Αφορμή για τα παρακάτω, μια διαφήμιση θαυματουργού ελιξήριου σφρίγους, νεότητας, δύναμης και αισιοδοξίας. Σενάριο: Η Βάσια Τριφύλλη στο ακουστικό, μιλάει με μια φιλενάδα της στο τηλέφωνο:

«Άστα, Βάσια μου, ο Κώστας είναι χωρίς δουλειά, τρεις μήνες ψάχνει, γυρίζει σπίτι και όλα του φταίνε. Κόλαση!».

«Πιες λίγο αποτέτοιο», λέει η Βάσια διαφημίζοντας το ελιξήριο, «και δώσ' του και κείνου».

Η απάντηση στην ανεργία είναι το αποτέτοιο σκεύασμα και η ευεξία που φέρνει μαζί του... Πιες το αποτέτοιο σου και θα σε βαρέσει τέτοια αισιοδοξία κατακέφαλα που θα βλέπεις το άδειο ψυγείο και θα νομίζεις, όπως τα αγόρια στη Χώρα του Ποτέ, ότι είναι γεμάτο με όλα τα καλούδια. Η απάντηση στην οικονομική κρίση είναι να ξοδέψεις καμιά δεκαριά ευρώ ακόμα και να καταπιείς το αποτέτοιο, ώστε να μην έχεις νεύρα επειδή δεν έχεις δουλειά και να τα δεις όλα ροζ.

Η Ελλάδα του 2016 μοιάζει με την Ευρώπη του 1000 μ.Χ., όταν οι γυρολόγοι γύριζαν πόρτα-πόρτα με τα ελιξήριά τους και τα μοσχοπουλούσαν. Δείτε πόσα αποτέτοια στηρίζουν εδώ και δύο χρόνια τους προϋπολογισμούς των τηλεοπτικών εκπομπών και θα καταλάβετε. Φήμες λένε ότι η Τοποθέτηση Προϊόντων επιμένει ώστε οι τηλε-μάγειροι να χώνουν τα σκευάσματα ακόμα και στις συνταγές τους ως βασικό συστατικό...

Δεν μπορεί να βρίσκεται η απάντηση μέσα μας, στη δική μας αυτοβελτίωση, όταν η κρίση είναι έξω μας. Δεν είναι ατομικό το πρόβλημα ούτε υπαρξιακό. Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να είσαι διά βίου εκπαιδευόμενος όταν έχεις τρία μεταπτυχιακά αλλά για να δουλέψεις στο σουπερμάρκετ πρέπει να βελτιώσεις τις γνώσεις σου και να βαρέσεις ένα σεμινάριο λογιστικής για να χτυπάς την ταμειακή μηχανή. Μας έχουν βάλει σε ένα τριπάκι να κυνηγάμε την ουρά μας που ούτε έσταξε στο πηγάδι ούτε φταίει σε κάτι.

Με το 45% των πολιτών να αντιμετωπίζουν φορολογία που έχει φθάσει στα έντελβαϊς άνθη και να είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, δεν μας φταίει το ότι πάσχουμε από αβιταμίνωση που τα βλέπουμε όλα μαύρα ούτε το ότι δεν έχουμε βρει τα τσάκρα μας ούτε ότι δεν γυμναζόμαστε αρκετά στη φύση κάνοντας γιόγκα κάτω από τα πλατάνια. Ούτε, ασφαλώς, το ότι δεν έχουμε αρκετές δεξιότητες.

Στα προσωπικά προβλήματα, οι φίλοι που μας συμβουλεύουν να κοιτάξουμε μέσα μας, έχουν δίκιο. Και προφανώς η αυτοβελτίωση είναι ευγενής σκοπός. Αλλά μπροστά στην ανεργία, στη φτώχεια και στη μιζέρια, όσο μέσα μας και αν κοιτάξουμε, η απάντηση είναι έξω μας. Δεν είμαστε σκέτα άτομα που δεν εξαρτώμαστε από το οικονομικό σύστημα για να διορθώσουμε το πρόβλημα από μέσα. Συλλογικό είναι το ζήτημα και αν αναισθητοποιηθούμε με τα διάφορα αποτέτοια που μας πουλάνε, αν κατηγορούμε τον εαυτό μας και τον υποχρεώνουμε να «βελτιωθεί» επειδή αυτός φταίει που δεν είναι αρκετά υγιής, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ψύχραιμα την ανεργία για πέντε ολόκληρα χρόνια και που κουράστηκε από αυτήν, αν ψάχνουμε τη λύση μονίμως από μέσα και δεν διεκδικήσουμε συλλογικά ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης από μια φαινομενικά ανήμπορη Πολιτεία, το μόνο που θα κατορθώσουμε θα είναι να είμαστε γεμάτοι υγεία και ευεξία άνεργοι και απλήρωτοι, με «βαθιά» γνώση του εαυτού μας που δεν θα αξίζει τίποτε αν δεν διεκδικήσουμε τη θέση μας στον κόσμο ως κοινωνία.

Δεν χρειαζόμαστε αυτά τα αποτέτοια. Χρειαζόμαστε τα άλλα... αποτέτοια για να διεκδικήσουμε το τέλος της παραλογιάς που ζούμε.

Γαλανιάδη Εύα