Ο Βασίλης Τολιόπουλος ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της νίκης της Εθνικής μας ομάδας στην Ολλανδία, με το κοντέρ να σταματά στους 26 πόντους, στις 8 ασίστ και στα 3 ριμπάουντ. Εν ολίγοις, ο παίκτης έκανε θραύση με την απόδοσή του.

Ναι, είναι ένα τρελό και μοναδικό δίμηνο αυτό για τον 27χρονο Έλληνα διεθνή γκαρντ, που έκανε... όργια με την Άρη σε Basket League και Euro Cup και τώρα με την Εθνική, με τον ίδιο να έχει ένα εξαιρετικό μομέντουμ και να βρίσκεται σε άριστη φόρμα και ψυχολογία.

Ωστόσο, κατά τη δική μου άποψη, δεν αρκεί μόνο η ανεβασμένη ψυχολογία από μερικά καλά παιχνίδια ούτε το μομέντουμ. Για κάθε αθλητή σαφώς έχουν την αξία τους, αλλά πάνω από όλα σημασία έχει ο τροπος με τον οποίον ο αθλητής εξελίσσεται, έχοντας ένα ξεκάθαρο πλάνο για το πώς μπορεί να βγάλει το ταλέντο του και να δείξει από τι είναι φτιαγμένος (βλέπε σκοράρισμα, στην προκειμένη περίπτωση).

Κάπου εδώ μπαίνει στην σκέψη μου και στην συζήτηση ο Γιάννης Καστρίτης, ο οποίος δουλεύει καθημερινά με τον «Τολιό» στον Άρη και είναι αυτός που γέμισε το μυαλό του με μια νέα μπασκετική ευκρίνεια, αυτός που του βρήκε ρόλο και «όπλισε» τα χέρια του με εμπιστοσύνη για να κάνει τα όσα βλέπουμε το τελευταίο διάστημα.

Μιλάμε για αμέτρητες εργατοώρες δουλειάς τόσο στο παρκέ με τις προπονήσεις και τους αγώνες όσο και στο πνευματικό κομμάτι, γιατί ο Γιάννης Καστρίτης είναι από εκείνους που, από όσο ξέρω, θα καθήσει με τους παίχτες του να μιλήσει, να τους εξηγήσει, να τους αναλύσει και να διαμορφώσει την αγωνιστική τους σκέψη.

Ο Βασίλης Τολιόπουλος δεν «έσκασε» έτσι ξαφνικά στην πιάτσα, ούτε υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί για να τον μετατρέψει σε Στεφ Κάρι, ούτε είναι τυχαία, φυσικά, κάποια πράγματα. Αντιθέτως, μιλάμε για μια περίπτωση παίχτη η εξέλιξη του οποίου είναι έργο του προπονητή του, διότι ο Γιάννης Καστρίτης τον έχει μετατρέψει σε «serial killer».

Για να σας το πάω και λίγο παραπέρα, ο Βασίλης Τολιόπουλος δεν είναι ο μόνος φέτος που έχει ανεβάσει κατακόρυφα το επίπεδό του, δουλεύοντας στα πρότυπα του δικού μας Γιάννη, καθώς αν ρίξεις μια ματιά στο ρόστερ του Άρη θα καταλάβεις τη διαφορά και τον τρόπο με τον οποίο οι Σανόγκο, Μπάνκστον και κάποιοι ακόμα πάνε συνεχώς ένα βήμα πάνω και μέσα σε αυτούς ακολουθούν και Ντε Σόουζα και Κατσίβελης.

Ο «Τολιό» πάντα από το ξεκίνημά του ήταν ταλαντούχος και όλοι μιλούσαν για τις αρετές του, όμως κανείς δεν τον αξιοποίησε και τώρα στα 27 του χρόνια σε μια πάρα πολύ καλή μπασκετική ηλικία, στα χέρια του Αρκάδα coach o Βασίλης εκτινάσσει τις μετοχές του βάζοντας στόχο για ακόμα καλύτερα, για ακόμα ψηλότερα στα προσεχώς.

Άραγε, αυτό που σας περιγράφω δεν είναι δουλειά ενός καλού προπονητή, δηλαδή να εξελίσσει τους παίχτες του;.. Ο Γιάννης το κάνει με τον Τολιόπουλο και τους άλλους στον Άρη, όπως το έκανε ο αείμνηστος «Ντούντα» κάποτε, ο «Ζοτς» και ο Μπαρτζώκας και όλοι μιλούν για το πώς άλλαζαν επίπεδο παίχτες που δούλευαν με αυτούς.

Για να σας προλάβω, δεν συγκρίνω τον Γιάννη Καστρίτη με αυτά τα μπασκετικά «βουνά», αλλά ο Αρκάς coach είναι και βαδίζει σε μονοπάτια σωστά, σε δρόμους που χάραξαν κάποιοι άλλοι σπουδαίοι και χαράζουν ακόμα, έχοντας την ικανότητα να οδηγήσει μπροστά τους παίχτες που δουλεύουν μαζί του, αρκεί και εκείνοι να είναι έτοιμοι να τον εμπιστευτούν.

Το πλέον σημαντικό είναι πως ο Βασίλης Τολιόπουλος του Γιάννη Καστρίτη, του Άρη και της Εθνικής δεν στέλνει μόνο με σειρά ποικιλίας την μπάλα στο καλάθι, αλλά επιπλέον μπορεί πια να διαβάζει, να πασάρει και να έχει την αυτοπεποίθηση μέσα του να πάρει την μπάλα όταν αυτή «ζεματάει» και να βρει την κατάλληλη λύση και επιλογή, είτε σκοράροντας είτε δημιουργώντας ευκαιρίες για τους συμπαίχτες του.

Η προσωπική μου άποψη είναι πως ο «Τολιό» είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος νέος Έλληνας σκόρερ, ο πιο «γλυκός» γκαρντ με την μπάλα στα χέρια με την αίσθηση ότι θα την δτείλει στο καλάθι, ο παίχτης που, αν αφήσουμε εκτός, για ευνόητους λόγους, τον έναν και μοναδικό «Greak Freak» και τον Ευρωλιγκάτο Ντίνο Μήτογλου, είναι αυτός που ακολουθεί στο κομμάτι του σκοραρίσματος.

Εν κατακλείδι, ο Γιάννης Καστρίτης έφτιαξε έναν παίχτη και αναμένεται να συνεχίσει να τον βελτιώνει, που μπορεί να δώσει πολλές λύσεις και πολλές επιλογές και στην Εθνική μας, πόσω μάλλον σε έναν τομέα όπως το μακρινό σουτ και το εύκολο σκορ που τα τελευταία χρόνια μας έχει στοιχίσει.

Δεν είναι άστοχη, έτσι, η αναφορά στον τίτλο μας. Ο Βαγγέλης Ιωάννου χαρακτήρισε τον Τολιόπουλο... Πιστολιόπουλο στον αγώνα της Εθνικής μας στην Ολλανδία.

Αντώνης Χρονάκης

Φωτογραφία άρθρου: Eurokinissi