Βαδίζουμε πλέον ολοταχώς προς την διεξαγωγή των Αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαίου και επικρατεί ήδη ο καθιερωμένος προεκλογικός «πυρετός » – με όλα τα σχετικά – όπως ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων, εγκαίνια εκλογικών κέντρων, ομιλίες , επισκέψεις και βέβαια και τις απαραίτητες αψιμαχίες ανάμεσα στους υποψηφίους.

Από δω και πέρα λοιπόν, πάμε στην ουσία με τον αυτόματο πιλότο μέχρι και την εκλογή των νέων Δημοτικών Συμβουλίων, γεγονός που σημαίνει, με βάση την κρατούσα κατάσταση και νοοτροπία ( όχι σε όλους αλλά δυστυχώς στους περισσότερους Δήμους ) ότι δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε και ευελπιστούμε να έχουμε τουλάχιστον την διεκπεραίωση των στοιχειωδών υποχρεώσεων της λειτουργίας ενός Δήμου, γιατί έχουμε φτάσει σε σημείο ούτε και αυτό να μην είναι δεδομένο σε κάποιες περιπτώσεις.

Ασφαλώς το παρών κείμενο εκφράζει υποκειμενικές απόψεις αλλά δεν νομίζω να διαφωνούν πολλοί στο ότι έτσι έχουν τα πράγματα ( ειδικά όσοι διαμένουν μόνιμα σε μικρές Τοπικές Κοινότητες, όπως το δικό μας χωριό ).

Και η πραγματικότητα είναι ακόμη πιο θλιβερή διότι ( κατά την προσωπική μας άποψη ) στον δικό μας Δήμο, έχουμε μπει πολύ πριν την προεκλογική περίοδο, σε αυτόματο πιλότο και πάμε μόνοι μας εδώ και καιρό και δεν τα λέμε εμείς τώρα εδώ, τα ζούμε και τα παρακολουθούμε ανήμποροι, με τα όσα συμβαίνουν στον Δήμο και στις Τοπικές Κοινότητες που βιώνουν συνολικά εγκατάλειψη και μαρασμό ( δημογραφικό, οικονομικό, κοινωνικό, αναπτυξιακό ).

Το δικό μας χωριό είναι απλά ένα χαρακτηριστικό δείγμα, σε κάποιες άλλες Κοινότητες πιθανόν η κατάσταση να είναι ακόμα πιο άσχημη ( ακούμε διαρκώς πολλά παράπονα σχετικά ). Λίγο πολύ τα ίδια με την Δημοτική Αρχή να υπολειτουργεί και ευτυχώς προφανώς χάριν του φιλοτίμου και της εργατικότητας μερικών υπαλλήλων του Δήμου, έχουμε έστω και με τα όποια προβλήματα, την παροχή των απαραιτήτων για την διαβίωσή μας Δημοτικών υπηρεσιών ( αποκομιδή απορριμμάτων, ύδρευση, φωτισμό ).

Έχουμε πολλάκις αναφερθεί στα προβλήματα. Θέματα με την καθαριότητα ( ανεξέλεγκτες χωματερές κλπ. ), την ύδρευση ( ακόμα περιμένουμε στη Ζώνη την επισκευή της βλάβης στην παροχή του νερού από τις πηγές ), την κακή κατάσταση στην οδοποιία και τους αγροτικούς δρόμους, τον ηλεκτροφωτισμό με τις τόσες καμένες λάμπες κ.ά.

Και εκτός από αυτά, χαρακτηριστικό είναι, ότι έχουμε χρόνια να δούμε ένα έστω μικρό έργο ανάπλασης, μια απλή πέτρινη μαντρούλα  , που κάποιοι λοιδορούσαν κάποτε, ενώ τώρα που δεν γίνεται απολύτως τίποτα, ούτε καν τα προγραμματισμένα από τα ετήσια τεχνικά προγράμματα του Δήμου έργα, δεν λένε κουβέντα.

Δεν « κινείται » τίποτα πια στα χωριά μας.

Δυστυχώς, αυτή είναι η κρατούσα κατάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση συνολικά και όχι μόνο στην δική μας περιοχή. Έχουμε να κάνουμε με την αδυναμία των αιρετών ( επιλογές μας ασφαλώς ), με την έλλειψη ικανοτήτων, οράματος, δημιουργικότητας, θέλησης.

Είναι τραγικότο γεγονός,  ότι σε πολλές περιπτώσεις ( και στο δικό μας το χωριό ) οι εκλεγμένοι Τοπικοί Πρόεδροι ακόμα και Δημοτικοί Σύμβουλοι σε άλλες περιπτώσεις, δεν είναι καν μόνιμοι κάτοικοι των περιοχών στις οποίες έχουν εκλεγεί για να υπηρετούν, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό και βέβαια με την ευθύνη να βαραίνει και τους ιδίους τους  ψηφοφόρους για αυτό.

Τολμώ να πω ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε, πως σωστό είναι να ψηφίζουμε και να επιλέγουμε έκαστος, τους Δημοτικούς μας άρχοντες, στον τόπο της μόνιμης κατοικίας μας ( όσο κι αν αγαπάμε τον τόπο καταγωγής μας ) κάτι βέβαια που σηκώνει πολύ συζήτηση και δεν είναι της παρούσης.

Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν προσεκτικοί στις επιλογές μας κατά τις προσεχείς εκλογές και να είμαστε και περισσότερο απαιτητικοί από τους όποιους υποψηφίους, ελπίζοντας ότι θα έχουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας.

Ιωάννης Π. Γαϊτανάκης από το zoniarkadias.wordpress.com