Στον άγνωστο δάσκαλο

Στον άγνωστο δάσκαλο

Σεπτέμβριος 10, 2018 - 12:09
0 σχόλια

Με αφορμή το άνοιγμα των Σχολείων

Στις 5 Δεκεμβρίου του 1962 , ο Δάσκαλος του 1/θεσίου Δημοτικού Σχολείου Σίταινας Κυνουρίας Αρκαδίας , Βασίλης Μπουρνάκης , ανέβηκε , μέσα στη βροχή , στη στέγη του σχολείου , μετά το σχόλασμα ,  για να διορθώσει τα κεραμίδια που έσταζαν, αφού οι προϊστάμενες αρχές είχαν αδιαφορήσει στα έγγραφα αιτήματά του . Επισκευάζοντας τη στέγη , γλίστρησε  ο Δάσκαλος ,  έπεσε από τη σκεπή , και σκοτώθηκε.

Με αφορμή αυτό το τραγικό αλλά και μεγαλειώδες ως προς το νόημά του περιστατικό, ο κορυφαίος δημοσιογράφος , συγγραφέας και χρονογράφος  Παύλος Παλαιολόγος (1895-1984) έγραψε , λίγες μέρες μετά, στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», το παρακάτω χρονογράφημα με τίτλο «ΟΙ ΑΦΑΝΕΙΣ» , που αποτελεί έναν διαχρονικό ύμνο στον «Άγνωστο Δάσκαλο» , αυτόν που κράτησε όρθια την εκπαίδευση της υπαίθρου στα  «πέτρινα χρόνια» ,  προσφέροντας , συνάμα , πολύτιμο έργο στις ξεχασμένες τοπικές κοινωνίες των χωριών όπου εργάστηκε .

Συνάμα είναι ένας δημόσιος και διαχρονικός έπαινος στους Δασκάλους και μια δημόσια αναγνώριση του σπουδαίου έργου τους , αφού , από καταβολής της δημόσιας εκπαίδευσης μέχρι ΚΑΙ σήμερα , ο Δάσκαλος , ξεχασμένος , περιφρονημένος και υποβαθμισμένος από το κράτος , προσπαθεί με αυταπάρνηση και αίσθημα ανιδιοτελούς προσφοράς , με ΜΟΝΟ κίνητρο την αγάπη του για τα παιδιά και  για το  λειτούργημά του  ,  να παρέχει εκπαίδευση στα παιδιά του ελληνικού λαού , πασχίζοντας να καλύπτει , με δικές του θυσίες , τα κενά , τις ανεπάρκειες , την αδιαφορία , τις αντιμεταρρυθμίσεις και τα εμπόδια που βάζει ΤΟ ΙΔΙΟ το κράτος στο δημόσιο σχολείο .      

 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΗΤΡΑΚΟΣ

*Όποιος θεωρήσει πως το κείμενο αφορά παλιές εποχές , παλιά σχολεία και παλιούς δασκάλους … ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ !

 

«ΟΙ  ΑΦΑΝΕΙΣ»

Οι εφημερίδες έχουν ιστορήσει το τέλος του Δασκάλου . Βροχή στο χωριό . Στάζουν τα κεραμίδια του σχολείου . Νερά στα κεφάλια των παιδιών . Ποιος θα τα προστατεύση ;  Ο Δάσκαλος ανεβαίνει στη στέγη . Οκτώ μέτρα το ύψος . Στραβοπατά και βρίσκεται στο κενό . Λακωνικά έδωσε τη συνέχεια η ειδησεογραφία :

«Εξέπνευσε μετ’ ολίγον εν μέσω των παιδιών του χωρίου Σίταινα Κυνουρίας , τα οποία εδίδασκεν» .

Βασίλειος Μπουρνάκης τ’ όνομά του , ετών 32 , έγγαμος  και πατέρας δύο παιδιών. Χρειάστηκε ο θάνατος για να τον προσέξουμε . Πολλές φορές που ο θάνατος φέρνει στην επιφάνεια τους αφανείς . Χωρίς το δραματικό του τέλος , στην αφάνεια θα ’μενε ο Μπουρνάκης .

Πόσοι όμως Μπουρνάκηδες στην Παιδεία … Δεν πέφτουν όλοι από τα κεραμίδια . Πολλοί όμως οι άγνωστοι στρατιώτες της Παιδείας , που με διάθεση ηρωική διασχίζουν την οδό του μόχθου . Το δρομολόγιο του δασκάλου της υπαίθρου μας δίνει ένας από τους πολεμιστές των πρόσω . Δάσκαλος του συνοικισμού Υψηλού-Ηλείας . Ιωάννης Καρολόγος τ’ όνομά του . Ένας Δάσκαλος για έξη τάξεις του Δημοτικού . Από τα χαριτωμένα κι έξυπνα κι αυτό παιδαγωγικά μας συστήματα .

Δουλειά από το πρωί ως τα μεσάνυχτα . Γιατί , δεν είναι μόνο το μάθημα , είναι και τα εξωσχολικά : Καθοδηγητής , εμπνευστής , στυλοβάτης , πρωτοπόρος ο Δάσκαλος . Ακόμα και χορηγός . Τι θέλετε να κάνη ; Σπασμένο το τζάμι και το ταμείο κενό . Ν’ αφήσει ελεύθερη την είσοδο στους ανέμους και το χιόνι ;

«… ο Δάσκαλος με το φτωχό του βαλάντιο θα περάσει το τζάμι , θ’ αγοράση τα βιβλία και τα τετράδια  για τα φτωχά παιδιά …»

Τι να πρωτοθυμηθή ; Του χρειάζονται  πολλές σελίδες  για  ν’ απαριθμήση τις ανάγκες του σχολείου , που αντιμετωπίζει ο Δάσκαλος .

«… δεν τα κλαίμε . Χαλάλι . Όταν βλέπω τη χαρούμενη έκφραση των παιδιών , όταν βλέπω τα μάτια τους να λάμπουν από ανακούφιση , δοκιμάζω τη μεγαλύτερη ευτυχία» .

Θέλετε τώρα ν΄ ακούσετε και τις έξω από το σχολείο απασχολήσεις του ; Μετράτε . Με την ιδιότητα του προέδρου της Κοινοτικής αναπτύξεως του χωριού εργάζεται για την επίλυση των τοπικών προβλημάτων , για τους τοπικούς δρόμους , για τη διοχέτευση των νερών , για την τοποθέτηση τηλεφώνου . Γραμματέας της επιτροπής απορίας . Επικεφαλής των κατοίκων τους παροτρύνει σε προσωπική εργασία . Πρώτος στην κίνηση για ανέγερση ηρώου . Από δω δάσκαλε , από κει δάσκαλε . Βγάζε λόγους δάσκαλε , κάνε εράνους δάσκαλε , συμβίβασε τους χωρικούς που αρπάχτηκαν , μοίρασε τα δέματα που προορίζονται για τους απόρους .

Ύστερα δε από μια τέτοια κοπιώδη μέρα ,

 «το βράδυ μελέτη και προπαρασκευή για το μάθημα της επομένης , αλληλογραφία με τις προϊστάμενες αρχές , διόρθωση των τετραδίων των παιδιών».

Δεν παραπονιέται για την κούραση ο Δάσκαλος του χωριού .

«Σβήνεται το παράπονο κάθε φορά που μπαίνω στην τάξη και βλέπω από την Α΄ έως τη ΣΤ΄ τόσα ζευγάρια μάτια  να με κυττούν ζητώντας το «μάννα» για να ικανοποιήσουν την ψυχική και πνευματική ανησυχία» .

Χωρίς παράπονα , δεν έχει άλλο αίτημα παρά να τον προσέχουν οι υπηρεσίες όταν προσφεύγει σ’ αυτές και ζητεί συμπαράσταση για τις ανάγκες του σχολείου .

Γνώριμο το θέμα στη στήλη . Και παθητικό . Κουράζει τον αναγνώστη η επανάληψη . Αλλά και υποχρέωση να προβάλλουμε με κάθε αφορμή αυτούς , που όσο κι αν είναι απωθημένοι στο περιθώριο της ζωής , δεν παύουν να κρατούν στα χέρια τη ζωή την ίδια .

 

ΠΑΥΛΟΣ  ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

Εφημερίς «ΤΟ ΒΗΜΑ»

Δεκέμβριος  1962

Ειδήσεις: 

Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.