Στο ίδρυμα Στασινόπουλου μέσω δημοπρασίας το έγγραφο με τον όρκο του Κολοκοτρώνη

Στο ίδρυμα Στασινόπουλου μέσω δημοπρασίας το έγγραφο με τον όρκο του Κολοκοτρώνη

Μάρτιος 14, 2019 - 19:30
1 σχόλια

Το έγγραφο με τις υπογραφές του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και των μελών της Πελοποννησιακής Γερουσίας, που αποτυπώνει τον όρκο τους στις 16 Οκτωβρίου 1822 να ενεργήσουν από κοινού για τη σωτηρία της πατρίδας, αφήνοντας κατά μέρος τα προσωπικά τους συμφέροντα, βγήκε στις 14 Μαρτίου σε δημοπρασία από τον οίκο Βέργο.

Όπως αναφέρει ο Γεώργιος Πραχαλιάς η δημοπρασία έλαβε χώρα και το έγγραφο με τον όρκο του Κολοκοτρώνη πέρασε στο ίδρυμα Στασινόπουλου.

Αναλυτικά γράφει:

"Οι Αρκάδες έκαναν το καθήκον τους. Μετά από μια ανελέητη διαδικασία δημοπρασίας, που από την τιμή εκκίνησης των 11.000 ευρώ έφτασε στο ποσό των 80.000 ευρώ (116.000 ευρώ με την αμοιβή προμήθειας και τους φόρους), το έγγραφο με τον όρκο του Κολοκοτρώνη πέρασε στο ίδρυμα Στασινόπουλου. Ευχαριστώ το στρατηγό Νικηφόρο Κομίνη, τον ήρωα του πολέμου της Κύπρου και διευθυντή σπουδών μου πριν 30 χρόνια στη Σχολή, για την καθοριστική συμβολή του."

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ — ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, Θεόδωρος, 1770-1843, ἥρωας τοῦ ’21. 137

Ἔγγραφο μέ τήν ὑπογραφή του («θεόδορος κολοκο- / τρόνης») καί τίς ὑπογραφές τῶν μελῶν τῆς Πελοποννησιακῆς Γερουσίας («ἀσημάκης φωτήλας ἀντιπρόεδρος», «†ὁ Κορίνθου Κύριλλος», «πρωτοσύγκελλος ἀμβρόσιος [φραντζῆς]», «ὁ Ἀρχ. Γρηγόριος Δικαῖος», «Ἀναγνώστης παπαγιανακόπουλος [δεληγιάννης]», «Γεώργιος μπάλμπογλης» καί 11 ἄλλοι), στό ὁποῖο ὁρκίζονται νά ἐνεργήσουν ἀπό κοινοῦ γιά τή σωτηρία τῆς πατρίδας καί νά ἀφήσουν κατά μέρος τά προσωπικά τους συμφέροντα. Τρίπολη, 16 Ὀκτωβρίου 1822.

2 σελίδες, 303 x 202 mm. Σφραγίδες τοῦ Κολοκοτρώνη καί τῆς Πελοποννησιακῆς Γερουσίας [Μαζαράκης 1113 & 140].
«Ἐπειδή ἀπό τήν προσήλωσίν μας εἰς τά ἰδιαίτερα συμφέροντα, καί ἀπό τά δεσποτικά μερικῶν φρονήματα, τά πράγματα τῆς Πατρίδος κατήντησαν εἰς ἐλεεινήν κατάστασιν, καί κατεξεσχίσθη ἡ Πατρίς εἰς τρόπον, ὁποῦ ἐκ τούτου προφανῶς ἐπαπειλεῖται ταχύς ὁ τέλειος ἀφανισμός τοῦ ἔθνους μας, ἄν δέν τόν προλάβωμεν. Ἐπειδή ἡ ἀδυναμία καί ἀνικανότης μας εἰς τό νά κρατῶμεν ἕνα τοιοῦτον πόλεμον, μᾶς κάμνει νά ἐλπίζομεν ἔλεος, καί ὑπεράσπισιν ἀπό τήν εὐσπλαγχνίαν τῆς Εὐρώπης, τοῦ ὁποίου δέν θέλει ἀξιωθῶμεν, ἄν δέν φανῶμεν καθ’ ἡμᾶς αὐτούς ἄξιοι τούτου. Ἐπειδή ὁ ἐχθρός εἰς τόν ὁποῖον ἀνθιστάμεθα εἶναι δυνατός καί μέ πολλά καί δυνατά μέσα, καί ἡμεῖς νά ἐξισωθῶμεν μέ αὐτόν δέν ἠμποροῦμεν ἀλλέως, εἰ μή μέ τήν δύναμιν τῆς σφικτῆς ἑνώσεως καί ὁμονοίας μας καί τῆς ἀποφάσεώς μας. Διά ταῦτα συνελθόντες ἡμεῖς οἱ συνιστῶντες τήν Γερουσίαν τῆς Πελοποννήσου, καί ὁ Ἀρχιστράτηγος αὐτῆς Θ. Κολοκοτρώνης, καί συσκεψάμενοι σπουδαίως, περί τοῦ πῶς εἶναι δυνατόν ν’ ἀπαντηθῇ ὁ κίνδυνος καί νά διορθωθοῦν τά πράγματα ἀφ’ ὅ,τι κατήντησαν, ἐκρίναμεν ἀναγκαιότατον ἕνα στενόν ἀδελφικόν ἔνορκον σύνδεσμον ὅλων τῶν ἐχόντων ἐπιῤῥοήν εἰς τήν Πατρίδα. Καί λοιπόν ὅσοι εὑρέθημεν ἐπί τοῦ παρόντος ἀπεφασίσαμεν αὐτοπροαιρέτως καί Ὁρκιζόμεθα ἐπ’ ὀνόματι τῆς ἁγίας τριάδος τοῦ ἑνός ὑψίστου θεοῦ, καί τῆς φιλτάτης ἡμῶν Πατρίδος, καί εἰς τήν συνείδησιν καί τήν τιμήν μας. Αον. Τό πρώτιστον ἀποτέλεσμα τοῦ Ὅρκου καί τοῦ ἀδελφικοῦ καί πατριωτικοῦ δεσμοῦ μας νά σταθῇ τό νά προσπαθήσωμεν νά ἐξομαλίσωμεν μέ τόν πλέον εὔλογον καί σύντομον τρόπον τάς διχονοίας καί τάς ἐσωτερικάς ταραχάς αἱ ὁποῖαι ἤδη κατασπαράσσουν τήν πατρίδα, καί διά τάς ὁποίας κινδυνεύει τό πᾶν τῆς Ἑλλάδος. Βον. Νά συνενωθῶμεν ἥ τε Γερουσία καί ὁ Ἀρχιστράτηγος μετά τῶν ἐπιῤῥοήν ἐχόντων παρ’ αὐτόν στρατιωτικῶν, καί νά συνεργῶμεν ἀκαταπαύστως διά τό γενικόν συμφέρον, ὁδηγούμενοι ἀπό μόνα, τόν Πατριωτισμόν καί τήν Δικαιοσύνην, νά θυσιάσωμεν ὅλα τά μερικά μας συμφέροντα, καί νά μή φρονῶμεν ἄλλο, νά μήν πνέωμεν παρά τά δίκαια τῆς Πατρίδος, ἕκαστος εἰς τό ὁποῖον προσεκλήθη ὑπούργημα. [...] Εον. Ἄν τις ἡμῶν μέχρι τέλους φανῇ ἐπίορκος ἤ ἀπατεών, ἤ ἐνάντιος εἴς τι τῶν ἀνωτέρω κοινωφελῶν, ἐνόρκων, καί ἀμοιβαίων ὑποσχέσεών μας, οἱ λοιποί θέλει τόν κατατρέχωμεν καί εἰς αὐτήν του τήν ζωήν. Ταῦτα πάντα ὁρκιζόμεθα ἀπαραβιάστως, ἀπό μόνην τήν ἀγάπην τῆς πατρίδος κινούμενοι νά φυλάξωμεν ἀπαραβάτως, καί ποτέ νά μή φρονήσωμεν ἤ ἐνεργήσωμεν διαφορετικά, εἰ μή πρός τό συμφέρον τῆς Πατρίδος, ἴσως δυνηθῶμεν μέ τήν βοήθειαν τοῦ θεοῦ, καί τήν καλήν μας πολιτείαν, καί νά τήν σώσωμεν...». Δημοσιεύθηκε ἀπό τόν Ι. Θ. Κολοκοτρώνη στά Ἑλληνικά ὑπομνήματα, ἤτοι ἐπιστολαί καί διάφορα ἔγγραφα ἀφορῶντα τήν ἑλληνικήν ἐπανάστασιν ἀπό 1821 μέχρι 1827, Ἀθήνα 1856, σ. 75-8.

 


Υπάρχει 1 Σχόλιο

Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.