Βοήθεια

Βοήθεια

Μάρτιος 22, 2019 - 11:07
5 σχόλια

Γέμισαν τα πρωτοσέλιδα με αίμα την τελευταία εβδομάδα. Στον Νέο Κόσμο μια μητέρα πέταξε το παιδί της από το μπαλκόνι και στη συνέχεια ακολούθησε τη μοίρα που η ίδια επιφύλαξε για το σπλάχνο της. Μια άλλη γυναίκα έπεσε στις γραμμές του ΗΣΑΠ στον Άγιο Ελευθέριο. Ακόμα μία γυναίκα στην Πάτρα έπεσε από το μπαλκόνι του σπιτιού της. Τρεις άνδρες αυτοκτόνησαν με μια θηλιά γύρω από τον λαιμό στη Δυτική Ελλάδα, άλλοι δύο κοντά στον Ισθμό της Κορίνθου με τον ίδιο τρόπο. Ένας πτέραρχος πυροβόλησε τη γυναίκα του και μετά αυτοκτόνησε στο Ελληνικό χθες. Η γυναίκα σύρθηκε ως τη λεωφόρο Βουλιαγμένης αναζητώντας βοήθεια.

Και δεν βρήκε.

Από χθες όλη η Ελλάδα παρακολουθεί το βίντεο με τον ταξιτζή να διηγείται ατάραχος στους δημοσιογράφους το πώς η 50χρονη αιμόφυρτη γυναίκα μπήκε στο ταξί του λέγοντάς του «με σκότωσε», και πώς εκείνος, επειδή είχε να πάρει κούρσα και επειδή το ταξί του γέμιζε αίμα και θα έπρεπε να το καθαρίσει, της είπε «περάστε έξω».

Η γυναίκα πέρασε έξω από το ταξί και αφέθηκε στο πεζοδρόμιο.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να κρίνω τη συμπεριφορά του οδηγού. Κανείς μας δεν ξέρει πώς θα αντιδράσει σε ανάλογες περιστάσεις, και το λέω αυτό με πλήρη επίγνωση. Το ΕΚΑΒ, όμως, όλοι μας μπορούμε να το καλέσουμε. Ο επαγγελματίας οδηγός δεν έκανε ούτε καν αυτό, βλέποντας τη γυναίκα να πεθαίνει.

Σε όλα τα παραπάνω περιστατικά υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: Δεν βοηθάμε διότι δεν βλέπουμε. Ή και επειδή δεν αντέχουμε να βλέπουμε. Δεν βλέπουμε τους ανθρώπους μας, τους γείτονες, τους φίλους μας να χάνονται σιγά-σιγά, να σβήνουν στη θλίψη τους, να απομακρύνονται από τη ζωή, να γίνονται κουρέλια. Γινόμαστε μια κοινωνία που κοιτάζει, αλλά δεν βλέπει. Και αν, ο μη γένοιτο, βρεθούμε σε ένα «περιστατικό», στη συντριπτική πλειονότητά μας δεν είμαστε ικανοί, επειδή δεν έχουμε τις γνώσεις, να δώσουμε τις πρώτες βοήθειες.

Πόσοι από εμάς έχουμε παρακολουθήσει σεμινάρια πρώτων βοηθειών; Πόσοι από εμάς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα περιστατικό πνιγμού από μια μπουκιά ψωμί που μπορεί να σφηνωθεί στον λαιμό του παιδιού μας; Πόσοι από εμάς μπορούμε με ασφάλεια να δώσουμε το φιλί της ζωής; Να κάνουμε τις σωστές κινήσεις για έναν συνάνθρωπο που παθαίνει έμφραγμα;

Πόσοι από εμάς θα συντρέξουμε;

Κοιτάξτε γύρω και αναρωτηθείτε. Δυστυχώς το μόνο που μας ενδιαφέρει, είναι αν στο Λύκειο θα διδάσκονται τα Θρησκευτικά, η Κοινωνιολογία ή τα Λατινικά, ή αν τα παιδιά μας θα μολυνθούν όταν τους μιλήσουμε για τις έμφυλες ταυτότητες. Για την εκπαίδευση των νέων στις πρώτες βοήθειες, ούτε λόγος.

Επίσης, οι ψυχιατρικές δομές στη χώρα μας συνεχώς υποβαθμίζονται. Ακόμα και αν κάποιος από εμάς βρει το κουράγιο, το θάρρος και τη δύναμη να μιλήσει για το βάσανο που περνάει στο μυαλό του, θα αποθαρρυνθεί από τις ελλιπείς δομές, τις πανάκριβες ιδιωτικές θεραπείες και την τόσο τραγική στη χώρα μας αντίληψη ότι οι ψυχικές νόσοι είναι ντροπή, ότι όλα πρέπει να τα κρύβουμε κάτω ένα μεγάλο και παχύ χαλί, ώσπου να βυθιστούμε εμείς και η αρρώστια μας στον τάφο, με τον περίγυρο να ψιθυρίζει «μα, ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος, δεν έδειχνε να έχει πρόβλημα». Ο πατέρας του τετράχρονου κοριτσιού που το πέταξε η μάνα του από το μπαλκόνι επαναλάμβανε στην ΕΛ.ΑΣ ότι δεν είχε αντιληφθεί ότι η σύζυγός του είχε κάποιο πρόβλημα. Τρεις ημέρες μετά η Αστυνομία κάνει λόγο για μια εξαιρετικά ευαίσθητη υπόθεση. Αλλά τώρα είναι αργά.

Χρειάζεται παιδεία για να ζητήσεις βοήθεια. Χρειάζεται παιδεία και για να δώσεις βοήθεια.

Κάποτε, εδώ στην Τρίπολη, ένας νεαρός λογόφερνε με τη μητέρα του στο διαμέρισμά τους. Καλοκαίρι, μεσημέρι, παράθυρα ανοιχτά και ο κόσμος στα μπαλκόνια, είχαν στήσει αυτί. Ακόμα και όταν άρχισαν να πέφτουν τα χαστούκια και να ακούγονται οι φωνές της ηλικιωμένης, ο κόσμος παρακολουθούσε στα μπαλκόνια. Όταν εμφανίστηκε η ΔΙΑΣ, όλοι μπήκαν στα σπίτια τους.

Περίπου 15 άνθρωποι έβλεπαν τι γινόταν, μόνο ένας τηλεφώνησε. Αυτός ο ένας, με ένα τηλεφώνημα, μπορεί να έσωσε όχι μόνο τη γυναίκα, αλλά και έναν νεαρό από το να γίνει ο φονιάς της μάνας του.

Γαλανιάδη Εύα

Ειδήσεις: 
Tags: 

5 Σχόλια

ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ..ΕΤΣΙ ΓΙΝΑΜΕ ΟΛΟΙ...ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ..ΜΕΓΑΛΩΜΕΝΟΙ "ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ.." ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΤΙ Κ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.. #Όταν βλέπεις το τέρας και δεν τρομάζεις να ανησυχείς γιατί ίσως έχεις αρχίσει να του μοιάζεις .Μάνος Χατζιδάκις.#

Θυμήθηκα έναν φίλο που έλεγε "αν ο γιός μου αποτύχει σε όλα και αναγκαστεί να γίνει ταξιτζής θα τον πληρώνω όσο ζω κι ας κάθεται!"

Σκεφτήκατε όλοι εσείς ότι ο άνθρωπος μπορεί να σάστισε και να φοβήθηκε? Που ήξερε τι είχε συμβεί και ποιός την ακολουθούσε? Σου λέει θα φάω καμία αδέσποτη. Εξάλλου περίμενε τον πελάτη του. Το μόνο που μπορεί να του καταλογιστεί είναι αν δεν κάλεσε την αστυνομία ή ένα ασθενοφόρο. Εσείς δηλαδή τι παραπάνω θα κάνατε? ΗΜΑΡΤΟΝ ποιά.

Θα ηθελες να ειχε το παιδι σας η εσεις την ίδια αδιαφορία απο εναν συνανθρωπο σας που κανει μαλιστα και επαγγελμα κοινωνικής εξυπηρέτησης? Μαλλον όχι

Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.