Η Δημοκρατική Επινόηση και το "κάτι άλλο είναι δυνατό"- Κρίση-μα Ερωτήματα (β μέρος)..

Ακούγεται από τη μια πλευρά να μειώσουμε το κράτος, να έχουμε λιγότερο κράτος, καμιά φορά από την ίδια πλευρά χρησιμοποιείται (το κράτος) ως τρόπος να ελεγχθεί η αγορά (νεοφιλελευθερισμός).
Από την άλλη πλευρά βλέπουμε συστηματική ρητορική απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια εθνικών μεταρρυθμίσεων.

Το «δε θέλουμε λιγότερο ούτε περισσότερο κράτος», αλλά «διαφορετικό κράτος» το έχουμε ακούσει. Η πολιτική πράξη όμως εκλείπει και η φράση ‘διαφορετικό κράτος’ μένει αδιαμόρφωτη, άρα αδιαφοροποίητη.
Σημασιολογικά οι δημόσιες πολιτικές διαμορφώνονται για να λύνουν τα δημόσια προβλήματα, τα οποία είναι συσσωρευμένα πλέον. Το τι ορίζεται ως ‘πρόβλημα’ συνιστά αυτόματα ‘πολιτικό διακύβευμα’. Απλοϊκά και αντίστροφα αν δεν ορίζονται τα πολιτικά διακυβεύματα δε θα μπορέσουν να λυθούν και τα ‘προβλήματα’.
Ένα μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι έχει χαθεί η αδιασάλευτη επιμονή στο δημόσιο συμφέρον ή καλύτερα στο κοινό καλό. Χάθηκε η ‘αντιπροσώπευση’ άρα και η διαμεσολάβηση, οπότε οι δημόσιες πολιτικές δεν έχουν ατζέντα, δεν έχουν α & ω. Σε αυτό το πρόβλημα η σοσιαλδημοκρατία δεν απαντά πειστικά, δεν αντιπροσωπεύει και κοντεύει να μην αντιπροσωπεύεται. Συμπιέζεται μεταξύ της «ουτοπίας»,  και του «κερδίζουμε χρόνο ..και βλέπουμε».
Η εκ νέου ανάληψη δράσης σημαίνει να απορρίψουμε το νεοφιλελεύθερο αποτύπωμα των πραγμάτων όπως είναι σήμερα. Να απορρίψουμε και τον αντίποδα του «όλα είναι δυνατά», του «δοκιμάστε μας», των «μονομερών» πράξεων και της  μη αίσθησης της αλληλεξάρτησης.

Η ανάληψη αυτής της δράσης σημαίνει να απαντηθούν ορισμένα πολύ κρίσιμα ερωτήματα άμεσα. Παρακάτω ακολουθούν ερωτήματα κρίση-μα & δυσαπάντητα.

1. ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΡΙΖΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥ
1. Γιατί το Κράτος; Τι (πρέπει να) είναι το Κράτος σήμερα; Ποιες μεταρρυθμίσεις χρειάζεται και που;
2. Επιτελική Διοίκηση- Αποκέντρωση- Αυτοδιοίκηση. Ποια στοιχεία χρειαζόμαστε ποια αφαιρούμε για την αναθεμελίωση της Δημόσιας Διοίκησης;
3. Ποιες παρεμβάσεις χρειάζονται για την απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών (αντιμετώπιση γραφειοκρατίας);
4. Ποιο είναι το συνεκτικό σχέδιο μεταρρύθμισης στην παιδεία; Η δια βίου επιμόρφωση ποια θέση οφείλει να έχει στο σχεδιασμό;
5. Η μερική απασχόληση μπορεί να αποτελεί εργαλείο ανάπτυξης και πότε;
6. Με ποιες πολιτικές μεταρρυθμίζεται ‘δίκαια’ η φορολογία;
7. Υπάρχει ενιαία και συνεχής πολιτική για την προστασία του καταναλωτή;
8. Με ποιες πρακτικές εξασφαλίζεται η καλύτερη ‘λογοδοσία’, η καλύτερη αξιολόγηση;
9. Ποιος οφείλει να είναι ο ρόλος των διοικητικών δικαστηρίων σε σχέση με την πολιτική απασχόλησης των δημόσιων υπαλλήλων; Ποιος ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας;
10. Ποια εκλογική μεταρρύθμιση μπορεί να "εκδημοκρατίσει" ριζικά το πολιτικό σύστημα και ο ρόλος της; Ποιες αλλαγές του εκλογικού συστήματος μπορούν να βοηθήσουν;
11. Διαγενεακή Αλληλεγγύη. Πώς επιτυγχάνεται η θεμελίωση ενός βιώσιμου κοινωνικού κράτους;
12. Ποια είναι τα θεμέλια που πρέπει να χτιστεί το ‘κοινωνικό κράτος’; Πώς αντιμετωπίζεται η αβεβαιότητα και η επισφάλεια της εργασίας;
13. Με ποιες πολιτικές επανακαθορίζουμε τη συνδικαλιστική παρουσία; Ποιο συνδικαλισμό θέλουμε και πώς τον θεσμοθετούμε;
14. Ποιες είναι οι πολιτικές που θα πετυχαίνουν ανάπτυξη με οικολογική ευαισθησία- με χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα;
15. Ο εκδημοκρατισμός της οικονομίας από που περνάει; (κοινωνικοί συνεταιρισμοί; κοινωνικό σύστημα κληρονομιάς; ελάχιστο εισόδημα πολίτη; 'δίκαιη λιτότητα'; κα)
16. Ποιο σχεδιασμό πρέπει να κάνουμε για τη βιομηχανική πολιτική;
17. Με ποιες δημόσιες πολιτικές μπορεί να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των ανισοτήτων;
18. Ποιο είναι η αναρρύθμιση που χρειάζεται και ποιο το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα ΜΜΕ; Ποιές είναι οι αναδεικνυόμενες ιδιαιτερότητες-δυνατότητες και παθογένειες των νέων διαδικτυακών μορφών επικοινωνίας;

2. ΘΕΣΜΙΚΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
1. Πόσο αναγκαία είναι η συμμετοχή σε πολιτικά κόμματα σήμερα; Τι σημαίνει διαμεσολαβητής μεταξύ πολίτη και εξουσίας;
2. Εντός ή εκτός νόμου τα κόμματα της αποδημοκρατικοποίησης (πχ Χρυσή Αυγή);
3. Ποια είναι η συνολική στρατηγική που πρέπει να αναδειχθεί για το μεταναστευτικό; Πώς μπορεί η μεταναστευτική πολιτική να επιφέρει Ανάπτυξη και ευημερία; 

3. ΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ
1. Πώς θα θεμελιωθεί κάτι που έχει μείνει στη μέση και λέγεται ευρωπαϊκή ενοποίηση;
2. Πώς θα αντιμετωπισθεί η ανισομερής ανάπτυξη της Ευρώπης;
3. Τι σημαίνει "ευρωπαϊκή συνείδηση"; Πώς θα πρέπει να επαναθεμελιωθεί η πολιτική κοινότητα της Ευρώπης;

Ας ανοίξουμε την πόρτα στην πολιτική. Πολιτική να στερεώσουμε τη δημοκρατία πιο βαθιά, να συμμετέχουν οι πολίτες στις αποφάσεις, να αντιπροσωπεύονται από υπαρκτά πολιτικά κόμματα και όχι από τον άυλο ‘νεοφιλελευθερισμό’, ούτε από ουτοπικές, ανεύθυνες, μνησίκακες κορώνες.
Πολιτική, για να αξιολογούνται οι δημόσιες πολιτικές και αναλόγως θεσμοθετούνται.
Πολιτική ανθεκτική και παρούσα στις νέες διαδικτυακές μορφές επικοινωνίας, του μιμητισμού, της καπηλείας του πόνου και του βολικού ποσταρίσματος των like, του νέου like-ισμού.
Πολιτική με καθημερινή επαναλαμβανόμενη πρακτική (θεσμοθέτηση) παράταξης που πρώτα θα ‘υπάρχει’, ύστερα θα ‘επινοεί’, άρα θα καθίσταται κυριολεκτικά ως ένας ‘συλλογικός διανοούμενος’ στη συνείδηση των πολιτών.
Ας ανέβουν οι εντάσεις..
 

Πηγή: openpolitics.posterous