Και τώρα.. επιστροφή στον λιγνίτη, πατριώτη.

Το «βρώμικο» καύσιμο, η αιτία για όλα τα... κακά της μοίρας μας επιστρέφει, χωρίς, φυσικά, να είναι ευχαριστημένοι εκείνοι που διατείνονταν ότι η χώρα μας, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ήταν έτοιμη να σταματήσει την παραγωγή ήδη από το 2023.

Στην εύλογη ερώτηση αν κινδυνεύει η ενεργειακή επάρκεια της χώρας μας από τη βίαιη απολιγνιτοποίηση, η απάντηση ήταν κατηγορηματικά αρνητική. Όλα αυτά, προτού ο Πούτιν εισβάλλει στην Ουκρανία. Ωστόσο, η ενεργειακή επάρκεια είναι θέμα εθνικής ασφάλειας και αν δεν υπάρχει σχέδιο για την εξασφάλισή της, τα όποια σχέδια για απότομες και βίαιες παρεμβάσεις στα ενεργειακά πράγματα μπορεί να είναι επικίνδυνα. Γι' αυτό και το να είσαι απόλυτος, δεν βοηθά. Όπως, για παράδειγμα, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου που δήλωνε τον Απρίλιο του 2021 απαντώντας στον κ. Θανάση Πετράκο ότι «το θέμα της χρήσης λιγνίτη στη Μεγαλόπολη έχει κλείσει οριστικά και αμετάκλητα, τελειώσαμε με αυτά. Πάμε μπροστά,έχουν απομονωθεί οι φωνές που έλεγαν να παραμείνουν οι μονάδες σε λειτουργία».

Οι φωνές μπορεί να μην εισακούστηκαν, αλλά... ανάγκα και θεοί πείθονται!

Τον Απρίλιο του 2022, θυμίζουμε, η κυβέρνηση είχε λάβει απόφαση για αύξηση εξόρυξης λιγνίτη κατά 50%, και τώρα, ο υπουργός Περιβάλλοντος έδωσε εντολή ο λιγνίτης να συμμετέχει στο ενεργειακό μείγμα κατά 17%-20%.

Από την άλλη πλευρά, το φυσικό αέριο συμμετέχει με ποσοστό 48,6% στο ενεργειακό μείγμα, με την τιμή του να βρίσκεται στα 171 ευρώ ανά μεγαβατώρα.

Το κατά πόσο, βέβαια, η ΔΕΗ μπορεί να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση, εφόσον τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της πορείας προς την απολιιγνιτοποίηση δεν γινόταν συντήρηση των γηρασμένων εγκαταστάσεων και μηχανημάτων, είναι ένα σοβαρό ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει και το υπουργείο Περιβάλλοντος.