Από το 2016 και τη μεγάλη πλημμύρα του καλοκαιριού εκείνου, όταν κινδύνευσαν άνθρωποι και καταστράφηκαν νοικοκυριά, όταν τα χωράφια του Δήμου Τρίπολης μετατράπηκαν σε λίμνες, έχουν περάσει δύο χρόνια. Και καμιά δεκαριά κύματα κακοκαιρίας, μικρότερα σε ένταση αλλά μεγαλύτερα σε διάρκεια, έχουν ανοίξει καινούριες πληγές.

Σε απόγνωση, λένε τα δημοσιεύματα των τοπικών ΜΜΕ, οι κάτοικοι, που κάθε φορά με την πρώτη νεροποντή νιώθουν ότι κινδυνεύουν οι ζωές τους και οι περιουσίες τους.

Σχίστηκαν στα δύο δρόμοι στο επαρχιακό οδικό δίκτυο σχεδόν παντού στην Αρκαδία. Κάθε τρεις και λίγο, μια νέα ανακοίνωση συνοδευόμενη από φωτογραφικό υλικό αποδεικνύει την... αστοχία υλικού, τα κατασκευαστικά λάθη, την παντελή έλλειψη συντήρησης.

Λογικά, σκέφτομαι, η συντήρηση των δρόμων μας πρέπει να είναι πιο περίπλοκη διαδικασία από την κατασκευή μιας νέας πόλης από την αρχή, πιο χρονοβόρα ακόμα και από τον χωρισμό της Παγγαίας σε ηπείρους και οπωσδήποτε δεν είναι ποτέ η προτεραιότητα των δημοτικών μας αρχών διότι έχουν να διοργανώσουν φεστιβάλ, πίτες, αγώνες δρόμου και πολιτιστικά καλοκαίρια, συνέδρια, δεξιώσεις, διαλέξεις, χοροδράματα -ο Θεός να τα κάνει!-, να κουβαλήσουν τον ΠτΔ εδώ όσες φορές τραβάει η ψυχή του και πολλά ανάλαφρα πράγματα για τα οποία υπάρχει χρήμα και ρέει άφθονο!

Συνειδητοποιώ ότι δεν γνωρίζω τίνος αρμοδιότητα είναι ο καθαρισμός των χαντακιών. Ή των καταβόθρων. Ή των ρεμάτων. Κάθε φορά που πάω να βγάλω άκρη, έρχεται η συνέντευξη του κάθε ανευθυνο-υπεύθυνου που πετάει το μπαλάκι ανάλογα αν ανήκει στο δυναμικό του Δήμου ή της Περιφέρειας.

Πριν από δύο ημέρες, το Ζευγολατιό πλημμύρισε και πάλι. Γνωστά τα προβλήματα στην περιοχή εδώ και καμιά πενηνταριά χρόνια αν και, όπως καταλαβαίνω, κάποιοι κάτοικοι έχουν κλείσει ορισμένα χαντάκια για να αυξήσουν τα χωράφια τους και έτσι το πρόβλημα επιτείνεται.

Στο σημείο βρέθηκε ο κ. Γεωργανόπουλος, αντιδήμαρχος. Ο οποίος, όπως θα δείτε και στο βίντεο της Δημοτικής Ραδιοφωνιας , ενώ τριγύρω του οι άνθρωποι έβαζαν σακιά με άμμο στις εξώπορτες και στα χαμηλά παραθυρόφυλλα μην πνιγούν σαν τα ποντίκια, είπε ότι για τις πλημμύρες φταίνε οι προηγούμενες δημοτικές αρχές.

Μάλιστα.

Έστω ότι είναι έτσι. Έστω ότι οι προηγούμενοι δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν τους κατοίκους, μην σας πω ότι και τώρα μαζεύονται σε ένα ξέφωτο και χορεύουν τον χορό της βροχής μόνο και μόνο για να πλημμυρίζουμε κάθε τρεις και λίγο επειδή θέλουν να ζορίζεται η σημερινή δημοτική αρχή.

Τέσσερα χρόνια, τι έκανε ο Δήμος για να διορθώσει τα λάθη των προηγούμενων;

Είναι λίγα τέσσερα χρόνια για να ανοίξετε τα χαντάκια;

Πολιτική για το χαντάκι, λοιπόν, να πηγαίνεις στους πλημμυροπαθείς και να λες ότι φταίνε οι προηγούμενοι. Πολιτική για το χαντάκι, επίσης, να τρέχεις να φωτογραφηθείς πάνω στο γκρέιντερ, ή στην μπουλντόζα, ή ακόμα και με το αλυσσοπρίονο και τη μάνικα στο χέρι για να δείξεις την ετοιμότητά σου, καλοχτενισμένος και με βλέμμα αποφασιστικό μπροστά στον φακό, για να νομίζει ο κοσμάκης ότι δίνεις τη μεγάλη μάχη με σθένος και ετοιμότητα, τρομάρα σου, όταν δεν ξέρεις πούθε παν' τα τέσσερα!

Για το χαντάκι, επίσης, και εμείς οι πολίτες που καθόμαστε και ακούμε τις δικαιολογίες που αναμασούν οι ανευθυνο-υπεύθυνοι και τους αφήνουμε ανενόχλητους να διαφημίζουν το «τίποτα».

Γαλανιάδη Εύα