Φιλαράκια μου καλά και αγαπημένα, γεια σας! Πώς περάσατε το Πάσχα; Καθήσατε στα στρωμένα τραπέζια της Άρεως; Προλάβατε να φάτε; «Καλό αλλά κοντό», έλεγαν κάτι παλιοί στην πλατεία για τον οβελία, αλλά όλος ο κόσμος ευχαριστήθηκε! Και του χρόνου!

Ζούμε τα κουλουβάχατα της Ιστορίας! Εθνοσυνέλευση, Πελοποννησιακός και Εμφύλιος διαδραματίζονται όλα μαζί σε έναν πολιτικό αχταρμά!

Μετά τη θρησκευτική γιορτή, ήρθε η ώρα της… αναπαράστασης της Β’ Εθνοσυνέλευσης! Συγκεντρώθηκαν λοιπόν, φιλαράκια μου, όλοι οι προεστοί του Μοριά στο Άστρος, με τον Τάκη σαν άλλο Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη να ζητάει τη συσπείρωση των αρχόντων κάτω από τον κοινό σκοπό της απελευθέρωσης της Πελοποννήσου από τα σκουπίδια, με μια γερή δόση επίδειξης δύναμης!

Πολλοί ήταν αυτοί που πίστευαν πως ο Πετράν θα κιότευε μπροστά στο... γαλάζιο υπερόπλο και ότι θα υποχωρούσε στην επέτειο της Εθνοσυνέλευσης, αλλά γελάστηκαν καθώς ηχηρή ήταν η παρουσία της αιρετής περιφέρειας και σε αυτή την ιστορική επέτειο.

Η χειραψία των δύο έμοιαζε με μπρα ντε φερ, τι κι αν δεν αντάλλαξαν ούτε ένα βλέμμα!

Όλοι ήταν εκεί, Αργείοι, Κορίνθιοι, Τριπολιτσιώτες, με τον Αντώνη να κρατά τα σκήπτρα της επίδειξης δύναμης συσπειρώνοντας παλιούς φίλους και νέους αγωνιστές. Τώρα που είπαμε για παλιόφιλους, εκείνος ο Κωστάκης δεν ακούστηκε.. Σαν να είχε καταπιεί τη γλώσσα του, δεν έβγαλε κιχ, αλλά καμάρωνε και συνόδευε τον αρχηγό. Στα ίδια κινήθηκε και ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης ο οποίος επίσης κράτησε χαμηλούς τόνους και δεν πολυφάνηκε. 

Αν δεν είναι αυτός εμφύλιος… ποιος είναι, καλά μου φιλαράκια; 

Παγωμένες ήταν οι χειραψίες με τα βλέμματα να μην συναντιούνται, με τα φωτογραφικά φλας να παίρνουν φωτιά για ένα ενσταντανέ που σίγουρα θα χρησιμεύσει το επόμενο χρονικό διάστημα. Όχι μόνο τα φλας, αλλά και τα βλέμματα του περίγυρου έπεσαν στις χειραψίες, με τα γελάκια να προδίδουν την ίντριγκα που υπάρχει.

Αλλά ακούστηκαν και κάποια γελάκια πιο σαγηνευτικά, με στόχο να γλυκάνουν και να ρίξουν τους τόνους στην αντιπαράθεση των γιγάντων.

Ο πόλεμος δεν είναι μόνο εσωκομματικός, είναι και Πελοποννησιακός! Με τον Πέτρο, τον Αλέκο, τον Τάκη και τους Μήτσους να ακονίζουν τα σπαθιά τους.

Πηγαδάκια παντού και χέρια να δίνονται κάτω από το τραπέζι του catering.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε και άλλον, τον ψηλό, που παίρνει στο κατόπι τον δήμαρχο και κάποιοι λένε ότι μοιάζουν τα δυο τους σαν το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής. Τι έγινε; Μήπως ενοχλούνται με αυτό; Αν θέλουν, ας τον ακολουθήσουν και αυτοί.

Σαν να έχασε την ιστορική της σημασία η επέτειος, με κίνδυνο να χαρακτηριστεί ως η συνέλευση εν Άστρει για τα σκουπίδια.

Το υπαρξιακό ερώτημα που τίθεται αυτή τη στιγμή δεν είναι το «Να ζει κανείς ή να μην ζει;» του Άμλετ, αλλά να υπογραφεί η ΣΔΙΤ ή να μην υπογραφεί;

Κοντός ψαλμός αλληλούια, οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές τα επόμενα 24ωρα, με τους δημάρχους να σηκώνουν τη σημαία της εξέγερσης, κόντρα σε πραγματικούς εχθρούς ή ανεμόμυλους, όπως ο αλλοπαρμένος ιππότης του παραμυθιού.