Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ
Αίτιον ίσως το τας γειτνιώσας πόλεις καίπερ πολεμούσας αλλήλαις, μηδεμίαν είναι σύμμαχον τοις αφισταμένοις, δια το μη συμφέρειν αυταίς κεκτημένας περιοίκους. Τοις δε Λάκωσιν, οι γειτνιώντες εχθροί πάντες ήσουν, Αργείοι και Μεσσήνιοι και Αρκάδες.
(Αιτία ίσως είναι το ότι οι πόλεις που γειτονεύουν και πολεμούν μεταξύ τους, καμιά δεν γίνεται σύμμαχος με εκείνους που επαναστατούν, για τον λόγον ότι δεν τις συμφέρει, αφού έχουν και οι ίδιες υπόδουλους. Προς τους Λάκωνες, όμως, οι γείτονες ήσαν πάντοτε εχθροί, οι Αργείοι και οι Μεσσήνιοι και οι Αρκάδες).

Για τη μεταφορά
Χρυσ. Κριμπάς

Ο ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ
Μαντινείς και άλλοι Αρκάδων μισθοφόροι, επί τους πολεμίους σφίσιν υποδεικνυομένους, ειωθότες είναι και τους μετά Κορινθίων ελθόντας Αρκάδας, ουδέν ήσσον δια κέρδος, ηγούμενοι, πολεμίοις.
(Οι Μαντινείς και άλλοι μισθοφόροι από τους Αρκάδες, μαθημένοι να βαδίζουν κατά των εχθρών που πάντοτε υποδείκνυαν σ’ αυτούς, πολέμησαν και τότε εκείνους τους Αρκάδες, που με τους Κορινθίους ήλθαν όχι για άλλον λόγο, παρά για να πολεμήσουν για κέρδος).

ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ ΑΡΚΑΔΙΑ
Έστι Μαιναλίη δυσχείμερος, ένθα κείται Αρκάς, αφού πάντες επίκλησιν καλέοντι διού τρίοδος και τετράοδος και πεντακέλευθος, ένθα εγώ κύλομαι στείχειν εύφρονι θυμώ Αρκάδα αειρομένους κατάγειν εις άστυ εραννόν, ένθα τέμενος θυνιλάς Αρκάδι τευχείν.
(Υπάρχει η κακοκαιρινή Μαιναλία, όπου κείται ο Αρκάς, από τον οποίον όλοι οι Αρκάδες πήραν την προσωνυμία, στο μέρος που σμίγουν τρεις και τέσσερις και πέντε, δρόμοι. Εκεί, εγώ σε συμβουλεύω, να πας με καθαρή καρδιά, τον Αρκάδα, αφού σηκώσετε και φορτωθείτε, να τον μεταφέρετε σε πόλη ποθητή όπου θα κατασκευάσετε τέμενος και να προσφέρετε θυσίες στον Αρκάδα. Στους Δελφούς, εξάλλου, στο ανάθημα των Αρκάδων, είχε στηθεί άγαλμα, του επώνυμου, ήρωά τους).

Ο ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ
Και ιππόδρομος και προ αυτού, στάδιον. Έστι δε αυτόθι και ανδριάντων βάθρα. Ελεγείον δε επί των βάθρων, Αστυάνακτος φησίν είναι, γένος των από Αρκάδων.
(Και ιππόδρομος και πριν από αυτόν, στάδιο. Σε ένα από τα βάθρα, είναι γραμμένο δίστιχο, που λέει ότι ο ανδριάντας ήταν κάποιου Αστυάνακτα, που καταγόταν από το γένος, των Αρκάδων).

Ο ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ
Σχεδόν παρά μόνοις Αρκάσι, πρώτον μεν οι παίδες εκ νηπίων άδειν επίζονται κατά νόμους, τους ύμνους και παιάνας, οις έκαστοι κατά τα πάτρια, τους επιχωρίους ήρωας και θεούς, υμνούσι.
(Σχεδόν μόνο κοντά στους Αρκάδες, πρώτα μεν τα παιδιά από νήπια τα συνηθίζουν να τραγουδούν με τους κανόνες της μουσικής, τους ύμνους και τους παιάνες, με τους οποίους υμνούν τους ντόπιους ήρωες και θεούς).

Ο ΓΕΩΓΡΑΦΟΣ ΣΤΡΑΒΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ
Δοκεί, ότι παλαιότατα έθνη των Ελλήνων, εισί τα Αρκαδικά, Αζάνες και Παρράσιοι και άλλοι, τοιούτοι.
(Επικρατεί η γνώμη, ότι τα πιο παλιά έθνη των Ελλήνων, είναι τα Αρκαδικά, δηλαδή οι Αζάνες και οι Παρράσιοι και άλλοι παρόμοιοι).

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΚΑΔΙΑ
“Ουκ η θυγάτηρ σου μόνη μετέβαλεν, αλλά συ το βάρβαρος, εξ’ Έλληνος, Αρκάδος”.
Όχι μονάχα η κόρη σου, μεταμορφώθηκε, αλλά κι εσύ, στο φρόνημα έγινες βάρβαρος, αν και κατάγεσαι από την Ελλάδα και μάλιστα από την Αρκαδία.

Ο ΣΤΡΑΒΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ
“Βοσκήμασι εισί νομαί δαψιλείς και μάλιστα ίπποις και όνοις τοις ιπποβάτοις. Έστι δε και το γένος των ίππων άριστον, το αρκαδικόν και το επιδαύριον”.
Για τα τρεφόμενα ζώα υπήρχαν τόποι βοσκής πλούσιοι και μάλιστα για ίππους και όνους επιβήτορες φοράδων. Είναι μάλιστα και το είδος των αρκαδικών ίππων, άριστο, όπως το αργολικό και το επιδαύριο.

Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΚΑΔΕΣ
Οικέει δε την Πελοπόννησον έθνεα επτά. Τούτων, τα μεν δύο αυτόχθονα, ιδρυταί νυν τη και το πάλαι οίκεον Αρκάδες και Κυνούριοι.
(Κατοικούν στην Πελοπόννησο, επτά έθνη. Από αυτά, τα μεν δύο είναι αυτόχθονα -από τον ίδιον τόπο. Έχουν ιδρυθεί τώρα, ως κράτη, εκεί όπου κατοικούσαν από παλιά, οι Αρκάδες και οι Κυνούριοι).

ΞΕΝΟΦΩΝ ΚΑΙ ΑΡΚΑΔΙΑ
Ενταύθα έμεινεν ο Κύρος ημέρας τρεις εν αις Ξενίας ο Αρκάς, τα Λύκαια έθυσε και αγώνα έθηκε.
(Ο Κύρος, έμεινε εδώ τρεις ημέρες, όπου ο Ξενίας ο καταγόμενος από την Αρκαδία, έκανε θυσία στα Λύκαια και οργάνωσε αθλητικό αγώνα).

ΛΥΚΑΙΟΝΙΚΕΣ ΑΡΚΑΔΕΣ
Λυκαιονίκαι επί ηγεμόνος Ευκαμπίδου, Δαμέας Τίμωνος Ηλείος, Ευπόλεμος Δάμιδος Αρκάς, Χιονίδης Επαινέτου Αρκάς, Φιλόνικος Αργείος.
(Όταν ήταν ηγεμόνας ο Ευκαμπίδης, στα Λύκαια, νικητές ήσαν οι εξής: Ο Δαμέας γιος του Τίμωνα από την Ηλεία, ο Ευπόλεμος γιος του Δάμιδος από την Αρκαδία, ο Χιονίδης, γιος του Επαινέτου από την Αρκαδία και ο Φιλόνικος από το Άργος).

Οδός Αρκαδίας