Μία απ΄ τις υποχρεώσεις των μαθητών του Σχολείου μας, που αποδείκνυε τη θαυμαστή Διοικητική οργάνωση και λειτουργία του (όπως και όλων των Σχολείων της εποχής), ήταν και το υποχρεωτικό μπάνιο, που γίνονταν στα τότε σύγχρονα (εξοπλισμένα με τις πρώτες ντουζιέρες) λουτρά του Σχολείου μας.

Οι δάσκαλοι εκείνης της εποχής, αλλά και τα εκάστοτε μέλη της Σχολικής Εφορείας, έχοντας ιδία αντίληψη της κατάστασης των μαθητών, αλλά και απόλυτη επίγνωση της κατάστασης των χώρων που επικρατούσε σε όλα τα σπίτια του χωριού, καθώς και επίγνωση της συμβολής της ατομικής καθαριότητας στην υγεία και πρόοδο των μαθητών, είχαν επιβάλει με Κανονισμό το υποχρεωτικό μπάνιο των μαθητών, δραστηριότητα που εφαρμόζονταν απαρεγκλίτως κάθε Σάββατο, μετά το πέρας των μαθημάτων.

Ας μην ξεχνούμε ότι, οι πρώτες τουαλέτες στην ΑγιαΣοφιά (μικροί οικίσκοι τότε), άρχισαν να κατασκευάζονται – «ξεφυτρώνουν» σιγά σιγά από το έτος 1969, μετά από εφαρμογή σχετικής Αστυνομικής Διάταξης, την οποία επέβαλλαν τα Αστυνομικά όργανα (Σταθμοί Χωροφυλακής Παρθενίου και Ελαιοχωρίου) μετά από επιτόπια μετάβαση για αυτοψία σε κάθε σπίτι και διενέργεια συστάσεων στους νοικοκυραίους.

Έτσι οι μαθητές του Σχολείου την ημέρα εκείνη, πέραν της σάκας με τα βιβλία και τετράδια, ήταν υποχρεωμένοι να κουβαλούν και μια αλλαξιά εσώρουχα, κάτι που ομολογουμένως δεν άρεσε στους περισσότερους. Βλέπετε είχαν συνηθίσει αλλιώς. Μετά το πέρας των μαθημάτων, άφηναν κατά μέρος τις διαμαρτυρίες και απολάμβαναν στα βιαστικά ένα λουτρό κάτω απ΄ τη ντουζιέρα, ξεχωριστά αγόρια και κορίτσια, σε χώρο όπου είχε διαμορφωθεί κατάλληλα με διαχωριστικό τοίχο. Η παροχή ζεστού νερού, γίνονταν από θερμαινόμενο με φωτιά καζάνι που υπήρχε σε παράπλευρη μικρή αποθήκη, το οποίο γέμιζε δύο μεγάλα βαρέλια επάνω στη στέγη του οικήματος.

Η παραπάνω δραστηριότητα, ήταν μέρος από πολλές άλλες, όπως: θέσπιση Σχολικής Εφορείας με Νόμο του Κράτους (αποτελούμενη από τρεις επιφανείς κατοίκους του χωριού μαζί με το δάσκαλο, που αποφάσιζαν για σημαντικά έργα στο Σχολείο κ.α.), διοργάνωση εκδηλώσεων κατά τις Εθνικές επετείους, διοργάνωση Γυμναστικών επιδείξεων μετά το πέρας της Σχολικής περιόδου, διοργάνωση εβδομαδιαίων εκδρομών στο χωριό εκπαιδευτικού χαρακτήρα, υποχρεωτικός Κυριακάτικος εκκλησιασμός, λειτουργία Κατηχητικού Σχολείου, λειτουργία κινηματογράφου με προβολή ταινιών και φιλμ, λειτουργία πρωινού και μεσημβρινού συσσιτίου με σκοπό την επαρκή σίτιση των μαθητών, τακτικές συγκεντρώσεις γονέων και κηδεμόνων, λειτουργία λαχανόκηπου με πολυποίκιλο όφελος για τους μαθητές, κάλαντα με τα έσοδα υπέρ του Δημ. Σχολείου, διενέργεια εράνων υπέρ προικοδότησης απόρων κορασίδων και απόρων μαθητών, πώληση Βαΐων στην εκκλησία του Παρθενίου και του Στενού, καθιέρωση Λαχείου κατά τις Εθνικές επετείους για την οικονομική ενίσχυση του Σχολείου μας, καθότι η επιχορήγηση από την πολιτεία εκείνα τα χρόνια (αναφερόμαστε μέχρι και τη δεκαετία 1970) ήταν μικρή και ότι έργα γίνονταν για την κατασκευή των Σχολείων, γίνονταν με έσοδα από τους κατοίκους του χωριού.

Ας συγκρίνει κάποιος τη σημερινή οργάνωση και λειτουργία των Σχολείων, με εκείνη της παλαιότερης εποχής, αναλογιζόμενος τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν καθημερινώς δάσκαλοι και μαθητές.  Οι μικροί μαθητές, στερούμενοι πολλών γραφικών ειδών, προσέρχονταν κυριολεκτικά ξυπόλυτοι για μάθηση και οι δάσκαλοι διένυαν καθημερινώς απόσταση δέκα χιλιομέτρων πήγαινε έλα (χαρακτηριστικά παραδείγματα Δ. ΚΑΤΣΟΥΛΟΥ και Χ. ΚΑΛΟΠΙΣΗ, Δασκάλων από το Παρθένι ) και ας αποκομίσει τα συμπεράσματά του.

Δύσκολες, αλλά και συνάμα όμορφες στιγμές απ΄ την παλιά ΑγιαΣοφιά.

Ο παραπάνω χώρος, των πρώην λουτρών του Σχολείου μας, έχει μετατραπεί σήμερα, με τη συνδρομή των ΑγιαΣοφιτών και συντονισμό – εποπτεία του Συλλόγου μας, σε χώρο όπου στεγάζει τουαλέτες, αποθήκη και κουζίνα για τις ανάγκες, των, κατά καιρό, εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται εκεί από τον Πολιτιστικό μας Σύλλογο.

Aπό το agiasofiablog.gr