Είναι χαρακτηριστικό πως παρόλο που τα αιολικά πάρκα έχουν αναπτυχθεί εδώ και αρκετά χρόνια στο Νομό Αρκαδίας -και όχι μόνο- κάθε φορά που συζητείται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο Περιφερειακό Συμβούλιο, αν όχι όλες τις φορές, τουλάχιστον τις περισσότερες υπάρχουν αντιδράσεις από τους κατοίκους των περιοχών που θα γίνει η εγκατάσταση. Το κύριο παράπονο που εκφράζεται είναι πως δεν έχει προηγηθεί διάλογος και ενημέρωση με την τοπική κοινωνία και τα τοπικά συμβούλια, ενώ λόγω μη αρμοδιότητας ελάχιστες φορές αποφαίνονται τα Δημοτικά Συμβούλια αλλά και όταν το πράττουν είναι «άγραφο χαρτί». Γιατί; Τα αιολικά πάρκα 99% εγκρίνονται, ενώ ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που συμβαίνει το αντίθετο και ζητείται αλλαγή θέσης κατά κάποια μέτρα.

Γιατί όμως υπάρχουν οι αντιδράσεις;

Κάποιοι λένε ότι αυτό συμβαίνει από άγνοια ή από συντηρητισμό και άρνηση στις νέες τεχνολογίες, ενώ κάποιοι είναι γνωστό ότι αντιδρούν από καθαρά και μόνο ιδεολογική σκοπιά, δηλαδή καχυποψία έναντι των ιδιωτών επενδυτών και δυσπιστία για μία επιδοτούμενη δραστηριότητα, ενώ δεν είναι απίθανο κάποιοι να αντιδρούν για ίδιον όφελος, δηλαδή να έχουν κάποια άλλα «επενδυτικά σχέδια στο μυαλό τους». Οι πολέμιοι των αιολικών πάρκων θεωρούν πως προσβάλλεται το περιβάλλον και μάχονται στο όνομα της προστασίας του. Οι επιστήμονες πάντως δίνουν απαντήσεις στα κύρια θέματα που θέτουν οι αρνητές των αιολικών πάρκων.  Τώρα αν γίνονται πιστευτοί αυτό είναι άλλο θέμα.

Για το θόρυβο που πρόκειται για το μόνο ουσιαστικό πρόβλημα, αλλά συγχρόνως και το ευκολότερο να ελεγχθεί και να προληφθεί αναφέρουν πως στις ανεμογεννήτριες ο εκπεμπόμενος θόρυβος μπορεί να υπαχθεί σε δύο κατηγορίες, ανάλογα με την προέλευση του: δηλαδή μηχανικός και αεροδυναμικός.

Ο πρώτος προέρχεται από τα περιστρεφόμενα μηχανικά τμήματα (κιβώτιο ταχυτήτων, ηλεκτρογεννήτρια, έδρανα κλπ.) Ο δεύτερος προέρχεται από την περιστροφή των πτερυγίων. Οι σύγχρονες ανεμογεννήτριες είναι μηχανές πολύ ήσυχες συγκριτικά με την ισχύ τους και με συνεχείς βελτιώσεις από τους κατασκευαστές γίνονται όλο και πιο αθόρυβες. Η αντιμετώπιση του θορύβου γίνεται είτε στην πηγή είτε στη διαδρομή του. Το επίπεδο του αντιληπτού θορύβου από μία ανεμογεννήτρια σύγχρονων προδιαγραφών  σε απόσταση 200 μέτρων, είναι μικρότερο από αυτό που αντιστοιχεί στο επίπεδο θορύβου περιβάλλοντος μιας μικρής επαρχιακής πόλης και βεβαίως δεν αποτελεί πηγή ενόχλησης. Με δεδομένη δε τη νομοθετημένη απαίτηση να εγκαθίστανται οι ανεμογεννήτριες σε ελάχιστη απόσταση 500 μέτρων από τους οικισμούς, το επίπεδο είναι ακόμη χαμηλότερο και αντιστοιχεί πλέον σε αυτό ενός ήσυχου καθιστικού δωματίου. Επιπλέον, στις ταχύτητες ανέμου που λειτουργούν οι ανεμογεννήτριες ο φυσικός θόρυβος (θόρυβος ανέμου σε δένδρα και θάμνους) υπερκαλύπτει οποιονδήποτε θόρυβο που προέρχεται από τις ίδιες.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω και σε συνδυασμό με τη θέση των «οικοπέδων» που συνήθως εγκαθίστανται τα αιολικά πάρκα στην Ελλάδα για να έχουν καλύτερη απόδοση, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι τα αιολικά πάρκα δεν προκαλούν: αύξηση της υπάρχουσας στάθμης θορύβου εκτός των ορίων τους και ακόμη περισσότερο σε κατοικημένες περιοχές έκθεση ανθρώπων σε υψηλή στάθμη θορύβου.

Ο πιο εύκολος και αποτελεσματικός τρόπος, για να πεισθεί κανείς για το ζήτημα του θορύβου είναι μια επίσκεψη σε ένα αιολικό πάρκο μια μέρα που οι ανεμογεννήτριες βρίσκονται σε κανονική λειτουργία.

Το άλλο ερώτημα σχετίζεται με τις πιθανές ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές που μπορεί να δημιουργούν οι ανεμογεννήτριες.Εδώ οι επιστήμονες λένε:

Το κυριότερο πρόβλημα από τις ανεμογεννήτριες προέρχεται από τα κινούμενα πτερύγια που μπορούν να προκαλέσουν αυξομείωση σήματος λόγω αντανακλάσεων. Αυτό ήταν πολύ εντονότερο στην πρώτη γενιά ανεμογεννητριών που έφερε μεταλλικά πτερύγια. Τα πτερύγια των συγχρόνων ανεμογεννητριών κατασκευάζονται αποκλειστικά από συνθετικά υλικά, τα οποία έχουν ελάχιστη επίπτωση στη μετάδοση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.

Η Ελληνική νομοθεσία προβλέπει την προώθηση αδειοδότησης ενός αιολικού πάρκου μόνον εφόσον τηρούνται κάποιες ελάχιστες αποστάσεις από τηλεπικοινωνιακούς ή ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Οποιαδήποτε πιθανά προβλήματα παρεμβολών μπορούν να προληφθούν με σωστό σχεδιασμό και χωροθέτηση ή να διορθωθούν με μικρό σχετικά κόστος από τον κατασκευαστή του πάρκου με μια σειρά απλών τεχνικών μέτρων, όπως π.χ. η εγκατάσταση επιπλέον αναμεταδοτών. Σε σχέση με την συμβατότητα και τις παρεμβολές στις τηλεπικοινωνίες, αξίζει να αναφέρουμε, ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι πύργοι των  ανεμογεννητριών όχι μόνον δεν δημιουργούν εμπόδια, αλλά χρησιμοποιούνται ήδη για την εγκατάσταση κεραιών προς διευκόλυνση υπηρεσιών επικοινωνιών, όπως η κινητή τηλεφωνία! Το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της ηλεκτρογεννήτριας είναι εξαιρετικά ασθενές και περιορίζεται σε μια πολύ μικρή απόσταση γύρω από το κέλυφος της που είναι τοποθετημένο τουλάχιστον 40-50 μέτρα πάνω από το έδαφος. Για το λόγο αυτό δεν υφίσταται πραγματικό θέμα έκθεσης στην ηλεκτρομαγνητική  ακτινοβολία ούτε καν στη βάση της ανεμογεννήτριας. Ο μετασχηματιστής, πάλι, περιβάλλεται πάντα από περίφραξη ασφαλείας ή είναι κλεισμένος σε μεταλλικό υπόστεγο. Η περίφραξη είναι τοποθετημένη σε τέτοια απόσταση που το επίπεδο της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας είναι αμελητέο. Μπορούμε λοιπόν να ισχυριστούμε με βεβαιότητα, ότι αυτά που ακούγονται για εκπομπή ραδιενέργειας η ακτινοβολιών άλλου τύπου από τις ανεμογεννήτριες δεν ευσταθούν.

Δημιουργούν αισθητικά προβλήματα και προσβολή του φυσικού τοπίου οι ανεμογεννήτριες;

Αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο έχει δοθεί μεγάλη δημοσιότητα.

Η οπτική όχληση είναι κάτι υποκειμενικό και δύσκολα μπορούν να τεθούν κοινά αποδεκτοί κανόνες. Από έρευνες σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης  προκύπτει ότι κάποιος που είναι ευνοïκά διατεθειμένος απέναντι στην ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας, αποδέχεται  τις ανεμογεννήτριες και οπτικά πολύ πιο εύκολα από κάποιον που είναι αρνητικός εξαρχής. Από τις ίδιες μελέτες, προκύπτει ότι τα αιολικά πάρκα είναι πιο αποδεκτά από αισθητικής άποψης σε ανθρώπους που είναι ενημερωμένοι για τα οφέλη που προέρχονται από την χρήση τους. Αν κάνουμε μια απλή σύγκριση μεταξύ ενός θερμικού σταθμού παραγωγής (π.χ. λιγνιτικού), και ενός αιολικού πάρκου είναι φανερό ότι η οπτική όχληση που προκύπτει από το πρώτο είναι εμφανώς και αντικειμενικά πολύ μεγαλύτερη. Δεδομένου βεβαίως ότι οι ανεμογεννήτριες είναι κατ' ανάγκη ορατές από απόσταση, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε τόπου εγκατάστασης και να γίνεται προσπάθεια ενσωμάτωσης τους στο τοπίο.

Έχουν επίδραση οι ανεμογεννήτριες στις γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες;

Δεν υπάρχει καμία  ένδειξη ότι τα αιολικά πάρκα επιβαρύνουν τη γεωργία ή την κτηνοτροφία. Δεδομένου ότι  περίπου το 99% της γης που φιλοξενεί ένα αιολικό πάρκο είναι διαθέσιμο για άλλες χρήσεις, μπορούμε να κατανοήσουμε ότι οι αγροτικές δραστηριότητες μπορούν να συνεχίζονται και μετά την εγκατάσταση του. Οι συνήθεις θέσεις αιολικών πάρκων είναι σε ορεινές περιοχές με θαμνώδη βλάστηση ακριβώς λόγω των υψηλών ταχυτήτων του ανέμου που ευνοούν την εγκατάσταση του. Σε αυτές τις περιοχές, η χρήση γης είναι κυρίως για βοσκή αιγοπροβάτων οι οποία μπορεί να συνεχισθεί χωρίς κανένα πρόβλημα και μετά την εγκατάσταση του αιολικού πάρκου. Χαρακτηριστικά, σε μερικά αιολικά πάρκα έχει παρατηρηθεί ότι οι ανεμογεννήτριες  γίνονται πόλος έλξης αιγοπροβάτων που επωφελούνται από τη δροσιά της σκιάς που προσφέρουν οι πύργοι τους !

 Ένα άλλο θέμα που τίθεται κυρίως από οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις είναι αν έχουν επιπτώσεις στον πληθυσμό των πουλιών οι ανεμογεννήτριες:

Τα πουλιά καθώς πετούν μερικές φορές συγκρούονται με κτίρια και άλλες σταθερές κατασκευές. Οι ανεμογεννήτριες όμως δεν προκαλούν ιδιαίτερο πρόβλημα όπως έχει φανεί από μελέτες που έχουν γίνει σε ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Δανία και η Αγγλία. Συγκεκριμένα, υπολογίσθηκε ότι στον συνολικό αριθμό πουλιών  που σκοτώνονται ετησίως, μόνον 20 θάνατοι οφείλονται σε ανεμογεννήτριες (για εγκατεστημένη ισχύ 1000MW), ενώ αντίστοιχα 1.500 θάνατοι οφείλονται στους κυνηγούς και 2.000 σε πρόσκρουση με οχήματα και τις γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (καθότι είναι σχεδόν «αόρατες» για τα πουλιά). Ασφαλώς βέβαια, το θέμα της προστασίας του πληθυσμού των πουλιών σε ευαίσθητες οικολογικά και προστατευόμενες περιοχές πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη φάση σχεδιασμού και χωροθέτησης του αιολικού πάρκου.

 Από τα παραπάνω, τα οποία αποτελούν και τα επιχειρήματα των υπερασπιστών των ανεμογεννητριών,  μπορεί κανείς εύκολα να συμπεράνει πως τα σύγχρονα αιολικά πάρκα έχουν ελάχιστες αρνητικές συνέπειες, ενώ είναι βασική η τήρηση της νομοθεσίας- αυτό θεωρούμε πως θα πρέπει να γίνεται όχι μόνο στην εγκατάσταση των αιολικών πάρκων αλλά σε όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που έχουν σχέση με το περιβάλλον.

Πάντως οι αρνητές των αιολικών πάρκων δεν σταματούν εδώ και αναφέρουν και άλλα σημεία για τα οποία είναι πολέμιοι και δεν θέλουν ανεμογεννήτριες. Μερικά από αυτά είναι:Τα αιολικά πάρκα δεν οδηγούν στην απεξάρτηση του Κράτους από τα ορυκτά καύσιμα. Μονάδες παραγωγής πρέπει να είναι πάντα σε ετοιμότητα για τις περιόδους που δεν φυσάει, καθώς το ρεύμα που παράγεται δεν είναι δυνατόν να αποθηκευτεί. Έτσι, ενώ μειώνεται κάποιες χρονικές περιόδους η κατανάλωση πετρελαίου και λιγνίτη τελικά όπως παραδέχεται και η ΔΕΗ στο κράτος, δηλ. σε όλους εμάς, κοστίζει παραπάνω η ύπαρξη αιολικών στο δίκτυο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γερμανία που παρ’ όλο που ηγείται των εξελίξεων στη χρήση αιολικής ενέργειας, δεν κατάφερε να υποκαταστήσει μέχρι σήμερα ούτε ένα πυρηνοκίνητο ή κινούμενο από άνθρακα σταθμό παραγωγής και αμφισβητείται, εσωτερικά η ενεργειακή της πολιτική, σε σχέση π.χ. με αυτή της Γαλλίας.

Η ενεργειακή δυνατότητα του ανέμου είναι συγκριτικά χαμηλή. Σύγχρονες ανεμογεννήτριες με επιφάνεια έλικας μεγέθους ενός γηπέδου ποδοσφαίρου παράγουν μόνο μικρά κλάσματα από την ενέργεια που παράγεται από συμβατικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Η αιολική ενέργεια λοιπόν δεν παίζει κανένα σημαντικό ρόλο στις στατιστικές που αφορούν τόσο την ενέργεια, όσο και τους ρύπους ή τα αέρια του θερμοκηπίου.

Για την παραγωγή και την τοποθέτηση μιας ανεμογεννήτριας καταναλώνεται τόση ενέργεια που ποτέ στο χρόνο ζωής της δεν θα μπορέσει να αποσβέσει.

Τα αιολικά πάρκα αποτελούν στην ουσία βιομηχανικές ζώνες και η χωροθέτησή τους δεν θα πρέπει να γίνεται σε παρθένες περιοχές, περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλους, ή υδροφόρους ορίζοντες, περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, Natura και γενικά περιοχές που ζουν απ’ τον τουρισμό καθώς επιφέρουν ριζική υποβάθμιση του περιβάλλοντος.

Η πτώση των τιμών των ακινήτων που συνοδεύει την εγκατάσταση αιολικών πάρκων αντικατοπτρίζει την αντιλαμβανόμενη επιδείνωση της ποιότητας ζωής στις περιοχές αυτές. Μία ανεμογεννήτρια μπορεί να δώσει εισόδημα στον ιδιοκτήτη του χωραφιού στο οποίο εγκαθίσταται, αλλά μηδενίζει την αξία πολλών γειτονικών εκτάσεων.

Το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο στον κόσμο διατηρεί τρεις μόλις υπαλλήλους άρα η συμμετοχή τους στην καταπολέμηση της ανεργίας είναι μηδαμινή. Αντιθέτως υποβαθμίζοντας περιβαλλοντικά τις περιοχές εγκατάστασης πλήττουν τον τουρισμό και την ανάπτυξη.

Οι επεμβάσεις σχεδιάζονται και αποφασίζονται από τεχνοκράτες, με σημείο αναφοράς τα συμφέροντα μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών και σχημάτων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας, σε αντίθεση με την ισχύουσα εθνική περιβαλλοντική και χωροταξική νομοθεσία, τις Οδηγίες της Ε.Ε. για την προστασία του περιβάλλοντος και την εξοικονόμηση ενέργειας και γενικά τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.

Ο χρόνος ζωής μιας ανεμογεννήτριας είναι 20-25 χρόνια. Όταν ο χρόνος αυτός παρέλθει οι ιστοί και οι άλλες υποδομές αφήνονται στην τύχη τους έχοντας καταστρέψει όμως ριζικά και για πάντα το τοπίο.

Η τεχνολογία συνεχώς εξελίσσεται. Γι’αυτό είναι προτιμότερο να δείξουμε αυτοσυγκράτηση στην ανάπτυξη αιολικών πάρκων καθώς σε λίγα χρόνια η ίδια τους η τεχνολογία μπορεί να τα αναιρέσει (έχοντας όμως καταστρέψει ολοκληρωτικά τους τόπους εγκατάστασης).

Θα πρέπει να εξετασθούν και άλλοι τύποι ΑΠΕ λιγότερο επιβλαβείς στο τοπίο και τη φύση όπως οι πλωτές ανεμογεννήτριες, η ενέργεια από γεωθερμία, τα ηλιακά συστήματα κ.α. Και φυσικά η ανάπτυξη και επιδότηση οικιακών συστημάτων μικρής κλίμακας. Πρωτίστως πρέπει να εξεταστεί οι οικολογική και ενεργειακή κατασκευή, και η οικονομία στην κατανάλωση ηλεκτρισμού.

Από νομική άποψη ο κ. Μ. Δεκλερής, τέως πρόεδρος του Ε' τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας και επίτιμος πρόεδρος της ολομέλειας αυτού, σημειώνει κυρίως για τα αιολικά πάρκα στα νησιά: Η έννομη αξία της καθαρής ενέργειας έπεται της προστασίας του πολύτιμου φυσικού κεφαλαίου της χώρας, στο οποίο ανήκουν τα ευαίσθητα δασικά οικοσυστήματά μας, τα βουνά μας, με τις αλπικές ζώνες, τους δρυμούς τους, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις στην ηπειρωτική χώρα, και εξ ολοκλήρου τα μικρά νησιά, οι ακτές, τα ακρωτήρια και εν γένει το νησιωτικό τοπίο. Οι ανεμογεννήτριες, σχεδιασμένες σε ξένες χώρες, είναι εντελώς ασυμβίβαστες προς την μικρή κλίμακα του ελληνικού νησιωτικού τοπίου. Τυχόν εγκαθιστάμενες στους τόπους προτίμησης των επενδυτών, συνεπάγονται καταστροφή του αντίστοιχου πολιτιστικού, αισθητικού και φυσικού κεφαλαίου των νησιών μας, η οποία, βεβαίως, αποκλείεται από το Σύνταγμα του 1975 με το άρθ. 24 και την πάγια νομολογία του ΣτΕ για την προστασία των μικρών νησιών ως ευαίσθητων οικοσυστημάτων.

Ποια είναι τα μέρη μίας ανεμογεννήτριας

Και για όσους ενδιαφέρονται για το τεχνικό κομμάτι μίας ανεμογεννήτριας να πούμε πως αυτή έχει τα παρακάτω μέρη:

Τον πύργο: Είναι κυλινδρικής μορφής κατασκευασμένος από χάλυβα και συνήθως αποτελείται από δύο η τρία συνδεδεμένα τμήματα. Είναι παρόμοιας κατασκευής με τους πύργους που στηρίζουν τα φώτα σε γήπεδα και εθνικούς δρόμους.

Τον θάλαμο που περιέχει τα μηχανικά υποσυστήματα (κύριος άξονα, σύστημα πέδησης, κιβώτιο ταχυτήτων και ηλεκτρογεννήτρια) :

Ο κύριος άξονας με το σύστημα πέδησης (φρένα) είναι παρόμοιος με τον άξονα των τροχών ενός αυτοκινήτου με υδραυλικά δισκόφρενα.

Το κιβώτιο ταχυτήτων είναι παρόμοιας κατασκευής με εκείνο του αυτοκινήτου μας με την διαφορά ότι έχει μόνον μια σχέση.

Η ηλεκτρογεννήτρια είναι παρόμοια με αυτές που χρησιμοποιούνται από τη ΔΕΗ στους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη ή με τις γεννήτριες που έχουμε στα εξοχικά μας.

Ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχουασφαλούς λειτουργίας. Αποτελούνται από ένα η περισσότερα υποσυστήματα μικροελεγκτών και «φροντίζουν» για την εύρυθμη και ασφαλή λειτουργία της ανεμογεννήτριας σε όλες τις συνθήκες.

Τα πτερύγια είναι κατασκευασμένα από σύνθετα υλικά (υαλονήματα και ειδικές ρητίνες), παρόμοια με αυτά που κατασκευάζονται τα ιστιοπλοϊκά σκάφη. Είναι δε σχεδιασμένα για να αντέχουν σε μεγάλες καταπονήσεις. Ως απαραίτητο εξάρτημα λειτουργίας μιας ανεμογεννήτριας σε αιολικό πάρκο, θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε και τον μετασχηματιστή μετατροπής της χαμηλής τάσης της ανεμογεννήτριας σε μέση τάση προκειμένου να μεταφερθεί η ηλεκτρική ενέργεια από το δίκτυο της ΔΕΗ. Ο μετασχηματιστής είναι συνήθως εγκατεστημένος δίπλα στην ανεμογεννήτρια και δεν διαφέρει κατασκευαστικά από τους μετασχηματιστές που είναι εγκατεστημένοι πάνω στους στύλους της ΔΕΗ και μάλιστα συνήθως λίγα μέτρα από τα σπίτια μας.

Από την παραπάνω περιγραφή φαίνεται καθαρά ότι μια ανεμογεννήτρια αποτελείται από απλά υποσυστήματα και δεν είναι παρά μια μηχανή που σκοπό έχει τη μετατροπή της ενέργειας του ανέμου σε ηλεκτρική ενέργεια . Θα μπορούσαμε μάλιστα να παρομοιάσουμε  την ανεμογεννήτρια και σαν ένα μικρό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας - με «καύσιμη ύλη» όμως τον άνεμο.

Και ένα παράδειγμα αιολικού πάρκου στην Αρκαδία- πήρε έγκριση πρόσφατα από το περιφερειακό συμβούλιο Πελοποννήσου- και ο σχεδιασμός της εταιρείας

ΑΙΟΛΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙΣΧΥΟΣ 32 MWΣΤΗ ΘΕΣΗ "ΤΗΜΕΝΙΟ ΟΡΟΣ"ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

Η θέση εγκατάστασης του έργου βρίσκεται σε απόσταση περίπου 3.5 kmΒόρεια από τα Κάτω Δολιανά,

περίπου 5 kmΒόρεια - Βορειοδυτικά από το Άστρος, και περίπου 4 kmΒορειοανατολικά από τα Προσήλια.

Η ανάπτυξη του αιολικού πάρκου θα γίνει σε κορυφογραμμή μήκους 4,000 mπερίπου στο Τιμένιο Όρος.

Το μέσο υψόμετρο της θέσης εγκατάστασης είναι 865 m.

Ο χώρος εγκατάστασης του αιολικού σταθμού δεν ανήκει σε προστατευόμενη περιοχή του Δικτύου NATURA2000.

Ο Αιολικός Σταθμός θα αποτελείται από 16 ανεμογεννήτριες (Α/Γ), σύγχρονες, ονομαστικής ισχύος, 2MWέκαστη, ήτοι συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 32MW. 

Η μέση ετήσια θεωρητική παραγόμενη ενέργεια από ανεμογεννήτρια EnerconE82 ισχύος 2MW εκτιμήθηκε σε 5,623,750kWh με βάση την ανάλυση του αιολικού δυναμικού με την χρήση των υπολογιστικών πακέτων WindRose, WAsP& WindFarm.

Έχοντας υπόψη τη μέχρι σήμερα λειτουργική συμπεριφορά των Α/Γ της  εταιρείας Enercon GmbHθεωρείται ότι ο μέσος ετήσιος συντελεστής τεχνικής διαθεσιμότητας του σταθμού θα είναι της τάξης του 98%.  Για την απώλεια πωλήσεων που σχετίζονται με την πιθανότητα βλαβών και ηλεκτρικών απωλειών του ηλεκτρικού δικτύου θεωρείται μια πιθανότητα της τάξης του 3%, για απώλειες λόγο παγετού θεωρείται μια πιθανότητα της τάξης του 0.3%, για απώλειες λόγο υστέρησης των Α/Γ θεωρείται μια πιθανότητα της τάξης του 0.3%, ενώ οι λοιπές απώλειες θεωρούνται ως 0.5%.Έτσι οι απώλειες φτάνουν το 6.1% συνολικά σε ετήσια βάση.

Ο τελικός ετήσιος συντελεστής διαθεσιμότητας του Α/Π θα είναι 93.9%, ενώ οι ετήσιες πωλήσεις προς το Διαχειριστή του Συστήματος Μεταφοράς εκτιμάται να είναι στις 84,491,220kWh.

1.4   Έκταση

Για την εγκατάσταση των 16 ανεμογεννητριών, ονομαστικής ισχύος 2,000kW,

απαιτείται έκταση περίπου 615,382 στρέμματα (εμβαδόν πολυγώνου εγκατάστασης).

Τα έργα υποδομής πολιτικού μηχανικού που απαιτούνται για την εγκατάσταση και λειτουργία του Α/Π είναι:

·    Βάσεις των πύργων στήριξης από οπλισμένο σκυρόδεμα για την στήριξη των ανεμογεννητριών διαστάσεων Ø16mx2.7m  ≈  542.6m3.

·    Κτίσμα Οικίσκου Ελέγχου όπου θα στεγάζεται όλος ο εξοπλισμός τηλεπικοινωνίας και τηλεχειρισμού του Σταθμού, οι πίνακες ισχύος και τα πεδία Μ.Τ. για την διαχείρηση της παραγόμενης ενέργειας και  βοηθητικές  εγκαταστάσεις για την λειτουργία των συστημάτων λειτουργίας του Α.Σ.Π.Η.Ε, συνολικού εμβαδού 80m², κατασκευασμένος με υλικά τα οποία θα εντάσσονται αρμονικά στο οικιστικό και φυσικό περιβάλλον του ευρύτερου χώρου.

·    Βελτίωση της υφιστάμενης οδοποιίας πρόσβασης στις θέσεις εγκατάστασης των ανεμογεννητριών μήκους περίπου 2,521.5m(βλ. πίνακα 2 και εικόνα 12a).

·    Κατασκευή της οδοποιίας για την εγκατάσταση και τη λειτουργία του Α/Π. Η νέα οδοποιία έχει συνολικό μήκος 9,728.7mπερίπου (5,771.7mπερίπου οδοποιία πρόσβασης και 3,957mπερίπου εσωτερική οδοποιία). Η κατασκευή της νέας οδοποιίας θα γίνει σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (δασικές οδοί Γ΄ κατηγορίας) (βλ. πίνακα 2 και εικόνα 12a& 12b).

Γήπεδο Ανέγερσης Ανεμογεννητριών για την εγκατάσταση, τη λειτουργία και τη συντήρηση του αιολικού σταθμού (50x55m).

 Πιο συγκεκριμένα απαιτείται γύρω από τη θέση της κάθε ανεμογεννήτριας η κατασκευή ενός ισοπεδωμένου πλατώματος διαστάσεων 50x55m.Ο επίπεδος αυτός χώρος θα πρέπει να έχει μικρές κλίσεις και για αυτό το λόγο θα δοθεί ειδική μέριμνα κατά το σχεδιασμό, ώστε να μην αλλοιωθεί η υπάρχουσα κορυφογραμμή.

Το θεμέλιο της ανεμογεννήτριας θα βρίσκεται περίπου στο άκρο του πλατώματος.Η ισοπέδωση του χώρου θα γίνει στον μεγαλύτερο βαθμό με εκχερσώσεις, ώστε να υπάρχει στέρεο έδαφος στον ευρύτερο χώρο στον οποίο θα εναποτεθεί ο εξοπλισμός και όπου θα κινηθούν τα ανυψωτικά μηχανήματα. Στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί εξομάλυνση της δημιουργηθείσας επιφάνειας και κατασκευή απισωτικής στρώσης ώστε να προκύψει οριζόντια επιφάνεια ενώ τέλος, θα υλοποιηθεί στρώση με 3Α με μέσο πάχος 15 εκατοστά.Σημειώνεται πως η έκταση θα παραχωρηθεί με την διαδικασία της Έγκρισης Επέμβασης σύμφωνα με τη ισχύουσα νομοθεσία περί Δημόσιων Δασικών Γαιών και θα αφορά γήπεδο έκτασης 615,382 στρεμμάτων.

Ελπίζουμε με όλα τα στοιχεία που αναφέραμε να βοηθήσαμε λίγο στο θέμα της ενημέρωσης γύρω από τα αιολικά πάρκα και να σπάσαμε ίσως κάποια «ταμπού», αφού η γνώση είναι σημαντική. Να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα για τη συμβολή του στην έρευνά μας τον αντιδήμαρχο Τρίπολης και γνώστη των θεμάτων των ΑΠΕ Κώστα Κατσαφάνα. Τα επιστημονικά στοιχεία προέρχονται και από το ΚΑΠΕ καθώς και από έρευνες καθηγητών του ΕΜΠ.

Το 1ο μέρος εδώ:

http://www.arcadiaportal.gr/news/fakelos-aiolika-parka-stin-arkadia-meros