Κάτω στον Πειραιά στο λιμάνι, ο Ρουβάς, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, ΜΚΟ και άλλες οργανώσεις, δίχως κανέναν εκπρόσωπο της κεντρικής κυβέρνησης να τους συνοδεύει, πήγαν να προσφέρουν βοήθεια στους ταλαίπωρους πρόσφυγες -και μπράβο τους. Ούτε υποψία παρουσίας, όμως, του επίσημου κράτους, που ακόμα και χθες, με όλο αυτό το προσφυγικό ξέσπασμα, επέμενε ότι η Ελλάδα μπορεί να φιλοξενήσει έως και 150.000 πρόσφυγες και μετανάστες, και εν πολλοίς περιμένει από τις ΜΚΟ να τους θρέψουν και να τους ντύσουν.

Τι εικόνα και αυτή, από την άλλη, να βλέπεις από το Μέγαρο Μαξίμου τον Τουσκ να προτρέπει τους επίδοξους μετανάστες και πρόσφυγες να μην έρχονται στην Ελλάδα επειδή δεν είναι «πια» χώρα τράνζιτ και να δηλώνει ξεκάθαρα ότι η Ευρώπη δεν τους θέλει.

Ο Τουσκ. Από το Μαξίμου.

Πριν από μερικές ημέρες, η Γενική Γραμματεία Εμπορίου ζήτησε τη συνδρομή των εταιριών που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας για να προσφέρουν τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης, ό,τι μπορούν, τέλος πάντων. Διότι η ίδια δεν έχει πόρους για να θρέψει και να φροντίσει όλους αυτούς τους ανθρώπους. Έτοιμη και η απόφαση να μην φορολογούνται οι δωρεές των εταιριών προς τους πρόσφυγες. Η προχθεσινή είδηση για τα κουπόνια που θα δοθούν στους πρόσφυγες από τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις -με χρήματα της ΕΕ, βεβαίως- επιβεβαιώνει το γεγονός ότι μπορεί το ελληνικό κράτος να επωμίζεται όλες τις συνέπειες του προσφυγικού, αλλά δεν μπορεί να ελέγξει τη χρηματοδότηση αυτών των ανθρώπων. 

Θα πείτε, και γιατί να τις ελέγξει; 

Επειδή είναι το ελληνικό κράτος. Γι' αυτό. Στην επικράτεια του οποίου θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι και ποιος ξέρει πόσοι ακόμα για δύο με τρία χρόνια, όπως είπε ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός. Αν είναι να σουλατσάρουν ανεξέλεγκτες ΜΚΟ στην Ελλάδα -υπάρχουν ενδείξεις και αποδείξεις ότι διάφορες ύποπτες τέτοιες οργανώσεις ακόμα και ισλαμιστών δρουν στα εδάφη μας- να το κλείσουμε το μαγαζί και να δώσουμε το κλειδί στις ΜΚΟ, στη Μαριάννα και στον Σάκη.

Την προηγούμενη εβδομάδα, περίπου 300 άνθρωποι έφυγαν, έτσι, μόνοι τους, από το κέντρο φιλοξενίας του Ελληνικού, για να πάνε με τα πόδια στην Ειδομένη, επειδή δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι η Ειδομένη έκλεισε. Αναρωτιέμαι, αν ένα αυτοκίνητο χτυπούσε ένα παιδάκι κατά την πορεία τους, τι θα γινόταν;

Το ελληνικό κράτος δείχνει αμήχανο και παραδομένο στον κάθε έναν. Μόνο τις κάμερες των δημοσιογράφων ξέρουν να απαγορεύουν στα κέντρα φιλοξενίας -η εφαρμογή της απόφασης αμφισβητείται, παρεμπιπτόντως, διότι το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό.

Από την άλλη πλευρά, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία δείχνει πρόθυμη να βοηθήσει, έχει μείνει αμήχανη να κοιτάζει την κυβέρνηση να της λέει τι να κάνει, με πόρους δικούς της. Για να γίνει αυτό, πρέπει να εκδοθεί μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία να της μεταθέτει την ευθύνη.

Εν τω μεταξύ, χιλιάδες άνθρωποι στην Ειδομένη κρυώνουν και κοιμούνται στη βροχή. Στην πλατεία Βικτωρίας και στους υπαίθριους καταυλισμούς όπου η υγιεινή είναι ανύπαρκτη, μικρά παιδιά έχουν αρχίσει να αρρωσταίνουν. Ένα βρέφος πέθανε από αναπνευστικά προβλήματα στη Μυτιλήνη σήμερα το πρωί. Πώς σκέφτεται η κυβέρνηση να προετοιμαστεί για να δεχθούν τα νοσοκομεία εκατοντάδες περιστατικά, ενδεχομένως; Μέχρι στιγμής, οι μονάδες Υγείας στην περιοχή κάνουν ό,τι μπορούν. Αλλά έως πότε θα μπορούν, όταν από τα νοσοκομεία της χώρας λείπουν ακόμα και γάζες; Όταν οι γιατροί έχουν να πληρωθούν εφημερίες από πέρυσι;

Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να ζητήσει ακόμα μεγαλύτερη βοήθεια από την ΕΕ. Και να είναι παρούσα σε όλα, σε κάθε δράση, σε κάθε ευκαιρία. Πώς θα κάνει πρόσληψη 1.600 ανθρώπων -και αν είναι αρκετοί τόσοι- πώς θα τους πληρώσει; Πώς θα καλύψει την περίθαλψη; Πώς θα καλύψει την εκπαίδευση των παιδιών που θα μείνουν εδώ; Τα voucher δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες χιλιάδων ανθρώπων που θα μείνουν εδώ για κάποια χρόνια.

Δεν είναι ξέφραγο αμπέλι η χώρα μας επειδή δεν δέχτηκε να βουλιάξει άμοιρους ανθρώπους στο Αιγαίο. Δεν είναι ξέφραγο αμπέλι επειδή οι πολίτες της βοηθούν με όποιον τρόπο μπορούν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Αλλά πού ήταν η ελληνική κυβέρνηση -η ελληνική διπλωματία- όταν η Μέρκελ τον Σεπτέμβριο έλεγε «ελάτε στην Ευρώπη, σας περιμένουμε»;

Καλό είναι να θυμάται η κυβέρνηση ότι οι ΜΚΟ ελέγχονται. Από ποιον και τι, καλύτερα να μην το πληροφορηθεί με τον δυσάρεστο τρόπο. Κοντά στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, τους εθελοντές, την «Αποστολή» της Εκκλησίας της Ελλάδος, λόγο στα ελληνικά πράγματα θα έχουν και άλλες ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από οποιονδήποτε και δρουν με κίνητρα δικά τους. Δείτε την οργάνωση ONE NATION, με έδρα το Λονδίνο, η οποία δρα στη Λέσβο και αρνείται να δώσει νερό στους μετανάστες αν δεν το πάρουν με το δεξί τους χέρι και αν δεν χαιρετίσουν με το «ο Θεός είναι μεγάλος». Άραγε, βρίσκονται εκεί από αγνά ανθρωπιστικά κίνητρα; Δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Έχει σχετικό δημοσίευμα η athensvoice.gr. 

Σε κάθε περίπτωση, το κράτος, το κάθε κράτος, δεν είναι δυνατόν να αφήνεται να υποκατασταθεί από οποιαδήποτε οργάνωση. Συμβολικά, έστω, πρέπει να είναι παρόν. Οι ΜΚΟ συστήθηκαν σε όλον τον κόσμο για να υποστηρίξουν τον όποιον σκοπό μιας όποιας ομάδας ανθρώπων, αλλά σε πολλές περιπτώσεις υποκατέστησαν, τελικώς, κρατικές δομές. Κάτι τέτοιο δεν μας παίρνει στο προσφυγικό, διότι είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ζήτημα εθνικό.

Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Ας το έχουμε κατά νου.

Γαλανιάδη Εύα