Κλείνουν τα σχολεία τη Δευτέρα 15 Ιουνίου και εμείς οι -λίγο- μεγαλύτεροι θυμόμαστε με κάποια νοσταλγία, είναι η αλήθεια, την τελευταία μέρα κάθε σχολικής χρονιάς, όταν, μετά τις καθιερωμένες ευχές των καθηγητών και των δασκάλων για το καλοκαίρι, μετά την απονομή της βαθμολογίας μας -κάποτε έφερνε μαζί της δώρα και κάποτε κατσάδα από τους γονείς- και τον σκασμό από προτεινόμενα λογοτεχνικά βιβλία που έπρεπε να διαβάσουμε και άλλες τόσες προπαρασκευαστικές ασκήσεις για να λύσουμε, κοιταζόμασταν συνωμοτικά και δήθεν αδιάφορα μαζευόμασταν στο προαύλιο για το καθιερωμένο μπουγέλο!

Ποιος ξέρει από πότε κρατάει αυτή η παράδοση στην πόλη; Πάντως και εμείς τα κάναμε όπως τα βρήκαμε από τους προηγούμενους, όπως και οι επόμενοι από εμάς και πάει λέγοντας. Κάτι σαν το ψήσιμο της ρέγγας την Τσικνοπέμπτη.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν: ασταμάτητα έτρεχαν οι βρύσες σε προαύλια και τουαλέτες. Προσπαθούσαμε να κινούμαστε αθόρυβα για να μην μας πάρει χαμπάρι κανείς και προσδιορίζαμε τον στόχο μας. Γεμίζαμε σακούλες, νερομπομπίδες χάρτινες και μπαλόνια. Παραμονεύαμε στα παράθυρα τα «θύματα» που περπατούσαν προσεκτικά με τα δικά τους πολεμοφόδια στα χέρια και χωρίς να το περιμένουν, σπλας! τα κάναμε μούσκεμα. Μετά, φυσικά, ερχόταν η εκδίκηση στο υγρό της πιάτο.

Φυσικά, το κυνηγητό επεκτεινόταν και στην πόλη, στις γειτονιές και στις αυλές, στους δρόμους, οπουδήποτε. Στάζαμε από την κορυφή μέχρι τα νύχια και είχαμε ξεχωριστή χαρά αν πετυχαίναμε τους συμμαθητές μας στα μούτρα. Καμιά φορά χωριζόμασταν σε ομάδες, φτιάχνοντας κανονικά στρατόπεδα. Νικητές και ηττημένοι, όλοι βρεγμένοι, γέλια, χάχανα και μικροατυχήματα, όλα στο πρόγραμμα.

Και, γυρνώντας στο σπίτι, εμάς τους μεγαλύτερους, τουλάχιστον, μας περίμενε μια κατσάδα ξεγυρισμένη, περί απρέπειας, αυθάδειας, «δεν ντρέπεστε τους καθηγητές σας;» και άλλα γονεϊκά κλασσικά.

Ε, και; Ξεκινούσε το καλοκαίρι, ξεκινούσε η ξεγνοιασιά.

Τι χαρά, αλήθεια, αυτή τη μικρή οργανωμένη και καθιερωμένη αταξία. Για το λόγο αυτό το Arcadia Portal «ξέθαψε» από το αρχείο του Γιάννη Σαλαπάτα τη φωτογραφία αυτή από ένα μπουγέλο προηγούμενων δεκαετιών, και όσοι αναγνωρίσετε σε αυτήν τις παιδικές φατσούλες σας ή τους φίλους σας, πείτε το.

Όσοι πάλι έχετε παιδιά στο σχολείο, ε, μέρα που είναι μεθαύριο, φτιάξτε τους καμία νερομπομπίδα για το καλό των (δικών σας) αναμνήσεων...