Έναν μακρό χαιρετισμό, μεστό πολιτικών νοημάτων, απηύθυνε ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης στην Παμπελοποννησιακή Συνδιάσκεψη που διοργάνωσε η ΓΣΕΕ στην Τρίπολη για να γιορτάσει την επέτειο των εκατό χρόνων του συνδικαλιστικού κινήματος την Τετάρτη 11 Ιουλίου. Ο περιφερειάρχης αναφέρθηκε τόσο στις αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις που έχουν επικρατήσει στη χώρα μας και που πρέπει, επιτέλους, να βρουν κοινό πεδίο και να συνεργαστούν για το καλό όλων, όσο και διαχρονικά στο συνδικαλιστικό κίνημα, επισημαίνοντας ότι ξεκίνησε από την Πελοπόννησο:

«Τα συνδικαλιστικό κίνημα ξεκίνησε από την Πελοπόννησο με τις οργανώσεις των σταφιδοπαραγωγών στα τέλη του 19ου αιώνα. Αυτή είναι μια ιστορική αλήθεια που πρέπει να έχουμε σε απόλυτη γνώση. Όταν ο Γιώργος Σκληρός ως φοιτητής στη Γερμανία έγραψε το ‘’Κοινωνικό ζήτημα της χώρας’’, έβαλε το σπέρμα της ύπαρξης των συνδικάτων ως θέμα ενσωμάτωσης του νέου θεσμού στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Ο συνδικαλισμός είναι ένα κράμα προϋποθέσεων».

Η ΓΣΕΕ συγκροτήθηκε κάτω από το φάσμα των ιστορικών πολιτικών εξελίξεων, δεν συγκροτήθηκε επάνω στην ταξική πάλη.

Ιδιαιτέρως καυστικός ήταν ο κ. Τατούλης σε σχέση με τα όσα ακούστηκαν από προηγούμενους ομιλητές, ως προς τις φιλελεύθερες πολιτικές που ευθύνονται, κατά μια ευρύτατη άποψη, για την κρίση:

Μια χάβρα Ιουδαίων επικρατούσε, ούτε νεοφιλελευθερισμός ούτε φιλελευθερισμός, δεν υπήρξε κανένα σύστημα.

«Υπάρχουν μόνο μείγματα και κράματα οικονομίας. Εκείνο που ενδιαφέρει, είναι το οικονομικό αποτέλεσμα. Όλα κρίνονται σε μια αριθμητική ισότητα. Το πρόβλημα στη χώρα είναι καθαρά πολιτικό πρόβλημα. Οι τεχνοκράτες δεν είχαν ενταχθεί πουθενά. Οι ηγεσίες που έπρεπε να τους κρατάμε μπροστά, τους είχαμε απορρυθμίσει. Καταστρέψαμε σε τρία χρόνια την ήδη χαοτική αγορά εργασίας», επεσήμανε.

Δεν θα μπορούσε ο περιφερειάρχης παρά να απαντήσει  και στις απόψεις που διατυπώθηκαν ως προς το τέλος των μνημονίων από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Παπαηλιού: «Τα μνημόνια είναι δανειακές υποχρεώσεις που η χώρα μας θα έχει για πολλά χρόνια ακόμα. Επειδή δεν θα υπάρχει μνημόνιο, δεν θα υπάρχουν υποχρεώσεις; Επαναλαμβάνουν το παραμύθι του παλιού πολλοί πολιτικοί».

«Η ΓΣΕΕ είναι περισσότερο χρήσιμη από κάθε άλλη φορά. Αλλά πρέπει να είναι μια ΓΣΕΕ διαφορετική. Είναι εξαιρετικές οι απόψεις που ακούστηκαν για τα θέματα της ανάπτυξης, της απασχόλησης και των προσαρμογών. Δεν είναι η δημοσιονομική προσαρμογή μια καθαρώς οικονομική σταθερά. Η αστάθεια στην οικονομία υπήρξε πάντα. Τα προβλήματα σωρεύτηκαν μετά το 2009».

Ακόμη, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου έθεσε μερικές παραμέτρους, κωδικοποιώντας τα προβλήματα και τις λύσεις που πρέπει να δοθούν. Είπε:

«Το δημογραφικό πρόβλημα είναι τεράστιο και κανένα κόμμα δεν προτείνει κάτι. Η Ελλάδα έχει περάσει πολύ χειρότερα, αλλά είναι έναν λαό που τροφοδοτούσε τον δευτερογενή τομέα. Σήμερα, δεν υπάρχει.

»Το άλλο ζήτημα, είναι η ελάφρυνση της φορολογίας. Προς αυτόν τον τομέα, δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως. Όσοι το έχουν εύκολο αυτό, επαναλαμβάνουν τη μεγάλη αναντιστοιχία των προεκλογικών δεσμεύσεων και της μετεκλογικής πραγματικότητας.

Ακόμη, ένα τρίτο ζήτημα: Το εργασιακό κόστος είναι δευτερεύον ζήτημα για την ανάπτυξη. Οι επενδυτές χρειάζονται μεσομακροπρόθεσμη πολιτική σταθερότητα. Τα τελευταία 8 χρόνια έχουμε χάσει ένα τεράστιο ποσοστό του εγχώριου εισοδήματος.

»Το διακύβευμα είναι πολιτικό, είναι των θεσμών. Αν σε αυτή τη χώρα οι δύο δυνάμεις που υπάρχουν δεν βρουν ένα μίνιμουμ συνεργασίας, δεν υπάρχει ελπίδα να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να αλλάξει η χώρα. Πρέπει να σεβαστούν τους θεσμούς και να ασχοληθούν με τα προβλήματα των ευθυνών που τους έχουν δώσει οι πολίτες, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε πολιτικές που να είναι πολύ χρήσιμες».

Τέλος, επανέλαβε ότι η αποκέντρωση των στρατηγικών δομών στη χώρα με άμεσο αποδέκτη την Αυτοδιοίκηση είναι το ζητούμενο, διότι οι Περιφέρειες έχουν τον σχεδιασμό, αλλά συνεχώς παρεμβαίνει η κεντρική κυβέρνηση. Οι συστημικές τράπεζες δεν είναι ικανές να χρηματοδοτήσουν τον αναπτυξιακό σχεδιασμό της χώρας.

Κάποιες απόψεις που ακούγονται, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, αλλά σε αυτόν τον τόπο, υπάρχει πάντα ένα συγχωροχάρτι.