Την Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου στην πλατεία Άρεως στην Τρίπολη πραγματοποιήθηκε το 47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή, με σύνθημα «Να ζεις, να τολμάς, να προχωράς! Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό!.

Το φεστιβάλ που κάθε χρόνο διοργανώνει η Νεολαία του ΚΚΕ περιελάμβανε έκθεση με θέμα «Αλήθειες και ψέματα για τον Σοσιαλισμό», πολιτική ομιλία από τον Κυριάκο Ιωαννίδη, μέλος της Κ.Ε  του ΚΚΕ, συναυλία από νεανικό συγκρότημα και λαϊκό γλέντι.

Παράλληλα, στον χώρο λειτουργούσε το Βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής, μαθητικό στέκι, ενώ συγκεντρώνονταν είδη και για τους πυρόπληκτους της Γορτυνίας.

Όπως αναφέρει η οργανωτική επιτροπή:

«Το Φεστιβάλ μας εμπνέεται από την αποφασιστικότητα χιλιάδων ανθρώπων του μόχθου, όλων των ηλικιών, που μέσα σε συνθήκες  καταστροφικών πυρκαγιών, καταστροφής του περιβάλλοντος, εκ νέου έξαρσης της πανδημίας και νέας καπιταλιστικής κρίσης, με εγκληματικές τις ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, απέδειξαν ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό. Μακριά από λογικές ανάθεσης και καλλιέργειας “ξαναζεσταμένων” αυταπατών ότι μια άλλη κυβέρνηση, βλέπε ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο αυτού του συστήματος της εκμετάλλευσης και της αδικίας, θα φτιάξει τα πράγματα.

»Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει εγκληματικές ευθύνες. Με μόνιμο “μότο” το βαθιά αντιδραστικό αφήγημα της “ατομικής ευθύνης”, την ώρα που το κράτος είναι επιλεκτικά ανίκανο να προστατέψει τον λαό, έχει διαμορφώσει μια εφιαλτική κατάσταση:

»Όλο τον Αύγουστο, με τις καταστροφικές πυρκαγιές, τη στιγμή που διαχρονικά έχει μειωθεί ο κρατικός προϋπολογισμός κατά 97% (!!!) για την πυροσβεστική και τις διάφορες δασικές υπηρεσίες, ζητούσε να πει ο λαός κι ευχαριστώ, επειδή του ήρθε ένα sms “τρέξε να σωθείς”.
 Αποδεικνύεται ότι "η πράσινη ανάπτυξη" δεν έχει σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος παρά μόνο με την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, με τις ανεμογεννήτριες να φυτρώνουν σα μανιτάρια και στην Αρκαδία, με την αλλαγή χρήσης της γης και των δασών να είναι ήδη νομοθετημένη. Από το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης, των 32 δις, που θα στηρίξει την πράσινη οικονομία, δε βρέθηκαν χρήματα για να προστατέψουν το "πράσινο" των 1,2 εκατ. στρεμμάτων που κάηκαν φέτος, ανάμεσα τους δάση, αγροτικές εκτάσεις, λαικές περιουσίες.
Ενώ η πανδημία σαρώνει, το σχέδιο της κυβέρνησης περιλαμβάνει -ανάμεσα σε άλλα- εκ νέου κλείσιμο υγειονομικών μονάδων, τους φοιτητές να είναι για 3η χρονιά στον αέρα και τα σχολεία να ετοιμάζονται να ανοίξουν ξανά με ακόμα χειρότερους όρους από αυτούς που τα είχε αφήσει κλειστά η κυβέρνηση. Αντί να ασχοληθεί να ανοίξουν με πραγματικά μέτρα προστασίας των μαθητών και των καθηγητών, έφερε ακόμα ένα νομοσχέδιο μέσα στο καλοκαίρι που  εντείνει την κατηγοριοποίηση των σχολείων και των μαθητών, κάνοντας ακόμα πιο ταξικό και εχθρικό το σχολείο.

Το σχέδιο της κυβέρνησης για την “Ελλάδα του μέλλοντος” γράφεται αυτήν την περίοδο στις δεκάδες καταγγελίες των ξενοδοχοϋπαλλήλων για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και στις απολύσεις συνδικαλιστών που διεκδικούν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
Η “Ελλάδα ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας” είναι η πολιτική που για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης επιβάλλει να υπηρετούν ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν εδώ και 20 χρόνια, πληρώνοντας μάλιστα ο λαός μας 300 εκατομμύρια το χρόνο, να γίνεται ολόκληρη η χώρα “πεδίο βολής” ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων, να αμφισβητούνται κυριαρχικά δικαιώματα για να εξυπηρετηθούν συνολικότερες διευθετήσεις στο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο.

»Εξίσου, όμως, αντιδραστικό είναι και το αντιπολιτευτικό “μότο” «βάζουμε πλάτη» του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τις κοκορομαχίες τους στα βασικά συμφωνούν όπως αποδείχθηκε και με την ψήφιση των περισσότερων άρθρων του αντεργατικού εκτρώματος του Χατζηδάκη.

»Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις γύρω μας “φωνάζουν” ότι σήμερα μπορείς να ζεις πραγματικά με δικαιώματα και αξιοπρέπεια και όχι να παλεύεις με κλαριά για να σώσεις τη ζωή σου! Πως για να γίνει αυτό χρειάζεται να τολμάς, να πηγαίνεις “κόντρα στις υποδείξεις” και τον ρεαλισμό του “δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική” πέρα από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Πως πρέπει να προχωράς μπροστά, με σχέδιο και οργάνωση, να μην εναποθέτεις τις ελπίδες σου σε ό,τι έχει δοκιμαστεί με τραγικές επιπτώσεις για το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Να αγωνίζεσαι καθημερινά ενάντια στην κάθε είδους καταπίεση, στους οικονομικούς καταναγκασμούς που κατακλύζουν μια κοινωνία σε βαθιά σήψη και παρακμή. Να αγωνίζεσαι για τον σοσιαλισμό, την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας!».