Το προσφυγικό - μεταναστευτικό έχει αναδειχθεί σε μείζον πρόβλημα για την κυβέρνηση και για την ελληνική κοινωνία γενικότερα, ενώ με τις συνεχείς αφίξεις στα νησιά -χαρακτηριστικά 5.000 άτομα έφθασαν στη χώρα μας μέσα σε 15 ημέρες- είναι εξαιρετικά δύσκολο να σχεδιαστεί αποτελεσματικά και άμεσα η αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου. Χθες μεταφέρθηκαν 850 άνθρωποι στην ενδοχώρα, ενώ την τελευταία μόνο εβδομάδα έφθασαν 2.000 άνθρωποι στα νησιά.

Η ελληνική κυβέρνηση ή κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ή προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με διάφορες εξαγγελίες. Και αυτό το επισημαίνουμε, επειδή ακόμα δεν είναι τίποτε βέβαιο ως προς τον σχεδιασμό της κυβερνητικής πολιτικής για το μεταναστευτικό επί της ουσίας. Το νομοσχέδιο το οποίο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση στο opengov.gr περολαμβάνει διάφορες ρυθμίσεις για τη διαδικασία ασύλου και διατάξεις για την υποχρεωτική ένταξη των προσφυγόπαιδων στα δημόσια σχολεία -και αυτό το τελευταίο σε νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, όχι του Παιδείας, και με πολλά-πολλά κενά.

Δεν θα περιμέναμε από καμία κυβέρνηση να κάνει θαύματα, πόσω μάλλον μια καινούρια κυβέρνηση. Λίγες μόλις ημέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής, μετά τις πανηγυρικές δημοσιεύσεις στον Τύπο για υιοθέτηση των ελληνικών θέσεων για το μεταναστευτικό από την ΕΕ -παρότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στις ίδιες δηλώσεις επεσήμανε ότι περιμένει περισσότερα από την ΕΕ- και ένα φτωχό κείμενο συμπερασμάτων πέντε σειρών όπου αναφέρεται ότι η Ευρώπη θα σταθεί αρωγός στις χώρες του Νότου, ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αρμόδιος για το μεταναστευτικό, Γιώργος Κουμουτσάκος, μεταβαίνει στις Βρυξέλλες όπου θα έχει συναντήσεις με τον αντιπρόεδρο της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής, Μαργαρίτη Σχοινά και την επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων, αρμόδια και για τη μεταναστευτική πολιτική, Ίλβα Γιόχανσον. Θα ζητήσει χρήματα και γενικότερα υποστήριξη. Ωστόσο υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης είναι να φιλοξενήσει τους πρόσφυγες - μετανάστες, να «τρέξει» τις διαδικασίες ασύλου και, την ίδια στιγμή, δέχεται εκατοντάδες νέους πρόσφυγες και μετανάστες κάθε μέρα, πόσω μάλλον που στη Συρία μαίνεται πόλεμος και οι μεταναστευτικές ροές θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Η Τουρκία εξακολουθεί να απειλεί την Ευρώπη με το άνοιγμα των συνόρων, ενώ έχει ήδη λάβει 5,6 δισ. ευρώ από την ΕΕ για τη διαχείριση του προσφυγικού, το οποίο χρησιμοποιεί ως τρόπο εκβιασμού.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι περιφερειάρχες ακόμη δεν έχουν διατυπώσει προτάσεις στον αρμόδιο υπουργό κ. Χρυσοχοΐδη ως προς το πού προτίθενται να φιλοξενήσουν πρόσφυγες και μετανάστες, με τον υπουργό να λέει, ουσιαστικά, «τακτοποιήστε τους όπου γίνεται», δηλαδή σε ξενοδοχειακές μονάδες, αλλά και σε χώρους βιομηχανικών περιοχών, με την προϋπόθεση ότι διαθέτουν τις ελάχιστες υποδομές, δηλαδή ύδρευση και αποχέτευση.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν ειπωθεί ως τώρα, τα στρατόπεδα δεν βρίσκονται στον σχεδιασμό του υπουργείου, αν και είχαν προταθεί ως λύσεις, ανάμεσά τους του Ναυπλίου και της Τρίπολης, αλλά και της Καλαμάτας.

Αλλά το υπουργείο δεν μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι προχθές το βράδυ, 380 πρόσφυγες -ή 200, και οι δύο αριθμοί αναφέρονται στα μεγάλα ΜΜΕ, ενδεικτικό, κι αυτό, της κατάστασης- θα μεταφέρονταν σε ξενοδοχεία στα Νέα Βρασνά, Δήμου Βόλβης. Οι κάτοικοι, ωστόσο, απέκλεισαν τα λεωφορεία που μετέφεραν τους πρόσφυγες και ύστερα από -ποιος ξέρει τι τύπου... συνεννόηση- έπεισαν και τους ξενοδόχους που είχαν υπογράψει τις συμβάσεις να μην δεχθούν τελικά τους πρόσφυγες στα καταλύματά τους.

Εδώ, πέρα από το κατά πόσον συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τη στάση των κατοίκων, πολλοί από τους οποίους έκαναν ρατσιστικά σχόλια στις κάμερες, και ο πολιτιστικός σύλλογος των οποίων σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι οι κάτοικοι είναι γηγενείς... εδώ και 2.000 χρόνια, εγείρεται ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: Μπορούν οι ξενοδόχοι χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την τοπική κοινωνία να υπογράφουν συμβάσεις φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών; Υπό ποιες προϋποθέσεις; Πότε υπογράφονται οι εν λόγω συμβάσεις; Αντιλαμβανόμαστε το επείγον του ζητήματος, αλλά δεν πρέπει να προκηρυχθούν διαγωνισμοί; Δεν πρέπει να ερωτηθούν οι τοπικές κοινωνίες; Στον Δήμο Βόλβης φιλοξενούνται ήδη 2.000 άνθρωποι, σύμφωνα με κάποιες πηγές. Όταν η κυβέρνηση κάνει λόγο για ισοκατανομή, δεν μπορεί να στέλνει σε κορεσμένες περιοχές ακόμα περισσότερους ανθρώπους.

Τελικώς, στη Βόρεια Εύβοια και σε κατασκηνώσεις θα φιλοξενηθούν οι πρόσφυγες τους οποίους έδιωξαν από τον Δήμο Βόλβης οι κάτοικοι.

Την ίδια ώρα, φαίνεται να μην προκαλεί κανένα ερώτημα στους δημοσιογράφους και στα μέσα ενημέρωσης τόσο το άρθρο 51 του νομοσχεδίου Προστασίας του Πολίτη για το άσυλο, όσο και το άρθρο 52.

Ο εκπαιδευτικός κόσμος της χώρας δε, μοιάζει να κοιμάται.

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, η κυβέρνηση κάνει υποχρεωτική την ένταξη των προσφυγόπαιδων στο σχολείο, αλλά και δίνει το δικαίωμα σε ενηλίκους πρόσφυγες να φοιτήσουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

«Οι ανήλικοι αιτούντες και τα ανήλικα τέκνα των αιτούντων κατά την παραμονή τους στη χώρα υποχρεούνται να εντάσσονται σε μονάδες παροχής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος», αναδφέρεται στο νομοσχέδιο.

Η ένταξη γίνεται υπό προϋποθέσεις ανάλογες με αυτές που ισχύουν για τους Ελληνες πολίτες, ενώ αναφέρεται ότι η ένταξή τους πρέπει να ολοκληρώνεται το αργότερο εντός τριών μηνών από την ημερομηνία ολοκλήρωσης της ταυτοποίησης του ανηλίκου.

Επίσης, αναφέρεται ρητά ότι όταν ο αιτών δεν συμμορφώνεται προς την υποχρέωση εγγραφής και παρακολούθησης των σχολικών μαθημάτων «επιβάλλονται σε βάρος των ενηλίκων μελών της οικογένειας του ανηλίκου οι προβλεπόμενες για τους Έλληνες πολίτες διοικητικές κυρώσεις».

Εννοείται ότι πρέπει να είναι υποχρεωτική η ένταξη των παιδιών στο σχολείο. Εννοείται ότι πρέπει να διδαχθούν, να ενσωματωθούν, να έχουν ίσες ευκαιρίες για όσο διάστημα μείνουν στη χώρα μας, και μακάρι να γίνουν πολίτες που θα αγαπήσουν την Ελλάδα σαν πατρίδα τους. Αλλά πώς θα γίνει αυτό όταν δεν πληρούνται οι ελάχιστες προϋποθέσεις;

Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο έχει τραγικές ελλείψεις, ιδίως σε προσωπικό, πώς θα διασφαλιστεί η διδασκαλία παιδιών που δεν έχουν ακούσει ελληνικά ποτέ στη ζωή τους; Πώς θα ενταχθούν στο ελληνικό σχολείο χωρίς φοίτηση σε προπαρασκευαστικές δομές; Το ελληνικό σχολείο είναι χώρος εκπαίδευσης ή χώρος φύλαξης των παιδιών ως το απόγευμα που επιστρέφουν σπίτι τους; Σύμφωνα με τα όσα μας είπε μητέρα της οποίας ο γιος φοιτά στο 1ο Γυμνάσιο Τρίπολης, στο τμήμα Α1 δεν έχει μπει να διδάξει μαθηματικός ως σήμερα -και μπαίνουμε στον Νοέμβριο!- ενώ στο ίδιο τμήμα φοιτά παιδί πρόσφυγας που αδυνατεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα εφόσον δεν γνωρίζει τη γλώσσα.

Πώς εξασφαλίζεται ότι αυτό το παιδί θα παρακολουθήσει τα μαθήματά του; Δεν πρέπει να οργανωθούν τμήματα ένταξης; Κάτι έχει διατυπωθεί στο νομοσχέδιο περί άτυπης εκπαίδευσης στις δομές φιλοξενίας, η οποία, για να χαρακτηρίζεται άτυπη, προφανώς θα παρέχεται από οργανώσεις.

Και τα χιλιάδες, ίσως, ασυνόδευτα παιδιά;

Ερωτήματα χωρίς απαντήσεις προς το παρόν...

Αν αυτό είναι το εκπαιδευτικό σύστημα που θέλουμε να έχουμε ως χώρα, αν αυτή την εκπαίδευση θέλουμε να προσφέρουμε στα παιδιά που αιτούνται ασύλου, αν δεν μπορούμε να έχουμε στο 1ο Λύκειο Τρίπολης μαθηματικό για τα μαθηματικά κατεύθυνσης, σύμφωνα με άλλη καταγγελία που μας έχει γίνει, αν στο Γυμνάσιο Τροπαίων δεν έχουμε καθηγητές, και ταυτόχρονα σχεδιάζουμε τη φοίτηση ενήλικων προσφύγων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για ποια πολιτική μιλάμε για το μεταναστευτικό;

Δυστυχώς, η κυβερνητική στρατηγική για το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εξαντλείται σε επικοινωνιακούς τακτικισμούς. Η συντριπτική πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης δε, ούτε κατά διάνοια δεν ακουμπούν το πρόβλημα, πόσω μάλλον να ασκήσουν κριτική.

Περιμένουμε, τουλάχιστον για την Πελοπόννησο, ενημέρωση σήμερα το μεσημέρι από τον περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα για το τι μέλλει γενέσθαι, μετά τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό χθες.

Και μια υποσημείωση: Τα μουσουλμανάκια μπορούν, ασφαλώς, να είναι και ελληνάκια. Ας μην εργαλειοποιεί και η τοπική Εκκλησία, η οποία είχε ανοίξει τις πόρτες της δύο χρόνια νωρίτερα στους αδελφούς, όπως τους χαρακτήριζε, πρόσφυγες την ταυτότητα των παιδιών που φιλοξενούνται στη χώρα μας.

Το περιστατικό στα Νέα Βρασνά αποδεικνύει ότι οι κυβερνώντες δεν πείθουν τους πολίτες της ηπειρωτικής χώρας ότι αντιμετωπίζουμε μείζον εθνικό πρόβλημα και ότι στην ουσία έχουμε μείνει μόνοι στον αγώνα, αφού η ΕΕ κάνει μόνο ευχολόγια. Χρειάζεται οργάνωση, σαφές πλάνο και συνεννόηση.

Όλα αυτά, ακόμα αναζητούνται.

Γαλανιάδη Εύα