Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, το ArcadiaPortal κάνει αφιέρωμα στο Νίκο Γκάτσο (για βιογραφικά στοιχεία δες ΕΔΩ)  και το πώς τον θυμάται ο λογοτεχνικός κόσμος και συγκεκριμένα η συγγραφέας Άλκη Ζέη και ο σύζυγος της Γιώργος Σεβαστίκογλου.

Η Άλκη Ζέη γνωρίζει το Γκάτσο μέσα στα ταραγμένα χρόνια της Κατοχής (1943) σε μια παράσταση της στο κουκλοθέατρο. Εκεί ο Νίκος θα συναντήσει την αδελφή της  Ζέης τη Λενούλα, με την οποία θα γίνουν ζευγάρι. Μας τον περιγράφει λοιπόν η Άλκη Ζέη:

«Δεν ήτανε ωραίος, ήτανε όμορφος. Πολύ ψηλός, μάτια σχιστά, αριστοκρατικά χέρια. Κατάμαυρα μαλλιά. Έμοιαζε με Ισπανό ευγενή. Πώς να μην μείνει με ανοιχτό στόμα η αδελφή μου.»

Ενώ για τη σχέση της αδελφής της με το Γκάτσο γράφει:

«Από τότε τους έβλεπες χέρι χέρι, ένα πανέμορφο ζευγάρι που στον δρόμο γύριζαν οι περαστικοί και τους κοίταζαν. Όλη η Αθήνα τους καμάρωνε.»

Η Λενούλα ήταν μαζί με το Γκάτσο όσο αυτός έγραφε την Αμοργό. Μας μιλά λοιπόν η Άλκη Ζέη για την έκδοση της σημαντικής αυτής ποιητικής συλλογής:

«Βγήκε τελικά το ‘43 η Αμοργός από τις εκδόσεις Αετός, αφιερωμένη «Σ’ ένα πράσινο άστρο», δηλαδή στη Λενούλα με τα πράσινα μάτια.»

Ενώ από την άλλη βλέπουμε το θαυμασμό που έτρεφε στο πρόσωπο του ο Γιώργος Σεβαστίκογλου, θεατρικός συγγραφέας και σύζυγος της Άλκης Ζέης καθώς και τη δυνατή φιλία που τους ένωνε.

«Ο Γιώργος θαύμαζε στον Γκάτσο την πολυμάθεια του... Αναρωτιότανε λοιπόν πώς ο Γκάτσος, το παιδί από την Ασέα, το μικρό χωριό στην Πελοπόννησο, από μια οικογένεια που σίγουρα δεν είχε βιβλιοθήκη στο σπίτι, έμαθε τις γλώσσες, έμαθε λογοτεχνία, θέατρο και ποίηση, λες και είχε σπουδάσει στο Ίτον».

«Του Γιώργου του χάρισε ένα αντίτυπο με την αφιέρωση: ''Στον Γιώργο Σεβαστίκογλου, με αληθινή φιλία. Νίκος Γκάτσος''».

Πηγή: Άλκη Ζέη, Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο,

Εκδόσεις: Μεταίχμιο, Αθήνα 2013