Τo Σέχι, η οδός Καραϊσκάκη και οι γύρω δρόμοι, 1900-1990… (pics)

Τo Σέχι, η οδός Καραϊσκάκη και οι γύρω δρόμοι, 1900-1990… (pics)

Αύγουστος 05, 2019 - 10:29
8 σχόλια

Το Σέχι βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Τρίπολης. Η ενορία του είναι η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας. Η χωρική περιφέρεια οικιστικά ήταν από την οδό Οπλαρχηγού Σεχιώτη (ήταν το ρέμα παλιά), οδό Καλαβρύτων, πριν από το Εθνικό Στάδιο της Τρίπολης, Αγιάννη Ριγανά, οδό Καραϊσκάκη, οδό Κουντουριώτη, 1ο Δημοτικό έως οδό Μαινάλου και επιστροφή στη συμβολή των δρόμων 28ης Οκτωβρίου, Οπλαρχηγού Σεχιώτη και Καραϊσκάκη. Όμως εδαφικά επεκτεινόταν και βόρεια έως το άλσος του Αγίου Γεωργίου, την εκκλησία της Αγίας Τριάδας και το Σκοπευτήριο του Στρατού.

 

Το Σέχι επί Τουρκοκρατίας ήταν οικισμός της Τρίπολης μιας και το τείχος της Τρίπολης βρισκόταν στην οδό Οπλαρχηγού Σεχιώτη και το χώριζε το ρέμα που ερχόταν από τη Συλίμνα. Ο οικισμός αρχίζει να φαίνεται από τον 17ο αιώνα και μετά. Το 1828 στο Σέχι ζούσαν 16 οικογένειες με 78 άτομα. Το όνομα «Σέχι» το πήρε από τον άρχοντα του τόπου, τον Σεΐχ Νετζίπ. Η περιοχή ήταν αναπτυγμένη λόγω του εμπορίου και οι Σεχιώτες ήταν καραγωγείς, γνωστοί ως «Καράδες» επειδή είχαν σούστες και κάρα και έκαναν μεταφορές. Μάλιστα, όταν γινόταν η ανέγερση του ναού του Αγίου Βασιλείου η μεταφορά της πέτρας γινόταν από τους Σεχιώτες. Τα εργαστήρια βρίσκονταν  στα Αχούρια (χωριό Στάδιο Τεγέας) και μεταφέρονταν στην Τρίπολη με τα κάρα.

 

ΟΙ ΦΟΥΡΝΟΙ

 

Οι Σεχιώτες εκτός καράδες ήταν γνωστοί επίσης ως πεταλωτές, αλλά ασχολούνταν και με τα ασβεστοκάμηνα. Στο Σέχι υπήρχε ένας φούρνος. Αρχικά ο φούρνος ήταν στου Κ. Γιαννουλόπουλου (Κασίδη) με φούρναρη τον Παύλο Φούφα, έπειτα ο φούρνος μεταφέρθηκε στο οίκημα Αφών Κωνσταντινίδη στη γωνία Οπλαρχηγού Σεχιώτη και Αγίας Βαρβάρας στη γωνία που είναι η μάντρα της Ακαδημίας.

Αργότερα τον πήρε  ο Π. Θεοφανόγιαννης. Τελευταίος φούρνος ήταν των Αφών Βαγγέλη και Γεωργίου Καλόθεου στην Αγία Βαρβάρας πάνω στην πλατεία.

 

ΠΑΝΣΕΧΙΩΤΙΚΟΣ

 

Το Σέχι είχε και ποδοσφαιρική ομάδα, τον «Πανσεχιωτικό», που ιδρύθηκε το 1937. Την εποχή του πολέμου ήταν σε αδράνεια και το 1949 έγινε η επανίδρυσή του ως το 1955.

Γήπεδο είχε απέναντι από το σημερινό Εθνικό Στάδιο Τριπόλεως στα κτήματα του Ντούβα και του Παπαχρόνη.

 

ΣΥΛΛΟΓΟΙ

 

Το Σέχι είχε δυο συλλόγους, τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Αγία Τριάς Σεχι» και τον Γεωργικό Σύλλογο Σέχι Τριπόλεως. Ο Γεωργικός Σύλλογος Σέχι ιδρύθηκε το 1945 με σκοπό την καλυτέρευση της γεωργίας με την προμήθεια γεωργικών εργαλείων, την κατασκευή αγροτικών δρόμων κ.ά. Έκανε πολλά έργα όπως την επισκευή δρόμων (Πικραμυγδαλιάς, σημερινή Αντιγόνης), απαλλοτρίωση των κτημάτων για να γίνει το Εθνικό στάδιο της Τρίπολης. Ο Γεωργικός Σύλλογος Σέχι καταργήθηκε το 1967 και επανιδρύθηκε το 1983.

Πρόεδροι που πέρασαν από τον σύλλογο ήταν ο Γ. Σέτας και ο Γ. Χλέπας.  Ο Πολιτιστικός  Σύλλογος «Αγία Τριάς Σέχι» ιδρύθηκε το 1920 με τη αρχική επωνυμία «Αγία Τριάς» ως το 1931 που παίρνει την επωνυμία Σύλλογος Αλληλοβοηθείας «Αγία Τριάς» Σέχι. Σκοπός του συλλόγου ήταν η οικονομική βοήθεια σε περίπτωση ανεργίας, επίδομα γέννησης, η ιατρική περίθαλψη αρρώστιας και τραυματισμών των κατοίκων του Σεχίου. Έπειτα από τη δικτατορία έγινε αλλαγή επωνυμίας του Συλλόγου σε Πολιτιστικός Σύλλογος Αλληλοβοηθείας «Αγία Τριάς» Σέχι.

Ο σύλλογος έχει κάνει πολλές φιλανθρωπίες με τη δημιουργία του Α’ Δημοτικού Σχολείου, έφτιαξε το πάρκο μπροστά από την Αγία Βαρβάρα, συνέβαλε στη διάνοιξη της οδού Αντιγόνης που ενώνει την οδό Καραϊσκάκη με την οδό Αγίου Γεωργίου κ.ά. Ο σύλλογος συνεχίζει τη σπουδαία του προσφορά με νέα έργα με τον ίδιο ζήλο. Από την προεδρία του συλλόγου πέρασαν πολλοί ικανοί πρόεδροι όπως ο Σπ. Ψαράς, ο Παύλος Δελής, ο Γ. Σιέττας, ο Γ. Χλέπας, ο Ευαγ. Ζαραβίνος, Β. Μίγγινας, ο Ν. Τούτουνας, ο Επαμ. Μανδρώνης και σήμερα είναι πρόεδρος η Βασιλική Καλόθεου.

 

ΤΑΒΕΡΝΕΣ

 

Το Σέχι έχει πολλούς αποδήμους, με αποτέλεσμα να γίνεται το αντάμωμα κάθε δυο χρόνια στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας. Το Σέχι εκτός από τους αμαξάδες που ήταν φημισμένο ήταν γνωστό για τις πολλές ταβέρνες. Λέγεται ότι κάθε σπίτι ήταν και ταβέρνα. Πάντως έχουν καταγραφεί 31 γνωστές ταβέρνες

 

ΞΩΚΛΗΣΙΑ

 

Στην περιοχή του Σεχίου είναι δυο ενδιαφέροντα ξωκλήσια: την Αγία Τριάδα και τον Αγιάννη Ριγανά. Η Αγία Τριάδα κτίστηκε το 1906. Προϋπήρχε το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας λίγο βορειότερα από το σημερινό και την εποχή της Τουρκοκρατίας ήταν κρυφό σχολειό. Την προστασία της Αγίας Τριάδας την έχει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αλληλοβοηθείας «Αγία Τριάς» Σέχι. Στην εορτή της γίνεται μεγάλο γλέντι. Το εκκλησάκι του Αγιάννη του Ριγανά είναι Βυζαντινού ρυθμού. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο πολυέλεος της εκκλησίας που ήταν από την  παλιά εκκλησία της Ευαγγελίστριας (τον πολυέλαιο τον είχε κάνει δωρεά η Βασίλισσα Όλγα). Όταν έγινε η ανακαίνιση της Ευαγγελίστριας  ο πολυέλαιος είχε πεταχτεί στο πεζοδρόμιο μαζί με το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Ένας πολίτης ο Φώτης Αγγελίδης τον πήρε και τον έφερε στην εκκλησία του Αγιάννη τον Ριγανά. Το εκκλησάκι έχει πολύ ωραίο πάρκο και εκεί γίνεται το μεγάλο πανηγύρι στην εορτή του. Μάλιστα  σύμφωνα το έθιμο,  καίνε τα στεφάνια που έχουν φτιάξει οι πιστοί  την Πρωτομαγιά και  πηδούν πάνω από τη φωτιά.

 

ΠΛΑΤΕΙΕΣ - ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ

 

Ξεκινάμε μια περιήγηση στις δυο πλατείες Αγίας Βαρβάρας, Σεχίου και της κεντρικής οδού Καραϊσκάκη (και τους υπόλοιπους δρόμους).

 

Η πλατεία της Αγίας Βαρβάρας έχει τριγωνικό σχήμα και περικλείεται από τις οδούς Καραϊσκάκη και Αγίας Βαρβάρας.

Στην αρχή της πλατείας στη μύτη που κάνει τρίγωνο, η πλατεία συναντιέται με δυο δρόμους, την Οπλαρχηγού Σεχιώτη και  Επαμεινώνδα. Στη μύτη της πλατείας που σχηματίζει το τρίγωνο ήταν το περίπτερο του Απόστολου και της Σοφίας Ζαραβίνου το οποίο συνέχεισε ο γιος τους Ευάγγελος.  

 

Στην Οπλαρχηγού Σεχιώτη (έτσι ονομάστηκε ο δρόμος όταν καλύφθηκε το ρέμα που ερχόταν από τις φυλακές Τριπόλεως) στην αρχή του δρόμου ήταν ο φούρνος του Θεοφανόγιαννη, δίπλα ο βαρελάς Στέφανος Χρυσός (πρόσφυγας), βαρελάς το επάγγελμα.

 

Στην οδό Επαμεινώνδα με την οδό οπλαρχηγού Σεχιώτη σχηματίζεται ένα τρίγωνο στη μύτη του οποίου έμενε ο Β. Κολλάρας, οικοδόμος το επάγγελμα, και έπειτα επί της οδού Επαμεινώνδα έμεναν οι οικογένειες Β. Κολλάρα, Αθ. Κουλαρμάνη, Β. Ασκούνη, Χαρ. Χατζησπυρίδη, Ι. Ζαχαρόπουλου ή «Αραμάρας», Κ. Αργυρόπουλου, Κ. Μανδρώνη ή «Μούστρας», Ευάγγ. Τραχανά ή «Μχαλάκος», τα αδέρφια Ιωάννης κα Αρετή Διαμαντάκος, Δ. Δελή, Αντ. Κολλάρα, Β. Καβάση, Στ. Μανδρώνη, Π. Σοροβίγκα, Ιωάννη Σπηλιόπουλο, Γ. Παπαχριστοδούλου, Μελέτη Καραμήτου, Ν. Τσεφάλα, Αναστ. Ζαχαρόπουλου, Π. Ζαχαρόπουλου, Φιλ. Ζαχαρόπουλου, Δ. Γλίνου, Γ. Γλίνου (στο σπίτι αυτό γεννήθηκε ο μεγάλος ζωγράφος Αντώνης Γκλίνος), Γ. Παχή, Ι. Δελή, Σωτ. Κουτσικέλα, Ευάγγ. Παναγιωτόπουλου, αφών Ασσιούρα, Π. και Ν. Ανδριανόπουλου, Λυκουρέτζου και ο Κ. Καβάση.

 

Αρχίζουμε την περιήγηση της πλατείας από την οδό Αγίας Βαρβάρας. Στη γωνία ακριβώς ήταν η οικία του Σπηλιώπουλου, ο οποίος ήταν λογιστής στο ΚΤΕΛ. Κολλητά ήταν η οικία του Ιωάννη Καλόθεου που δούλευε στον μύλο του Μαυρόγιαννη. Έπειτα από χρόνια τα παιδιά του Αγγελής (Βαγγέλης) και Γεώργιος άνοιξαν φούρνο,

 

Αμέσως μετά ήταν η οικία του Ν. Βαλτετσιώτη, μαραγκός και σκεπατζής το επάγγελμα. Στη συνέχεια ήταν η οικία του Π. Γκλίνου, τσαγκάρης. Συνεχίζοντας τη νοσταλγική πορεία συναντάμε την οικία του Γ. Σεχιώτη, ασβεστά. Έπειτα ηταν η οικία του Νίκου Κανάκη, οικοδόμου, και στο υπόγειο στέγαζε και την ταβέρνα του.

 

Κολλητά ήταν η οικία του Ν. Μεγρέμη, ανάπηρου πολέμου. Στη συνέχεια βρισκόταν η οικία του Μήτσου Σταυρόπουλου, στραγαλά το επάγγελμα. Στο σημείο αυτό κάνει «Γ» η πλατεία και εκεί βρίσκεται η είσοδος του κήπου της εκκλησίας της Αγίας Βαρβάρας. Κολλητά ήταν η οικία του Σπ. Κούρου. Στη συνέχεια ήταν η οικία του Λάμπρου Μανδρώνη, φαναρτζή το επάγγελμα, ο οποίος δούλευε στου Φιλιππόπουλου. Και, τέλος,  γωνία με την οδό Καραϊσκάκη ήταν  η οικία του Χαράλαμπου Δελή ή Ρίμπα. Ήταν τσαγκάρης και νεωκόρος στην Αγία Βαρβάρα. Εδώ τελειώνει η περιήγηση του ενός δρόμου της πλατείας και αρχίζουμε τον άλλο δρόμο της πλατείας, την οδό Καραϊσκάκη. 

Στην οδό Καραϊσκάκη γωνία με την οδό Μαινάλου, στη γωνία ακριβώς, ήταν μια μάντρα και ο κήπος του Γ. Σταματόπουλου, υπαλλήλου του ΟΣΕ. Στην οδό Μαινάλου έμεναν οι οικογένειες Γ. Παρασκευόπουλου, Γ. Καγιανννά, Β. Κοντογιάννη, και Γ. Φιλόπουλου.

 

Συνεχίζοντας την περιήγηση της οδού Καραϊσκάκη μετά τον κήπο του Γ. Σταματόπουλου ήταν η οικία των Σωτηρίου και Δημητρίου Κωστόπουλου. Κολλητά ήταν η οικία και η ταβέρνα του Κοτσιρίλου.

 

Έπειτα ήταν η οικία του Γ. Ανδριανάκη, μανάβη το επάγγελμα. Δίπλα ακριβώς  η οικία του Γ. Χρονόπουλου, υπαλλήλου του ΟΣΕ. Και γωνία με την οδό Μαντά ηταν η οικία του Π. Κουλαρμάνη ή Μπόλου όπου στο υπόγειο είχε και την ταβέρνα του.

 

Στον δρόμο Μαντά και στα άλλα μέσα στενά (Νηρέως, Μουχλίου, Πινδάρου...) ζούσαν οι οικογένειες: Σταύρου Μύγγινα, Γ. Φιλόπουλου, Γ. Μανδρώνη ή «Μπίνιαρη», Δ. Μανδρώνη, Χ. Κουλαρμάνη, Β. Στενιώτη, Μάρκου Μανδρώνη, Ιωάννη Μάρκου και Σπύρου Καγιαννά, Ι. Μανδρώνη ή «Ίντα», Γ. Μανδρώνη, Η. Μιγκόπουλου, Ι. Κουλαρμάνη, Ι. Διαμαντάκου, Γ. Σταματόπουλου, Ι. Ταγκλή, Κ. Διαμαντίκου, Γ. Στενιώτη, Χαρ. Αθανασόπουλου, Β. Στενιώτη, Χαρ. Αθανασόπουλου, Ι. Διαμαντάκου κ.ά.

 

Συνεχίζοντας την περιήγηση επί της οδού Καραϊσκάκη απέναντι γωνία με την οδό Μαντά ήταν η οικία του Κ. Νικολόπουλου ή Νοτάκου, καραγωγέα και υπαλλήλου στον Δήμο Τρίπολης.  Μάλιστα στέγαζε και την ταβέρνα του εκεί. Έπειτα από αυτήν την οικία είναι πάλι γωνία με την οδό Παπαδιαμάντη. Στην οδό Παπαδιαμάντη ζούσαν οι οικογένειες Γ. Γλίνος, Ν. Γαλατσιάτος, Χρύσανθος Κατσαρός, Π. Γαλανός, Αλεξ. Γκλίνος, Χαριλ. Γκλίνος κ.ά.

Επόμενη γωνία με την οδό Καραϊσκάκη ήταν η οικία του Μιχάλη Γκλίνου, ράφτης το επάγγελμα, και είχε και την ταβέρνα στο υπόγειο, το «Μεθυσμένο Φεγγάρι». Μετά είναι πάλι γωνία με την οδό Αιμυαλών. Στην οδό Αιμυαλών ζούσαν οι οικογένειες των Δ. Χαραλά, Αθανασόπουλου, Ι. Κυριακόπουλου και Β. Κυριακόπουλο.

Επόμενη γωνία με την οδό Αιμυαλών ήταν η οικία του Ν. Σεχιώτη, υπαλλήλου ψυχιατρείου. Επίσης και αυτό το σπίτι κάνει  γωνία με την οδό Ανύτης στην οποία ζούσαν οι οικογένειες  των Παντ. Σταυρόπουλου, Χαρ. Γκιτζήρη, Σωτ. Μποσινάκη, Ανδ. Κουτσούκου, Νικ. Μπιρμπίλη, Αθ. Τάγκαλου, Σπ. Φιλιπόππουλου, Σπ. Φιλιπόππουλου, Φιλ. Φιλιπόππουλου.

 

Επόμενη γωνία με την οδό Ανύτης ήταν η οικία του Κ. Δελή ή Τσακαλέκα ο οποίος στο ισόγειο στέγαζε την ταβέρνα του. Κολλητά ήταν η οικία του Χαρ. Σύριου ή «Κουτσολάμπη» (βαρελά το επάγγελμα, στην οδό Βύρωνος). Αμέσως μετά ήταν του Δ. Σύριου, ταχυδρομικού. Στο σημείο αυτό μετά την οικία υπήρχε ένα στενάκι και οδηγούσε στο βάθος όπου ήταν η οικίες των Γ. και Ανδ. Σύριου.

Επόμενη γωνία με το στενάκι ήταν του Γερολάμπη το οποίο πήρε ο Δ. Σύριος.

 

Στη συνέχεια ήταν η οικία του Κ. και Β. Μποσινάκη, εκεί διατηρούσαν κορδέλα και καυσόξυλα και αργότερα επιπλοποιείο. Η μητέρα του είχε το περίπτερο πίσω από το Δικαστήριο. Τέλος, γωνία με την οδό Λουσίου και την πλατεία του Σεχίου ήταν η οικία του Ι. Μιχαλόπουλου ή Ντρίνη, οδηγού ΚΤΕΛ. Είχε γιο τον Κώστα, μεγάλο ποδοσφαιριστή. Φτάνοντας στην οδό Λουσίου και την πλατεία του Σεχίου, συνεχίζουμε  την περιήγηση της οδού Καραϊσκάκη. Από την πλατεία του Σεχίου ξεκινούν οι δρόμοι Λουσίου, Βλαχερνών, Μεθυδρίου, Λυκαίου.

Στην οδό Λουσίου ζούσαν με τις οικογένειές τους οι Μιχ. Μίχαλος. ο Β. Ταγκλής και η Καστρίτω, ο Μιχ. Μίχαλος, ο Β. Ταγκλής, Αντ. Χλέπας, Μιχ. Χλέπας, Π. Λιαρόπουλος Ανδ. Θάνος Γ. Χλέπας, Χ. Χλέπας, Ι. Χλέπας και η Βικτώρια με την οικογένειάς της.

 

Επί της πλατείας μετά την Λουσίου βρισκόταν η οικία του Β. Χλέπα, τσαγκάρη ή Γ. Χλέπα, καραγωγέα. Έπειτα από την οικία αυτή ξεκινάει η οδός Βλαχερνών.

Στην οδό Βλαχερνών ζούσαν με τις οικογένειές τους οι Π. Καραμήτος, Η. Δελής και τα παιδιά του, Γ. Χλέπας, ο Ν. Χόντος και τα παιδιά του, Κ. Γλίνος, Κατ. Ταγκλή, Ευάγγ. Αργυρόπουλος, Η. Δελής κ.ά.

 

Επόμενη γωνία με την οδό Βλαχερνών επί της πλατείας ήταν η οικία Σίδερη, η οποία μετά ήρθε στην ιδιοκτησία Σιέττα. Μετά την οικία Σίδερη ξεκινούσε η οδός Μεθυδρίου. Στην οδό Μεθυδρίου ζούσαν οι οικογένειες Ν. Σκανδάλη, Γ. Δελή ή Τσότσολη, Γ. Γκαρτζώνη, Απ. Ζαραβίνου, Ι. Τσιλιμίγκρα, Δ. Μητρούλια, Αντ. Δελή κ.ά.

 

Εδώ κάνει «Γ» η πλατεία και στη συμβολή του «Γ» ξεκινάει η οδός Λυκαίου.

 

Στην οδό Λυκαίου ζούσαν με τις οικογένειές τους οι Κ. Κοτής, Γ. Σιέτας, Κ. Δελής ή «Καλαβάκος», Β. Δελής ή «Βασίλαρης», Η. Δελής, Αριστ. Τσάτσος, Ευάγγ. Μανδρώνης, Χαρ. Αλεξόπουλος ή «Καρπούζος», Ν. Μιχαλόπουλος, Ν. Κουλαρμάνης ή «Λοχίας», Άγγ. Αγγελακόγλος, Αθ. Κούρος, Αλεξ. Ζαχαρόπουλος, Φωτεινή Πολυδώρου, Τέλης Δελής, Γ. Πασαλής, Ι. Βάγιας, Κυρ. Δελής, Γ. Νικολόπουλος, Π. Γαλάνης.

 

Συνεχίζοντας την περιήγηση της πλατείας, επόμενη γωνία με την οδό Λυκαίου ήταν η οικία του εργολάβου Κ. Κοττή.

Τέλος, γωνία με την οδό Καραϊσκάκη ήταν η οικία του Δ. Σίδερη, δασκάλου. Αρχίζουμε πάλι την περιήγηση της αριστερής πλευράς της οδού Καραϊσκάκη από την πλατεία Σεχίου έως το ρέμα του Αγίου Νικολάου. Όπως αναφέραμε, στη γωνία ήταν η οικία του δασκάλου Σίδερη. Δίπλα ακριβώς ήταν η οικία του Ν. Χόντου ή Σπαγκέτου, καραγωγέα στο επάγγελμα.

 

Στη συνέχεια βρισκόταν ο κήπος και στο βάθος το σπίτι του ιατρού Γ. Σιέττα. Κολλητά ήταν η οικία και η ταβέρνα του Γ. Δελή ή «Βράχου», καραγωγέα. Αμέσως μετά βρίσκονταν ο κήπος και η οικία του Χαρ. Αλεξόπουλου. Έπειτα ήταν η οικία του Σπ. Καγιαννά, καραγωγέα επίσης. Στο συγκεκριμένο σπίτι για χρόνια έμενε ο Κ. Προύντζος, υπάλληλος του ΟΤΕ. Στη συνέχεια ήταν η οικία του Γ. Μανδρώνη ή «Μάγκα», το οποίο πήρε ο Λάκης Κατσαούνης και το έχτισε οικοδομή.

 

Κολλητά ήταν το περιβόλι του Γ. Μανδρώνη. Δίπλα ήταν η οικία του Χ. Ζαχαρόπουλου ή Μαραφούλα, ανάπηρου πολέμου.

Τέλος, γωνία με την οδό Αλεξίου Διάκου ήταν η οικία του Β. Βυτόγιαννη, οικοδόμου.

 

Στην οδό Αλεξίου Διάκου και στα στενά μέσα έμεναν με τις οικογένειές τους οι:  Κ. Προύτζος και μετά ο γιος του Νίκος, Αθ. και Ν. Τσαγκαρέλης, Θ. Πάπαρης, Δήμος Δημόπουλος, Ανδ. Τσιλιμίγκρας, Ν. Παρνασάς, Π. Γιωνάς.

 

Συνεχίζοντας την περιήγηση της αριστερή πλευράς της οδού Καραϊσκάκη στην απέναντι γωνία ήταν ένα χωράφι του Στ. Μανδρώνη ή Γ. Μύγγινα.

 

Κολλητά ήταν μια οικία όπου έμενε ο Αθ. Μπαλής, αμαξάς το επάγγελμα. Στη συνέχεια ήταν η οικία στο άνω όροφο και το μαγαζί στο ισόγειο του Β. Βλάχου. Το μαγαζί ήταν τυροκομείο - μπακάλικο και στο πίσω μέρος είχε και κορδέλα. Αμέσως μετά βρισκόταν η οικία του Χ. Παχή, καραγωγέα το επάγγελμα.

Δίπλα ακριβώς ήταν η οικία του Ν. Δελή, καραγωγέα. Αμέσως μετά ηταν η οικία του Χ. Σταθόπουλου ή Καψάλη, υπαλλήλου του Ψυχιατρείου.

 

Έπειτα ήταν ένα κτίριο με δύο οικίες, των Αριστ. Κουρόγιωργα υπαλλήλου στο Ταχυδρομείο και του Γ. Νικολόπουλου υπαλλήλου του ΟΣΕ.

 

Δίπλα, γωνία με την οδό Κουντουριώτη, ήταν χωράφι. Στην οδό Κουντουριώτη και στους μέσα δρόμους έμεναν οι Γ. Κατσαρός, ο Μπένος, ο Βλαχάμπας, οι Δημήτρης, Ιωάννης και Αλέκος Δελής που είχαν το μαρμαράδικό τους.

 

Απέναντι γωνία με την οδό Κουντουριώτη ήταν πάλι χωράφι του Γρ. Μανδρώνη, ενώ στη συνέχεια το ρέμα του Αγίου Νικολάου και έπειτα η οικία του Ιωάννη Κυριακόπουλου, καραγωγέα το επάγγελμα. Συνεχίζοντας την ίδια πορεία, υπήρχαν χωράφια και λίγες οικίες όπως του Χαρ. Γιαννόπουλου, του Κ. Πασαλή, το καμίνι του Σεχιώτη, του Δ. Σύριου ή Μπαμπαλή και στο τέλος ήταν ο δρόμος που κατευθυνόταν στο πεδίο βολής και στην Αγία Τριάδα.

 

Πάμε τώρα τη βόλτα μας από τα δεξιά της οδού Καραϊσκάκη και των ενδιάμεσων δρόμων. Ξεκινάμε από την πλατεία του Σεχίου και της Αγίας Βαρβάρας. Στη γωνία ακριβώς ήταν η οικία του Χαράλαμπου Δελή ή Ρίμπα. Ήταν τσαγκάρης και νεωκόρος στην Αγία Βαρβάρα. Κολλητά ήταν η οικία του Σπ. Τσιώρου υπάλληλου στη Γεωργική Υπηρεσία. Δίπλα ήταν η οικία του Χαρ. Μιχαλόπουλου, καραγωγέα το επάγγελμα. Στο σημείο αυτό μετά το σπίτι ήταν ένα δρομάκι που οδηγούσε στη δεύτερη είσοδο της Αγίας Βαρβάρας. Μετά το στενάκι ήταν ένα χωράφι του Χ. Κυριακόπουλου ή «Ντόκτορ». Τέλος, γωνία με την οδό Αλφειού ήταν η οικία και ταβέρνα του Κ. Μιχαλόπουλου ή Ντινάκου.

 

Στην οδό Αλφειού έμεναν οι οικογένειες των Γ. Δελή, Β. Κούρου (στο σπίτι αυτό γεννήθηκαν ο μεγάλος ζωγράφος Δημήτρης και ο αθλητής μεγάλων αποστάσεων Ιωάννης), Γ. Μουστόγιαννη, Σαρ. Κυρίμη, Βλάση Τόμπρου, Αντ. Χρονόπουλου, Αλέκου Τασουλή, Κυρ. Σεβδαλή, Β. Δημήτρουλα, Ι. Αλεξόπουλου ή Καρπούζου, Η. Στενιώτη, Εμμ. Δελή, Κ. Δελή, Γ. Σίδερη, Τίμου Ασσιούρα, Κ. Καβάση.

 

Συνεχίζοντας τη δεξιά περιήγηση της οδού Καραϊσκάκη στην απέναντι γωνία από του Ντινάκου που προείπαμε, βρισκόταν η οικία του Ι. Αλεξόπουλου ή «Καρπούζου». Κολλητά ήταν η οικία του Αθ. Γιαννακόπουλου, υπαλλήλου του ΟΣΕ.

 

Αμέσως μετά ήταν η οικία του Δ. Τούτουνα, υπαλλήλου του Ψυχιατρείου. Δίπλα ακριβώς  γωνία με την οδό Καλτεζιώτη ήταν χωράφι.

 

Απέναντι γωνία με την οδό Καλτεζιώτη ήταν επίσης χωράφι. Κολλητά βρισκόταν χωράφι ιδιοκτησίας Ζαραβίνου. Το έχτισαν οικοδομή με μαγαζιά στο ισόγειο και οικίες στον άνω όροφο. Στο ισόγειο το μαγαζί το άνοιξαν σιδηρουργείο οι αφοί Ηλίας και Σταύρος Ζαραβίνος. Αμέσως μετά ήταν ένα οικόπεδο όπου στο βάθος μετά από χρόνια έχτισε οικογενειακή πολυκατοικία η οικογένεια Απ. Ζαραβίνου. Μπροστά ακριβώς επί του δρόμου  ήταν η παλιά οικία του Απόστολου Ζαραβίνου.

 

Στη συνέχεια βρισκόταν ένας μεγάλος κήπος και στο βάθος η οικία του Αριστείδη Σώτηρα, που ήταν επιστάτης στο Γυμνάσιο Θηλέων.

 

Κολλητά ήταν ένα χωράφι ιδιοκτησίας Σεχιώτη. Στη συνέχεια βρισκόταν ακόμα  ένα χωράφι και  στο βάθος πίσω ήταν η οικία του Γρηγορίου και της Αγγελικής Γιωνά. Μετά το χωράφι που προείπαμε, ήταν το ρέμα του Αγίου Νικολάου. Μετά το ρέμα του Αγίου Νικολάου ήταν ένα δρομάκι που οδηγούσε στην οικία του Βέρου, ταξιτζή το επάγγελμα. Μετά το δρομάκι και  γωνία με την οδό Αντιγόνης ήταν το μεγάλο εργοστάσιο, φανοποιείο και κατασκευής σομπών των Αφών Σύριου. Έπειτα από εκεί ήταν λίγα σπίτια όπως οι οικίες του Χ. Γκλίνου, φανοποιού το επάγγελμα, και του Γ. Δελή ή Τσότσολη, καραγωγέα το επάγγελμα. Ο δρόμος συνέχιζε προς το άλσος  του Αγίου Γεωργίου. Πριν, συναντούσαμε το δρομάκι που οδηγούσε στον Αγιάννη τον Ριγανά.

        

Το παρόν άρθρο είναι προδημοσίευση από το υπό έκδοση βιβλίο μου με θέμα την παλιά Τριπολιτσά και τους ανθρώπους της. Οι πληροφορίες προέκυψαν από τις προφορικές μαρτυρίες και τα λεγόμενα παλιών Σεχιωτών και τους ευχαριστώ πολύ.

 

Οι φωτογραφίες είναι από το φωτογραφικό αρχείο της οικογένειας των Ευάγγελου Ζαραβίνου και Θεόδωρου Δελή, του αειμνήστου Αλκισθένη Θεοφάνοπουλου και από το ημερολόγιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αλληλοβοήθειας «Αγία Τριάς» Σέχι.

 

ΧΡΗΣΤΟΣ Η. ΜΗΤΣΙΑΣ

Για να επικοινωνήσετε με τον κ. Μήτσια στείλτε του email στο xristoshmitsias@hotmail.com


8 Σχόλια

ολοι οι σεχιωτες μια οικογενεια σε ολα τα δυσκολα χρονια που περασαν ολοι ΜΑΖΙ!

Μπραβο στο αρθρο ολες οι πληροφοριες ηταν σωστες εμεις οι παλιοι Σεχιωτες νοσταλγούμε τα παλια χρονια. Σας ευχαριστούμε για τις μνημες που μας φερατε. Γιωργος από Καναδα.

Μου έλεγε ο παππούς μού βέρος σεχιωτης ότι παλιά όταν κάποιος έχτιζε το σπίτι τού οι άλλοι σεχιωτες άφηναν τις δουλειές τούς και ερχόταν να σε βοηθήσουν. Στου σεχι τού σήμερα οι μισοί θα σε πάνε στην πολεοδομία και οι άλλοι μισοί στον εισαγγελέα. Τι έγινε με την πάροδο των δεκαετιών?

@01:15 εύστοχο το σχόλιο σου και έτσι είναι, δυστυχώς. Η μόνη (αν δεν κάνω λάθος) ταβέρνα που είχαμε τα τελευταία χρόνια ήταν του Κοττή που αν μη τι άλλο σε σχέση με ότι έχει ανοίξει εκεί από τότε, είναι οικογένεια γέννημα θρέμα στην πλατεία της Αγίας Βαρβάρας. Ρωτήστε τους γιατί κλείσανε το μαγαζί, θα απογοητευτείτε...

Αυτό που έγινε ήταν η «μίξη» με Γορτυνιους. Ερχόμενοι έφεραν και τις συνήθειες τους...

Έχω την εντύπωση πως έχετε ένα λάθος.Ο Νικολόπουλος η Μουσικός δεν είχε ταβέρνα.Η ταβέρνα ήταν δίπλα,του Μπολου!

Βρήκα αυτή την σελίδα από τύχη, ψάχνοντας πληροφορίες για τον παππού μου ( Αθ.Κουλαρμάνη) και την γιαγιά μου (Φωτεινή ). Σε ποιά περίοδο αναφέρονται οι παραπάνω πληροφορίες? Αναφέρεται κάπου παραπάνω οτι στην οδό Επαμεινώνδα έμενε η οικογένεια του Αθ. Κουλαρμάνη ...αν κάποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο ή υπάρχουν κάπου φωτογραφίες τους, θα χαρώ πολύ να το ακούσω! Ευχαριστώ!

Το ποιο εύστοχο σχόλιο!!!!.Ότι δεν κατάφεραν,τουρκοι!! και εβραιοι!!το κατάφεραν αυτοί!!Η αληθινοί άλωση της Τριπολιτσάς.

Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.