Φίλοι μου καλοί και αγαπημένοι, μου έχει ανεβεί το ζάχαρο από τις τόσες βασιλόπιτες που έχω κόψει. Όπου και να γυρίσω το κεφάλι μου, παντού έχει πίτες, με πολλούς επισήμους που κάνουν αγώνα δρόμου για να τις προλάβουν όλες. Με τη ζάχαρη στο πέτο, σας λέω, πάνε και έχουν μπερδέψει τα αβγά με τα πασχάλια.

Υπάρχουν και πίτες όμως που κόβονται… μπιζμπιζέ, μεταξύ μας, που λένε στη Θεσσαλονίκη, σε στενό οικογενειακό κύκλο και θυμίζουν λίγο στρογγυλά τραπέζια με ευχές, υποσχέσεις και «θέσεις» κάτω από το τραπέζι.

Μα κάτω από την πρωτοχρονιάτικη πίτα… Ντροπή σας…

Κάθε χρόνο τα ίδια έργα τα οποία μένουν στις σκέψεις και στον προγραμματισμό, ευτυχώς η έλλειψη χρημάτων είναι μια καλή δικαιολογία, αλλά, βρε Μήτσο, τι περιμένεις, να πέσει το κτίριο να τους πλακώσει για να δώσεις έναν χώρο στους μουσικούς μας.

Οι επικεφαλής και της Α’ και της Β’ Αυτοδιοίκησης ζήτησαν παραπάνω δουλειά από τους υπαλλήλους. Ο Πετράν πιο απαλά, αλλά ο Μήτσος με έναν πιο μπρουτάλ τρόπο, ο οποίος σίγουρα δεν θα τον βοηθήσει να αναδειχθεί… αφεντικό της χρονιάς. 

Τώρα που είπαμε αυτοδιοίκηση, τι κόσμος, τι λαός στην επιτροπή που διαβουλεύτηκε… Ήταν όλοι εκεί… Ε, καλά όχι και όλοι, υπήρχαν και αυτοί που είχαν πάει για προσευχή στο Όρος, μπορεί εκεί μέσα από τη νηστεία, την προσευχή και την κατάνυξη η Κόρινθος να βρει μια λύση για τα σκουπίδια της. 

Μήπως και εμείς εδω την Αρκαδία να το ρίξουμε στο ραμαζάνι μπας και σταματήσουν να παράγονται σκουπίδια;

Και αφήνοντας πίσω τις γιορτές των Χριστουγέννων, μας μένουν τα έλατα τα οποία προσθέτουν μια σουρεαλιστική πινελιά στις πλατείες. Κάτι μου λέει ότι τις απόκριες δεν θα κάψουμε τον Καρνάβαλο αλλά στολισμένα έλατα.

Τώρα που είπαμε φωτιά, να σας αποκαλύψουμε και αυτές που δεν μυρίζουν, αλλά βρωμάνε και ζέχνουν προπαγάνδα και λάσπη. Δύσκολα να πιστέψετε ότι στη μικρή μας πόλη γίνονται τέτοια. Η λέξη «φωτιά» φορέθηκε πολύ, και είχε να κάνει με φωτιά στον Άγιο, αλλά καλοί μου φίλοι, μην σας παραμυθιάζουν, η φωτιά δεν έχει ξεσπάσει ακόμα, αλλά τα «βουνά» μεγαλώνουν και σφίγγουν τη θηλιά.

Έλεος, φτάνει πια, ο λαός δεν αντέχει άλλο μη προεκλογικές συγκεντρώσεις, οι οποίες για χάριν της συνομωσίας βαφτίζονται… εκδηλώσεις. Τόσα «πρωτοκλασάτα ονόματα» δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στην τιμημένη Τριπολιτσά και στα περίχωρά της. 

Ήρθε και ο Νίκος ο τεράστιος χθες, και έψαχνε τον Γιώργο. Εδώ Γιώργος, εκεί Γιώργος, πουθενά ο Γιώργος, μάλλον θα τα είχαν πει στο τηλέφωνο σαν παλιοπατριώτες νωρίτερα και δεν θα είχαν κάτι άλλο να πουν. Η εξεταστική επιτροπή όμως καλά κρατεί…

Νερό και αλάτι είπαν ο Ηλίας και ο Νικόλας, πού να δίνει τώρα χρήματα για χαρτόσημα και δίκες, δεν είναι καιρός για τέτοια… 

Νερό και αλάτι δεν είπαν όμως ο Γιώργος και ο Σταύρος και ας λένε, ο κόσμος έχει καταλάβει τι γίνεται -ή μάλλον τι δεν γίνεται- για το καλύτερο.