Η Ακαδημία Πολιτικής «Αλέξανδρος Παπαναστασίου» και το Ινστιτούτο Κοινωνικής Δυναμικής με αφορμή τα 80 χρόνια από τον θάνατο του Αλέξανδρου Παπαναστασίου και με σεβασμό στα λόγια του μεγάλου πολιτικού και πατέρα της πρώτης Ελληνικής Δημοκρατίας, τίμησαν τον Έλληνα πολιτικό του οποίου το όραμα και οι ιδέες είναι επίκαιρες και διδακτικές Αλέξανδρο Παπαναστασίου στη γενέτειρά του το Λεβίδι με μια εκδήλωση υπό την αιγίδα του Δήμου Τρίπολης.

Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1876 στην Τρίπολη. Ήταν γιος του Παναγιώτη Παπαναστασίου και της Μαριγώς Ρογάρη - Αποστολοπούλου. Ο πατέρας του ήταν γυμνασιάρχης και τμηματάρχης στο υπουργείο Παιδείας και διετέλεσε βουλευτής Μαντίνειας, ενώ η μητέρα του ήταν κόρη του Δημάρχου Λεβιδίου.

Ο Παπαναστασίου μεταξύ άλλων υπήρξε ιδρυτής της πρώτης Ελληνικής Δημοκρατίας, ο «πατέρας της Δημοκρατίας» όπως τον αποκάλεσαν. Από τους σημαντικότερους πολιτικούς του 20ού αιώνα, ο σημαντικότερος μετά τον Ελευθέριο Βενιζέλο πολιτικός του Μεσοπολέμου, πρωτοστάτησε στην ανατροπή της μοναρχίας το 1924 και στη θέσπιση του προοδευτικότερου ίσως Συντάγματος της χώρας.

Ο αιφνίδιος θάνατός του στις 17 Νοεμβρίου 1936, από ανακοπή καρδιάς, στέρησε τη χώρα από έναν εμπνευσμένο πολιτικό – διανοούμενο που αγωνίστηκε για την ουσιαστική πολιτική και κοινωνική δημοκρατία.

Η κυρία Ντόρα Βακιρτζή, πρόεδρος του Ινστιτούτου Κοινωνικής Δυναμικής, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ανάπτυξε το θέμα «Από τον συνεργατισμό -βασική αξία ανάπτυξης στο έργο του Παπαναστασίου- στην Κοινωνική Οικονομία και τα Δίκτυα» σε μία προσπάθεια να προσεγγίσει τα προβλήματα του σήμερα με τη σκέψη του Παπαναστασίου σε ότι αφορά ζητήματα της δημοκρατίας, του Τύπου, της εκπαίδευσης.

Το  Ινστιτούτο Κοινωνικής Δυναμικής πιστεύει στη μεγάλη αξία της τέχνης ως μέσου πνευματικής επικοινωνίας, αφύπνισης συνειδήσεων, κοινωνικοποίησης, ψυχικής στήριξης και δημιουργικής παρακίνησης.
Με την ανάγκη της συνεργατικότητας να είναι επιτακτική όσο ποτέ, μετά το  μεγάλο έλλειμμα που έχει εμφανιστεί στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, το Ινστιτούτο αναζητεί στον πολιτισμό εφόδια για το έργο του που αποσκοπεί στην επίλυση προβλημάτων που εμποδίζουν την εξέλιξη της κοινωνίας.

Έπειτα ο  κ. Στέλιος Φενέκος Πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών, μίλησε για τον «Διαχρονικό Διάλογο με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου για τα σημερινά προβλήματα του τόπου».
Όπως ανέφερε, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου και το πνεύμα που έχει αφήσει ως παρακαταθήκη πρέπει να μεταλαμπαδευτεί στη σύγχρονη κοινωνία καθώς τα θέματα τα οποία απασχολούν την ελληνική κοινωνία μπορεί να βρουν κάποια διέξοδο με τη σκέψη του Παπαναστασίου

Η κοινωνία των αξιών με τη δημιουργία της θέλησε να διαμορφώσει μια σύγχρονη, δυναμική και ρεαλιστική ιδεολογία, που να εκφράζει συνάμα τα κοινωνικά και τα ατομικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων
Το βασικό στοιχείο της πολιτικής κουλτούρας της “κοινωνίας αξιών” είναι η σαφήνεια της ιδεολογίας και των θέσεων σε όλα τα θέματα, χωρίς αοριστίες, υπεκφυγές και εύκολους καταγγελτικούς αφορισμούς. Ιδεολογία και θέσεις μετασχηματίζονται σε ολοκληρωμένο πρόγραμμα, με συγκεκριμένα μέτρα και στόχους, ανά τομέα, και με βασικά κριτήρια την καταλληλότητα, τον ρεαλισμό, την εφικτότητα και την αποτελεσματικότητα.

Τέλος, ο Πρόεδρος της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου Σταύρος Καράμπελας στην εκδήλωση ανέλυσε τον θέμα «Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ένας φλογερός εραστής της Δημοκρατίας».
Λίγο πριν από την έναρξη της εκδήλωσης μίλησε στην κάμερα του ΑrcadiaPortal.gr για την προσφορά του Παπαναστασίου στη σύγχρονη Ελλάδα η οποία όπως είπε, διαρκεί ακόμα, και για το θέμα του προσφυγικού, της δημοκρατίας, της δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά και για την υπό σκέψη δημιουργία μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας.

Η ιστορία δεν πρέπει να είναι ένα απολίθωμα αλλά πρέπει να εμπνευστούμε από το έργο του Παπαναστασίου και το Λεβίδι να μετατραπεί σε ένα ζωντανό σημείο αναφοράς πρέπει να γίνει πόλος έλξης για επιστημονική έρευνα

Απόσπασμα από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Aλέξανδρου Παπαναστασίου, την παραμονή της ανακήρυξης της B' Ελληνικής Δημοκρατίας (24/3/1924):

H Δημοκρατία είναι το φυσικόν και ευτυχές τέρμα ενός μακρού εσωτερικού αγώνος, τον οποίον κατέστησεν αναπότρεπτον η καταπάτησις των λαϊκών ελευθεριών, η αθέτησις των διεθνών μας υποχρεώσεων, η περιφρόνησις των εθνικών δικαίων. Κύρια πηγή των κακών τούτων, τα οποία απέληξαν εις την μεγάλην εθνικήν συμφοράν, υπήρξεν η αθέμιτος εκμετάλλευσις του βασιλικού θεσμού, θεσμού απηρχαιωμένου, εις τον οποίον επιπλέον εδόθη μεσαιωνικόν περιεχόμενον.

Mε την Δημοκρατίαν αποδίδεται η Eλλάς εις τους Έλληνας, ασφαλίζονται αι ελευθερίαι των, ικανοποιείται η τιμή του περιφρονηθέντος Έθνους και επιβάλλεται εις όλους ως υπέρτατος νόμος η υποταγή ενός εκάστου εις την σωτηρίαν, εις το συμφέρον του συνόλου. Tουτοιοτρόπως θέλει επέλθει ο ηθικός εξαγνισμός και αναπτέρωσις του ηθικού φρονήματος του Λαού.

Έφη Καστραντά