Την 25η Μαρτίου στις 23:30, η ΕΡΤ 2, προβάλλει την ταινία του Στέλιου Χαραλαμποπουλου "Της Πατρίδας μου η Σημαία".

Σε μια βαθιά εξερεύνηση της δικής τους, της πιο προσωπικής πατρίδας προχωρά ο Στέλιος Χαραλαμπόπουλος με το ντοκιμαντέρ, «Της πατρίδας μου η σημαία…».
Με αφορμή τις οικογενειακές του μνήμες μας ξεναγεί στα Βούρβουρα της ορεινής Αρκαδίας και ύστερα στο Μαρούσι, όπου πήγε η οικογένειά του και άλλοι συγχωριανοί.

Όμως ο Χαραλαμπόπουλος μέσα όμως από τις οικογενειακές ιστορίες και τις ιστορίες των ανθρώπων του χωριού, ‘κοιτάζει’ την Ιστορία και τα πάθη ολόκληρης της χώρας. Η ελληνική Ιστορία του προηγούμενου αιώνα και των αρχών του παρόντος αιώνα έρχονται μέσα από παλιές, ξεθωριασμένες φωτογραφίες και αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα. Αγροτιά, αστικοποίηση, ερήμωση της υπαίθρου, πόλεμος και κατοχή, εμφύλιος, εξορίες, μετανάστευση. Και όλα αυτά κάτω από τους εθνικούς μύθους για το μεγαλείο του έθνους με τελευταίο εκείνον της Ολυμπιάδας του 2004.
Ανάμεσα στις μεγάλες στιγμές που βίωσαν οι απλοί άνθρωποι, όπως η εθνική αντίσταση, βλέπουμε εικόνες από τη σύγχρονη Ελλάδα του καταναλωτισμού και των ψεύτικων ιδανικών που οδήγησαν τη χώρα στην κρίση.

Το σχόλιο του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου είναι εμφανές. Ένα χωριό στο οποίο ιδρύθηκε ένας από τους παλιότερους αθλητικούς συλλόγους στη χώρα, εγκαταλείπεται με τελευταίο θύμα το μονοθέσιο σχολείο του το οποίο έκλεισε λόγω των μνημονίων. Ένα προάστιο της Αθήνας, το Μαρούσι, επιλέγεται να γίνει το κέντρο των Ολυμπιακών αγώνων με την οικοδόμηση του Ολυμπιακού Σταδίου και το τοπίο αλλάζει ριζικά. Η Ελλάδα των ψευδαισθήσεων και του μεγαλοϊδεατισμού, αντιμέτωπη με την Ελλάδα των περήφανων ανθρώπων. Κέρδος ή ιδανικά; Προς το παρόν κερδίζει το πρώτο, αλλά καμία νίκη –όπως και καμία ήττα- δεν είναι παντοτινή.

Αθλητικός Σύλλογος Βουρβούρων