Πριν διατυπώσουμε απόψεις για την ανάπτυξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου θα θέλαμε πρώτα να δούμε ποιο είναι το οικονομικό περιβάλλον σήμερα και που ευρίσκεται η χώρα εννέα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης και ακριβέστερα μετά την χρεοκοπία της .

Το πρόβλημα της χώρας μέχρι το 2009 εστιαζόταν κατά την άποψή μας σε τέσσερα σημεία.

Α.Έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών από το1982 και στο εμπορικό ισοζύγιο από το 1962.
Β. Πολύ υψηλή κατανάλωση ως ποσοστό του Α.Ε.Π.
Γ. Σημαντικό δημοσιονομικό έλλειμμα .
Δ. Υψηλό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του Α.Ε.Π.

Τι έχει γίνει εννέα χρόνια μετά. Αντιμετωπιστήκαν τα ζητήματα και με ποιο τρόπο?

Όντως είχαμε πολύ μεγάλη βελτίωση στο θέμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών   του εμπορικού ισοζυγίου και του δημοσιονομικού ελλείμματος με έναν πρωτοφανή και βίαιο τρόπο που θυμίζει πολεμικές και όχι ειρηνικές περιόδους.Το ζήτημα του χρέους δεν έχει αντιμετωπιστεί ακόμη .Όλα αυτά έγιναν βεβαίως με υπερφορολόγηση και πολύ μεγάλη μείωση εισοδημάτων. Είχαν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πέντε ενεργών περιορισμών που εμποδίζουν τη χώρα στο δρόμο προς την ανάκαμψη και την ανάπτυξη.

Αυτοί οι ενεργοί περιορισμοί είναι οι ακόλουθοι:

1.Η κατάρρευση της εσωτερικής ζήτησης.

2 Η περιορισμένη εξαγωγική δυνατότητα.

3.Η ασφυξία στην χρηματοδότηση των επιχειρήσεων .

4.Το μεγάλο βάρος του δημοσίου χρέους.

5.Η αβεβαιότητα για τους θεσμούς.

Εμείς θεωρούμε ότι όλοι αυτοί οι περιορισμοί παραμένουν η έχουν αντιμετωπιστεί αναντίστοιχα με τις ανάγκες των καιρών και προϋποθέτει η αντιμετώπισή τους  ευρύτατες πολιτικές συναινέσεις.

Την έννοια της ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ την ακούσαμε ευρύτατα από το πολιτικό σύστημα τα τελευταία χρόνια μέχρι τότε ήταν άγνωστη λέξη.

H λύση του προβλήματος κατά την άποψή μας είναι η παραγωγή.
Εθνικό  σήμερα είναι να δημιουργείς δουλειές. Όχι αυτές τις παλιές, που έπρεπε να χρεώνονται τα εγγόνια μας για να τις πληρώνουμε, αλλά αυτές που τις πληρώνει ένας ξένος αγοραστής, επειδή του παρέχουν κάτι που θέλει. Που φέρνουν εισόδημα στη χώρα, για να μπορούμε με αυτό να αγοράσουμε όσα δεν μπορούν να παραχθούν εδώ: φάρμακα, πετρέλαιο, μηχανήματα. Εθνικό είναι να καλύπτουμε τις ανάγκες με δικές μας δυνάμεις, και όχι ζητιανεύοντας στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Αντεθνικό είναι να εμποδίζεις τέτοιες δουλειές. Να καταδικάζεις τους Έλληνες σε μια κατάσταση μεταξύ ζήτουλα και αγανακτισμένου. Να φωνάζεις, να εκβιάζεις και στο τέλος να τα ρίχνεις στους άλλους. Εθνικό είναι η παραγωγή.

Για να επιτύχεις όμως παραγωγή πρέπει να έχεις:
1.Σταθερό νομοθετικό πλαίσιο σε ότι αφορά την φορολογία και τις εισφορές με μειωμένους σε σχέση με σήμερα συντελεστές  αντικαθιστώντας τα μειωμένα έσοδα από αντίστοιχα έσοδα που προέρχονται από την καταπολέμηση φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής.
2.Διαφάνεια παντού με ηλεκτρονικές προμήθειες και αναθέσεις καθώς και υποχρεωτική ηλεκτρονική τιμολόγηση.
3.Μεταρρύθμιση στο κράτος .
4.Ταχεία απονομή της δικαιοσύνης.
5.Διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας με παράλληλη εξασφάλιση αυστηρών κανόνων  εποπτείας και ελεγχου,για την  τήρηση των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων προς το κράτος τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζομένους.

Τραπεζικό σύστημα εν λειτουργία το οποίο θα εξασφαλίζει την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και νοικοκυριών( η οποία έχει σταματήσει εδώ και πολλά έτη ανεξάρτητα εάν είναι υγιείς , εξαγωγικές κτλ )και το οποίο Τραπεζικό σύστημα θα πρέπει βέβαια να λειτουργεί με  αυστηρούς  κανόνες ελέγχου  και εποπτείας  από το κράτος.

Όλα αυτά είναι προαπαιτούμενα και δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για οποιαδήποτε αναπτυξιακή  διαδικασία εάν δεν αντιμετωπιστούν .

 Όσον αφορά το συνέδριο θα θέλαμε να επισημάνουμε τις απίστευτες αναπτυξιακές δυνατότητες της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Απαιτείται για αυτή ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που θα συνδέει την κομβική γεωγραφική θέση, με τον αγροδιατροφικό και τουριστικό τομέα, την έρευνα και το ευ ζην.

Η σύγχρονη αντίληψη για την παραγωγή νέου πλούτου  μπορεί να εφαρμοστεί στην Περιφέρεια Πελοποννήσου . Χρειάζεται: Αναγνωρισιμότητα, Τοποθεσία, Προϊόν.
Η Πελοπόννησος είναι ένας τόπος με Παγκόσμια Φήμη ως κοιτίδα και χώρος όπου έζησαν και έδρασαν οι μεγαλύτεροι ήρωες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας αλλά και της αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
Η Πελοπόννησος είναι το μεγαλύτερο ανοικτό μουσείο του κόσμου στην καρδιά της Μεσογείου ενώ σταδιακά αναβαθμίζεται και ως κόμβος στον νέο ενεργειακό ευρωπαϊκό σχεδιασμό για τα δίκτυα μεταφοράς φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας από την Ανατολική Μεσόγειο.

Η Πελοπόννησος παντρεύει αρμονικά τον πολιτισμό και τη παράδοση, με ένα δυναμικό τουριστικό κλάδο, με κρίσιμες ενεργειακές υποδομές, με μια σειρά από γνωστά μεσογειακά προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας, όπως το ελαιόλαδο ,οι ελιές, η σταφίδα, το κρασί ,τα γαλακτοκομικά και τυροκομικά προϊόντα και πολλά άλλα. Και με σύγχρονες υποδομές στην υγεία και στην Παιδεία, όπως το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

Το ζήτημα λοιπόν  είναι: Μπορούμε να συνδυάσουμε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τον τόπο, το brand και την παραγωγή μας ώστε να παράξουμε νέο πλούτο και νέες θέσεις εργασίας; Η απάντηση είναι ναι.

Ο τόπος αυτός μπορεί με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο να αναβαθμιστεί σε ένα μεγάλο διαμετακομιστικό, ενεργειακό, τουριστικό και πολιτισμικό κέντρο.
Για αυτόν τον λόγο απαιτούνται μια σειρά από στοχευμένες παρεμβάσεις μέσα από τη σύμπραξη του Ιδιωτικού Τομέα, της Πολιτείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της ακαδημαϊκής και ερευνητικής κοινότητας κυρίως του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Πρώτα από όλα απαιτείται σταδιακά αλλά μεθοδικά η αναβάθμιση των διεθνών εισόδων και εξόδων της Περιφέρειας, δηλαδή: των αεροδρομίων Καλαμάτας και Τρίπολης, των λιμένων Ναυπλίου και Καλαμάτας, των τουριστικών μαρίνων σε όλους τους νομούς. Φυσικά αυτό συνδυάζεται με τη βελτίωση των οδικών συνδέσεων. Επίσης με τη σύνδεση σταδιακά με το φυσικό αέριο των πόλεων της Κορίνθου, του Άργους, του Ναυπλίου, της Τρίπολης, της Μεγαλόπολης, της Σπάρτης και της Καλαμάτας .

Στον δε πρωτογενή τομέα χρειάζεται άμεσα:

Η χορήγηση κινήτρων για νέες επιχειρήσεις κυρίως μεταποίησης προϊόντων του πρωτογενούς τομέα. Η έρευνα και προγράμματα για νέες ποικιλίες και η αξιοποίηση τεχνολογιών για εφαρμογή «γεωργίας ακριβείας», η δημιουργία σύγχρονων κτηνοτροφικών πάρκων. Συμπληρωματικά απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αξιοποίηση διαχείριση και προστασία των υδάτινων πόρων.

Στον Τουριστικό Τομέα η τεράστια άνοδος της Μεσσηνίας ως τουριστικού προορισμού χάρη στην επένδυση της Costa Navarino μας δείχνει το δρόμο.
Τέτοιες μεγάλες επενδύσεις μπορούν να γίνουν σε κάθε νομό, σε ειδικά χωροθετημένους χώρους ώστε να αναδειχθούν: Ο περιβαλλοντικός – θρησκευτικός τουρισμός. Ο γαστρονομικός τουρισμός στα πρότυπα της Τοσκάνης, ο καταδυτικός Τουρισμός με βάση τη νομοθεσία  του 2014 για προσέλκυση ενός μέρους των 8 εκατομμυρίων καταδυτών που επισκέπτονται τη Μεσόγειο. Ο Σιδηροδρομικός τουρισμός για την αξιοποίηση της σχολάζουσας γραμμής Πελοποννήσου, μαζί με την επανέναρξη των προαστιακών δρομολογίων Κόρινθος – Άργος – Ναύπλιο. Ο Επιστημονικός Τουρισμός με άξονα το κέντρο Νέστωρ στην Πύλο.

Οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες φυσικά πρέπει να συντρέξουν με ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο για την ενίσχυση των υποδομών και των ανθρωπίνων πόρων των νοσοκομειακών μονάδων και των Κέντρων Υγείας σε όλους τους νομούς.

Τέλος μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μεγάλα προβλήματα  της περιφερείας  με ευρείας αποδοχής Συμπράξεις  Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα  αντίστοιχες  της  Διαχείρισης του προβλήματος των Απορριμμάτων της Περιφέρειας. Όλες αυτές οι προτάσεις μαζί με όσα μπορούν να προτείνουν οι εκπρόσωποι και οι θεσμοί των περιοχών αυτών στο  συνέδριο  μπορούν να συνθέσουν ένα ολοκληρωμένο, επαρκές και αυτοτροφοδοτούμενο περιφερειακό project ανάπτυξης.

ΓΙΑ  ΤΗ  ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ  ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ