«Όλο μέλι και τηγανίτα τίποτα».

Ο λόγος, για τα τρένα και τα αεροπλάνα.

Η προηγούμενη περιφερειακή αρχή είχε εξαγγείλει το τρένο κρουαζιέρα. Ήταν 11 Ιουνίου του 2016 όταν ο Πέτρος Τατούλης σε συνάντηση που είχε με τον καθηγητή Χωρικού Σχεδιασμού του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης Bernd Scholl ανήγγειλε: «Με το σχέδιό μας αυτό θα μετατρέψουμε το σιδηρόδρομο στην Πελοπόννησο ένα νέο τουριστικό cluster που θα αποτελέσει, αφενός, μια νέα σημαντική επενδυτική πρόταση, αφετέρου, θα δημιουργήσει ένα νέο διεθνώς ανταγωνιστικό θεματικό τουριστικό προϊόν».

Το σχέδιο ήταν να λειτουργήσει πιλοτικά το τρένο ως τουριστικό. Αλλά... μην το είδατε, μην το απαντήσατε!

Και, εδώ που τα λέμε, δηλαδή, με ποια βαγόνια και με ποιες ράγες να λειτουργήσει...

Μετά, με το ανέλαβε η νέα περιφερειακή αρχή, είχαμε νέες εξαγγελίες. Ο κ. Νίκας το πήρε πάνω του. Οι δηλώσεις πολλές, οι συναντήσεις περισσότερες. Αποτέλεσμα: Μηδέν.

Μετά την τελευταία του συνάντηση με τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, στις 10 Μαΐου, η οποία ήταν άκαρπη, ο κ. Νίκας είπε ότι θα πραγματοποιηθεί και νέα συνάντηση στις 24 Μαΐου και μάλιστα ότι θα γίνουν ανακοινώσεις σε πολιτικό επίπεδο.

Και πάλι: Με ποια βαγόνια και με ποιες ράγες να επαναλειτουργήσει το τρένο;

«Από το 2007 έως το 2010 δαπανήθηκαν 16 εκατ. ευρώ για τη συντήρηση της μετρικής γραμμής. Να σημειώσουμε ότι τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά δεν επιτρέπουν κανονικού πλάτους σιδηροδρομική γραμμή, γι' αυτό υπάρχει μετρική γραμμή, πιο στενή. Το 2011 οι ίδιοι που δαπάνησαν τα χρήματα για τη συντήρηση, κατέστησαν ανενεργό το τρένο. Είναι πιο δύσκολο να ενεργοποιήσεις μια γραμμή από το να την φτιάξεις, σημειώνω. Πλέον έχει φύγει η σιδηροδρομική κουλτούρα από τη χώρα μας. Να είμαστε ειλικρινείς: επιβατική γραμμή με τακτικά επιβατικά δρομολόγια δεν είναι βιώσιμη», έλεγε το 2018 από την Τρίπολη ο Θάνος Βούρδας, γενικός γραμματέας του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών τότε, από το βήμα του 9ου Παγκοσμίου Συνεδρίου των Απόδημων Αρκάδων στο Πνευματικό Κέντρο.Όλα τα παραπάνω, μας θύμισαν και το πολιτικό αεροδρόμιο στην Τρίπολη. Αν θυμόμαστε καλά, ο κ. Αβραμόπουλος ως υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο κ. Χρυσοχοΐδης ως υπουργός Μεταφορών και Υποδομών το 2014 είχαν συνυπογράψει μια κοινή υπουργική απόφαση για τη λειτουργία πολιτικού αεροδρομίου στην καρδιά της Αρκαδίας που θα έφερνε τον τουρίστα τσουπ! μια ανάσα από τη «ριβιέρα της Αρκαδίας (βλέπε Βόρεια Κυνουρία), τις Άλπεις της Αρκαδίας (βλέπε Γορτυνία) και εντός της ιστορικής Τριπολιτσάς...

Παρακαλούμε, διαβάστε ΕΔΩ και ΕΔΩ για την τύχη των ελληνικών τρένων, τις εξελίξεις στην Ευρώπη ως προς τον σιδηρόδρομο. Πράγματα που δεν θα πει κανείς αιρετός, αφού ο αιρετός... θέλει να τάξει!

Στο Περιφερειακό Συμβούλιο πρόσφατα συζητήθηκε η δημιουργία υδατοδρομίου στο Ναύπλιο και στη Νέα Κίο. Ναι, δύο υδατοδρόμια, σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, σε έναν τόπου με άριστη οδική πρόσβαση, μια ανάσα από την Αθήνα. Το μόνο που λείπει από το λιμάνι του Ναυπλίου είναι τα υδροπλάνα για να ολοκληρωθεί το «σετ».

Καταλάβαμε. ήρθε η σειρά άλλων εταιριών να κάνουν παιχνίδι...

Ευτυχώς που κανείς δεν μας έχει τάξει... βαπόρια, πάντως, διότι ως πολίτες ικανοί είμαστε να περιμένουμε να μας φέρουν και θάλασσα!
 

Γαλανιάδη Εύα