Πόσο μπροστά ήσουν, Άντζελα Γκερέκου!

Ήταν πολύ μπροστά η Κερκυραία, ω άνδρες Τριπολίτες!

Το 2015 παράτησε το ΠαΣοΚ με ένα μόλις νεύμα του Σαμαρά και εχρίσθη υποψήφια βουλευτής στην Κέρκυρα με τη ΝΔ -τι κι αν είχε διατελέσει και υφυπουργός με το κόμμα!, τι κι αν είχε μιλήσει πολλάκις για το ιδεολογικό στίγμα του ΠαΣοΚ που καθόρισε την Ελλάδα!- κι από τον ήλιο τον πράσινο τον αυτόφωτο πέρασε στον πυρσό τον γαλάζιο τον ετερόφωτο εν μια νυκτί.

Και στα χρόνια που ακολούθησαν... Πολλοί κατάλαβαν ότι η μεταπήδηση, η εισπήδηση, το «χοπ!» δεν είναι ντροπή, δεν είναι ταμπού, είναι η νέα πολιτική έκφραση που μεταφράζεται ως εξής: «Το κυνήγι της καρέκλας δεν μπορεί να έχει ιδεολογικό πρόσημο. Ντου, αδέρφια, κι όπου βρείτε καρέκλα, θρονιαστείτε!».

Για τη μεταπήδηση απαιτείται ασφαλώς... η υπερπήδηση ηθικών εμποδίων, ιδεολογικής φύσεως, που όμως δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί... οι πολιτικοί μας βάτραχοι πιπιλίζουν την εξής καραμέλα και στο τέλος πείθονται: ιδεολογικά δεν συμφωνούν με το κόμμα που τους υπουργοποιεί, αλλά το κάνουν για το καλό της πατρίδος!

Η πατρίδα δεν ξέρει πια ποιον να πρωτο-ευγνωμονεί...

Πρόσφατα παραδείγματα: Κατερίνα Παπακώστα, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Η πρώτη έσπασε κάθε ρεκόρ πιπιλίσματος: Έκανε παντιέρα τον καραμανλισμό (what the fuck!) για να δικαιολογηθεί που πήρε καρεκλίτσα με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλος... επαγγελματίας βάτραχος: Ο Φώτης Κουβέλης που υπουργοποιήθηκε με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ -μέσα από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και αφού πέρασε από μπόλικα κόμματα.

Για να μην αναφέρουμε τους Ποταμίσιους, Ψαριανό και Σία, που πάνε σούμπιτοι στη ΝΔ.

Και ο λατρεμένος Πάνος Καμμένος... Αυτός ο κολοσσός πολιτικής ευφυΐας, αφού έγινε συγκυβερνήτης στη γαλέρα του Αλέξη, τώρα δηλώνει: «Η Νέα Δημοκρατία είμαι εγώ!».

Σιγά, Πάνο, κάτι λίγοι ορθόδοξοι δεξιοί που έχουν απομείνει, παθαίνουν απανωτά εμφράγματα.

Πλέον, οι πολιτικοί δεν έχουν ιδεολογία. Δεν έχουν σαφή προσανατολισμό. Από όλους αυτούς τους βατράχους δε, μην αφήσουμε απ' έξω τον «γυρίνο» (παρά την ηλικία του) ΓΑΠ, ο οποίος... παράτησε το πατρικό κόμμα και τώρα που γύρισε σε αυτό θέλει να το πάρει πίσω!

Μιας, λοιπόν, και ο Αλέξης έχει βάλει μέσα στο παλιό αριστερό του μαγαζί από μπαχαλάκηδες ως δεξιούς και... καραμανλικούς, και κάθε πρόθυμο να «στηρίξει την πατρίδα», είπε και ο Κυριάκος να κάνει «άνοιγμα στην Κεντροαριστερά και στην Αριστερά».

Θα υπουργοποιήσει Αριστερούς, Κεντρώους, ό,τι βρει πρόχειρο, λέει. (Κάποιος θα στριφογυρίζει στον τάφο του, αλλά καλά να τα πάθει κι αυτός που προτίμησε τον γιο από την κόρη...)

Ωραία, βρε! Το παλιό ΠαΣοΚ το ορθόδοξο θα βρει στέγη στη ΝΔ. Πάρε και τον ΓΑΠ, να τα λέτε κιόλας ως γόνοι πολιτικών τζακιών.

Η ουσία είναι μία: Στην Ελλάδα δεν είχαμε ποτέ ιδεολογία στο μεγαλύτερο κομμάτι του πολιτικού φάσματος. Ούτε φιλελευθερισμό είχαμε ούτε σοσιαλισμό. Είχαμε καραμανλισμό και παπανδρεϊσμό. Όσο το χρήμα έρρεε, όλοι ήταν πιστοί στις «αρχές» τους. Μόλις ζόρισαν τα πράγματα, η μεταπήδηση, το πήδημα, το «χοπ!» έγινε το μόνο μέσο πολιτικής επιβίωσης των βατράχων που δηλώνουν και δεξιοί και αριστεροί και επί τα αυτά.

Θα έχουμε, λοιπόν, πολλά πολιτικά βαφτίσια. Αλλά οι πολιτικές προσωπικότητες με σαφή πολιτική θέση για την οποία είναι έτοιμοι να γυρίσουν σπίτι τους, λυπάμαι, μας τελείωσαν.

Η εποχή θέλει αχταρμά, βούρκο, και πολιτικούς βατράχους.

Για την ιστορία: η Γκερέκου στις 5 του Γενάρη το 2015 δήλωνε ότι θα είναι υποψήφια με το ΠαΣοΚ και στις 8 του Γενάρη άλλαξε τον χαβά. Το θέμα είναι ηθικό, είχε σχολιάσει η Καϊλή τότε. Τρία χρόνια μετά, όλα φαίνονται τόσο ασήμαντα, κυρίως αυτά τα ηθικά ζητήματα...