας μέχρι σήμερα δεν έλαβε υπόψη τα πορίσματα του ΕΣΑΑ.

6. Στο lobby των αμειβόμενων διαχειριστών της ανταγωνιστικότητας προσετέθησαν πριν από ένα χρόνο και άλλοι. Είναι ο κ. Χόρστ Ραϊχενμπαχ (εφεξής ΧΡ) με το πολυπληθές επιτελείο του.

7. Ο κ. ΧΡ προσπαθεί ανεπιτυχώς να αναθεωρήσει το ΕΣΠΑ επαναλαμβάνοντας τα λάθη των προκατόχων του. Να επιλέγει έργα τα οποία αντί να συμβάλουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας να τη μειώνουν ακόμη περισσότερο. Ότι, έγινε και στο παρελθόν, από την εποχή των ΜΟΠ, των Α΄,Β΄ και Γ΄ ΚΠΣ και σήμερα του ΕΣΠΑ. Δηλαδή, πέραν από τη «διαρροή των πόρων», να επιλέγονται έργα χωρίς τις κατάλληλες ασφαλιστικές δικλείδες τα οποία δε μπορούν να εξουδετερώσουν τα φαινόμενα της οικονομικής πόλωσης και του δυϊσμού μεταξύ των δυνάμεων της αγοράς που τείνουν να αυξάνουν τις υπάρχουσες ανισότητες, άρα να επιδεινώνουν την ανταγωνιστικότητα.

8. Όλοι οι μέχρι σήμερα φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί της ανταγωνιστικής αναπηρίας, επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος. Συνδέουν τη διαρκώς φθίνουσα ανταγωνιστικότητα με το (όπως αυτοί λέγουν) εργασιακό κόστος. Πρώτον θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο όρος κόστος για την εργασία είναι αδόκιμος, απάνθρωπος, αντιχριστιανικός και προσβλητικός. Η εργασία δεν είναι κόστος. Είναι παροχή υπηρεσίας ενός πολίτη. Είναι επένδυση που παρέχει μεγάλη κερδοφορία και υπεραξία στον εργοδότη (εξ ου Ανθρώπινοι Πόροι που λέει και η Επιστήμη της Διοίκησης). Δεύτερον, το να μιλά κανείς σήμερα στην Ελλάδα για μισθολογική δαπάνη αποτελεί ύβρη. Σε μια χώρα όπου βασιλεύει ο κλεπτοκρατισμός, ο κομματικός και πολιτικός παρασιτισμός, ο χυδαίος παρεϊσμός, η παραοικονομία, η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, η τοκογλυφία, η μαύρη εργασία, η αδήλωτη εργασία και οι μισθοί πείνας, ο παράγοντας μισθολογικό κόστος είναι αμελητέος και δεν επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα. Τρίτον, θα πρέπει κάποτε οι «κομπογιαννίτες» της εξουσίας και οι κάθε λογής «σκιτζήδες» που τους υπηρετούν, να διαβάσουν και να μάθουν ότι η ανταγωνιστικότητα είναι ένα σύνθετο επιστημονικό ζήτημα που επιδέχεται σύνθετες λύσεις. Είναι μια σύνθετη συνάρτηση με πολυάριθμες συντρέχουσες παραμέτρους που είναι συμμεταβλητές και αλληλοεξαρτώμενες. Η μονοσήμαντη προσέγγιση της ανταγωνιστικότητας είναι δείγμα «επιστημονικού αναλφαβητισμού» και «πολιτικού μπουφονισμού». Η ποιοτική και η ποσοτική αποτίμηση της ανταγωνιστικότητας προϋποθέτει SWOT και PEST προσεγγίσεις. Προϋποθέτει ανάλυση του εσωτερικού περιβάλλοντος των επιχειρήσεων και μαθηματικά μοντέλα για τον προσδιορισμό της επίδρασης των παραγόντων που αφορούν στο φυσικό, πολιτικό, πολιτισμικό, θεσμικό, κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον της χωρικής ενότητας στην οποία λειτουργεί και διαθέτει τα προϊόντα της η επιχείρηση σε συνδυασμό με την επίδραση των εξωγενών και υπερεθνικών παραγόντων. Και όλα αυτά γιατί «ο γραμμάτων άπειρος, ου βλέπει βλέπων (ο αμόρφωτος άνθρωπος αν και βλέπει, εν τούτοις κατ΄ ουσίαν, δε βλέπει), Επίκτητος».

Κωνσταντίνος Γαλιώτος
Πολ.Μηχ. Ε.Μ.Π., M.Sc. Περιφερειακή Πολιτική U.K.

Ο Κωνσταντίνος Γαλιώτος είναι Πολιτικός Μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1976) και έχει Master of Science από το Πανεπιστήμιο του Birmingham, U.K. (1979). Είναι έφεδρος ανθυπολοχαγός του Όπλου του Μηχανικού με ειδική εκπαίδευση στη Σχολή Πολέμου. Έχει διατελέσει Σύμβουλος του Υπουργείου Ανάπτυξης (2 φορές), του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, της Γ.Γ. της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών, Επιστημονικός Συνεργάτης του Δήμου Τρίπολης και σήμερα είναι Ειδικός Σύμβουλος Περιφερειακής Πολιτικής και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Ως ειδικός εμπειρογνώμονας του Υπουργείου Εξωτερικών, συμμετείχε σε διμερείς ναυτιλιακές συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας και Κίνας στο Πεκίνο και στη Σαγκάη (1996). Έχει εκπονήσει μελέτες, έρευνες, καταγραφές, πραγματογνωμοσύνες και άλλες συναφείς επιστημονικές εργασίες σε πολλά πεδία εξειδίκευσης: 1. Επιστήμη Πολιτικού (μελέτες, επιβλέψεις) 2. Σεισμομηχανική, Εδαφομηχανική, Έλεγχος Ποιότητας, Θεμελιώσεις 3. Περιβάλλοντος και Ενεργείας (Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις, Διαχείριση Αποβλήτων, Ανακύκληση, ΑΠΕ) 4. Ευρωπαϊκών Πολιτικών και Διαχείρισης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων 5. Περιφερειακής Πολιτικής και Ανάπτυξης (Στρατηγικός Σχεδιασμός, Επιχειρησιακός Προγραμματισμός, Ειδικά Αναπτυξιακά Σχέδια) 6. Οικονομοτεχνικές Μελέτες, SWOT και PEST αναλύσεις, Μελέτες Δημοσιότητας, Μελέτες Διοίκησης και Οργάνωσης ΟΤΑ, Επιχειρηματικά και Επιχειρησιακά Σχέδια για επενδύσεις, Στατιστικές Έρευνες, Μελέτες Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, Μελέτες Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής, Ποντοπόρου Εμπορικής Ναυτιλίας, Λιμενικών Υποδομών, Μεταφορών, Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, Πολιτισμού και Τουρισμού 7. Αξιολόγηση και Επιλογή Προσωπικού για ΔΕΚΟ, Τράπεζες και Μεγάλες Ελληνικές και Πολυεθνικές Επιχειρήσεις. Έχει πραγματοποιήσει ομιλίες και εισηγήσεις σε fora, ΜΜΕ, ημερίδες και σεμινάρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα με ποικίλη θεματολογία. Έχει συγγραφική δράση με πολυάριθμες Μονογραφίες για εξειδικευμένα θέματα, Ενημερωτικά Δελτία και Ειδικές Εκδόσεις.